Bread and Roses
De 'sociale realist' Ken Loach is beroemd om zijn politieke films waarin hij het opneemt voor de armen en onderdrukten. Paul Laverty, zijn trouwe scenarioschrijver, hielp Loach ditmaal aan een verhaal over arme, hardwerkende Latino's in Los Angeles. Het begint met Maya, die over de Mexicaanse grens gesmokkeld wordt en uiteindelijk met haar oudere zus Rosa in LA herenigd wordt. Rosa weet Maya aan een schoonmaakbaantje te helpen in een groot zakengebouw, waar de problemen pas echt beginnen. De schoonmakers worden zwaar onderbetaald en grof behandeld door supervisor Perez. Een vakbondmedewerker wil hen steunen, maar dat gaat niet over rozen. Bread and Roses doet heel ouderwets aan. Loach's realistische semi-documentaire stijl en het thema van een onderdrukte arbeidersklasse zijn dan ook oud; maar daarom niet minder belangrijk voor onze tijd. Laverty en Loach brengen hun kennis van vakbondwereldjes sterk over. Het mag verwonderlijker heten dat ook het voor hen minder bekende wereldje van geëmigreerde Latino's overtuigend naar voren komt. Dat heeft zeker ook te maken met het voortreffelijke spel van vooral Padilla, Lopez en Carrillo.
