Bob Brault: muziek.
Er zijn 3 films gevonden.

On se calme et on boit frais

1987 |

Frankrijk 1987. Max Pécas. Met o.a. Eric Raynoud-Fourton, Luc Hamet, Leila Fréchet, Daniel Derval en Noële Noblecourt.

Juliette, die gedurende de vakantie naar haar oude Bretonse tante wordt gestuurd om haar lessen opnieuw te leren, stapt uit in Saint-Tropez waar zij zich vermaakt met haar vriendje. Zij ziet in Genève haar vader, zogenaamd voor een zakenreis op stap, met zijn vriendin. Maman Nanaud komt ook onverwachts aan: om nu eindelijk eens open kaart te spelen. Met als uitgangspunt een idioot scenario schotelt Max Pecas ons zoals altijd een onbeduidende film voor. Een klucht die verbazingwekkend weinig om 't lijf heeft en acteurs die daar uitstekend in passen.

Les sous-doués

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Michel Galabru, Daniel Auteuil, Philippe Tacchini, Tonie Marshall en Magali Renoir.

Een chique middelbare school bereikt een dieptepunt in eindexamenresultaten. De directrice probeert met alle middelen meer succes te behalen, waartegen de leerlingen zich vindingrijk verzetten, al behalen ze met geraffineerde spiekmethodes wel het eindexamen. Bij een reünie tien jaar later blijken ze maatschappelijk allemaal zeer geslaagd, terwijl de politiecommissaris die hen het leven zuur maakte, is gedegradeerd tot verkeersagent. Deze in Frankrijk uiterst succesvolle klucht rijgt komische episodes zonder samenhang of ritme aan elkaar en laat de acteurs de vrije teugel in het aandikken van stereotype personages. De opzet om voortdurend alleen maar leuk te zijn, leidt tot platvoerse demagogie. Scenario van regisseur Zidi, Didier Kaminka en Michel Fabre. Camerawerk van Paul Bonis. Vervolg: LES SOUS-DOUÉS EN VACANCES.

Allégorie

1975 | Experimenteel, Muziek

Frankrijk 1975. Experimenteel van Christian Paureilhe. Met o.a. Sylvain Coste, Jean-Luc Boutte en Marie-Ange Chaplain.

Een allegorische, gezongen film zonder dialogen of woorden over het menselijk leed. De film is opgebouwd uit een mozaïek van 3500 opnamen, die tegelijkertijd beeldend en muzikaal gemonteerd zijn. Het thema is vaag: de vlucht van drie jongeren die verstikt worden door een vernietigende en onderdrukkende samenleving. In feit is deze film één lang fascinerend en tegelijkertijd obsederend visueel gedicht, waarin tevens de muziek, die gecomponeerd is als een combinatie van klanken, een belangrijke rol speelt. Het avantgardistische karakter van deze aanpak staat buiten kijf.