Palle Granditsky

Den 5:e kvinnan

Denemarken​/​​Zweden​/​​Noorwegen 2002. Misdaad van Birger Larsen. Met o.a. Rolf Lassgȧrd, Marie Richardson, Lars Melin, Christer Fant en Kerstin Andersson.

Uprising

Verenigde Staten 2001. Drama van Jon Avnet. Met o.a. Leelee Sobieski, Hank Azaria, David Schwimmer, Jon Voight en Donald Sutherland.

Nazi-soldaten overrompelen het getto van Warschau voor een opdracht die ze al talloze malen hebben uitgevoerd: joden verzamelen om ze op het transport naar het dodenkamp van Treblinka te zetten. Maar dit keer gaat het niet zoals gepland. Gewapende mannen en vrouwen van de Jewish Fighting Organization mengen zich tussen de massa gedeporteerden en storten zich in een laatste wanhoopspoging op hun belagers. Volgens de makers een zo getrouw mogelijke weergave van de opstand van de joden in het getto van Warschau die zijn hoogtepunt bereikte tussen 19 april en 16 mei 1943. Een intrigerende film die helaas aan geloofwaardigheid inboet op het moment dat regisseur Avnet zich laat verleiden tot acrobatische, Hongkongfilm-achtige actiescènes. Gefilmd op locatie in Bratislava.

Beck 2 - Spȧr i mörker

Zweden​/​​Denemarken 1997. Misdaad van Morten Arnfred. Met o.a. Peter Haber, Mikael Persbrandt, Stina Rautelin, Per Morberg en Ingvar Hirdwall.

Nazi-soldaten overrompelen het getto van Warschau voor een opdracht die ze al talloze malen hebben uitgevoerd: joden verzamelen om ze op het transport naar het dodenkamp van Treblinka te zetten. Maar dit keer gaat het niet zoals gepland. Gewapende mannen en vrouwen van de Jewish Fighting Organization mengen zich tussen de massa gedeporteerden en storten zich in een laatste wanhoopspoging op hun belagers. Volgens de makers een zo getrouw mogelijke weergave van de opstand van de joden in het getto van Warschau die zijn hoogtepunt bereikte tussen 19 april en 16 mei 1943. Een intrigerende film die helaas aan geloofwaardigheid inboet op het moment dat regisseur Avnet zich laat verleiden tot acrobatische, Hongkongfilm-achtige actiescènes. Gefilmd op locatie in Bratislava.

Karlsvognen

Denemarken 1992. Familiefilm van Birger Larsen. Met o.a. Morten Schaffalitzky, Karen Hansen, Sam Gyllling, Anders Jönsson en Annika Nordenskjöld-Olsén.

De veertien-jarige Mattias en zijn kleinere zusje Linda nemen afscheid van de schoolvriendjes. Hun moeder heeft van een tante een oud huis geërfd in het Zweedse Smalanden en daarom gaan ze weg uit Denemarken. In het oude huis moet heel wat worden opgeknapt, maar moeder besluit alles te vernieuwen. Samen met de kinderen wil ze een nieuw leven beginnen. Het leven op het platteland blijkt mee te vallen. Linda kan nu eindelijk paardrijden, dat was altijd al haar grote droom. 's Nachts gebeuren er allerlei onverklaarbare dingen en de kinderen besluiten dit raadsel op te lossen. Het scenario is van regisseur Laresen en Ulf Stark naar de roman van Karl Svognen. Ook bekend als DAS GROßE WAGEN. Exporttitel: BIG DIPPER.

Freud flyttar hemifrån

Zweden 1991. Drama van Susanne Bier. Met o.a. Gunilla Röör, Palle Granditsky, Ghita Nørby, Philip Zandén en Jessica Zandén.

Kroniek van een joodse familie in Zweden. Iedereen maakt zich op voor een feest ter ere van moeder N[KL23]rby, een homofiele zoon komt op bezoek uit Miami, een dochter uit Isra[KA3]el en de 25-jarige, thuisgebleven dochter R[KA3]o[KA3]or (Freud), die alles observeert, wil het huis uit. Net voor het feest krijgt moeder een tumor, zij is stervende, maar voor het eigenlijke feest lapt men haar toch nog op, zodat het kan doorgaan, om toch nog vrij rustig, ondanks de concentratiekampsyndromen die haar na een kwart eeuw blijven achtervolgen, te kunnen sterven. Realistisch in beeld gebracht, met een spottend ondertoontje. Scenario van Marianne Goldman.

Den Vita väggen

Zweden 1974. Drama van Stig Björkman. Met o.a. Harriet Andersson, Lena Nyman, Sven Wollter, Tomas Pontèn en Rolf Larsson.

Een uit de provincie afkomstige, pas gescheiden vrouw met een kind probeert haar leven te reorganiseren in de grote stad. Ze zoekt werk, heeft onbevredigende losse contacten, houdt een uiteenzetting tegenover de ex-echtgenoot en voert een troostend gesprek met een vriendin. De door een man geschreven en gemaakte 'vrouwenfilm' heft nergens een hoge toon aan, maar weet uit eenvoudige momentopnamen een beeld van eenzaamheid op te bouwen, dat gedragen wordt door het genuanceerd en nergens sentimenteel acteren van Andersson.