Werner Schreyer: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Point Blank

1997 | Actiefilm, Thriller, Misdaad

Verenigde Staten 1997. Actiefilm van Matt Earl Beesley. Met o.a. Mickey Rourke, Kevin Gage, Michael Wright, Danny Trejo en Werner Schreyer.

Het scenario heeft flink geleend uit Con Air en Die Hard, en dit met minder budget vermengd tot een wrede B-film met actie. Howard (Ben-Victor) zit in Texas in de gevangenis wegens fraude. Tijdens een overplaatsing met een bus zorgt hij ervoor dat zijn handlangers hem en de gevangenen bevrijden. Ze trekken zich schietend terug naar Howards kantoor dat in een winkelcentrum gevestigd is. Ze gijzelen een stel onschuldige mensen die er toevallig inkopen deden. Onder de gevangenen is Joe Ray (Gage), die tegen zijn zin is bevrijd. Zijn broer Rudy (Rourke) is een ex-Texas Ranger, annex ex-huursoldaat en ex-militaire adviseur van een Afrikaans land. De sheriff spoort hem op, want Rudy is de enige die met hulp van zijn broer de gijzeling met succes kan beëindigen.

Senso

1992 | Drama

Frankrijk​/​​Tsjechoslowakije​/​​Zwitserland 1992. Drama van Gérard Vergez. Met o.a. Chiara Caselli, Jean-Pierre Aumont, Werner Schreyer, Renée Faure en Hans Meyer.

Praag, 1871. In zijn paleis wordt Graaf Aumont getroffen door een verlamming. Zijn jonge echtgenote Caselli is ervan overtuigd dat hij niet lang meer te leven heeft en vertelt hem haar grote geheim. De gehele nacht besteedt zij om een onverkwikkelijke geschiedenis uit de doeken die zes jaar geleden plaatsvond, niet beseffend dat hij alles hoort en wenste niets te horen. Tijdens de bezetting van de Oostenrijkers van de Tsjechische hoofdstad had ze een hartstochtelijke verhouding met officier Schreyer. Een allesbehalve indrukwekkende remake van Luchino Visconti's meesterwerk, enkel gemaakt voor romantische bakvisjes die nog kunnen wegzweven op de wolken van echte liefde en onvervalste verzuchtingen. Prachtige decors en kostuums kunnen het gevoel van leegheid niet verdringen. Het scenario van Vergez en Eric Emmanuel Schmitt mag dan trouwer de klassieker van Camillo Boïto volgen dan met Visconti het geval was, maar het is zeker niet pakkender. Verveling is troef. Prachtig in beeld gebracht door Andrë Diot.