Michael Stephenson: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Troll II

1990 | Fantasy, Horror

Italië 1990. Fantasy van Drake Floyd. Met o.a. Michael Stephenson, Connie McFarland, George Hardy, Margo Prey en Robert Ormsby.

Voor de eerste film heb je als kijker al een bijzondere instelling nodig om hem te kunnen waarderen. Het vervolg dat ruim vier jaar later gemaakt werd en in zijn land van oorsprong meer dan drie jaar op de plank lag voordat het op video in premi[KA2]ere ging, is vlees noch vis. De trollen, vergetari[KA3]ers van huis uit, bieden vermomd als landbouwers (menselijke) passanten voedsel aan, waardoor zij in groente veranderen (je moet er maar op komen!), zodat... enz... enz. Hier tussendoor is een intrige geweven, waarin de kleine Joshua Waits (Stephenson) droomt over zijn overleden grootvader, die door een spook wordt geplaagd. Hij verdrijft het fantoom, zodat de ziel van zijn opa rust vindt. De prent heeft dus een idioot verhaal en is als film verder zo plat als een dubbeltje. U wordt afgeraden te gaan kijken. Het scenario is van regisseur Floyd, maar dat is een pseudoniem voor Claudio Fragasso. Ook kom je tegen dat het scenario op naam staat van Clyde Armstrong, maar achter dit pseudoniem zou zich niemand anders verbergen dan voornoemde Fragasso. Het camerawerk is van Giancarlo Ferrando. Mono.

La casa 5

1990 | Horror

Italië 1990. Horror van Clyde Anderson. Met o.a. David Brandon, Gene Le Brock, Barbara Bingham, Michael Stephenson en Theresa F. Walker.

Horror van Italiaanse makelij, opgenomen in de V.S. met een Amerikaanse bezetting. Variatie op het thema spookhuis, compleet met bloed en kledder en speciale effecten. Een jonge dominee betrekt met zijn vrouw en kinderen een idyllische woning, maar algauw blijkt dat daar het kwaad loert. Hij maakt kennis met collega Jonathan (Stephen Brown), die visioenen heeft van het kwaad sinds hij van een ter dood veroordeelde vrouw voor haar terechtstelling een satansbijbel kreeg. De twee geestelijken ontdekken dat het huis is gebouwd op een plek waar eeuwen geleden twintig vrouwen op de brandstapel ter dood werden gebracht. Een bloedige orgie, grotesk maar effectief. Spel en regie zijn vaardig, doch ongeïnspireerd.