Philippe Beglia: cast.
Er zijn 8 films gevonden.

Mademoiselle

2001 | Romantisch drama

Frankrijk 2001. Romantisch drama van Philippe Lioret. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Jacques Gamblin, Isabelle Candelier, Zinedine Soualem en Jacques Boudet.

Pierre (Gamblin) maakt deel uit van een kleinkunstenaarstrio dat op recepties en dergelijke bijeenkomsten wordt ingehuurd om de boel komisch in het honderd te laten lopen. Claire (Bonnaire), een licht verveelde, getrouwde zakenvrouw, is een van zijn slachtoffers tijdens een conferentie. Als ze haar trein mist, krijgt ze een lift van het gezelschap. Ze raakt geïntrigeerd door Pierres improvisatievermogen en beleeft voor ze het weet een kortstondige affaire met hem. Charmante hoofdrolspelers, slimme dialogen en stijlvolle regie maken deze tragikomedie tot een pareltje.

Meilleur espoir féminin

2000 | Komedie

Frankrijk 2000. Komedie van Gérard Jugnot. Met o.a. Gérard Jugnot, Bérénice Béjo, Antoine Duléry, Sabine Haudepin en Mohamed Hicham.

Pierre (Gamblin) maakt deel uit van een kleinkunstenaarstrio dat op recepties en dergelijke bijeenkomsten wordt ingehuurd om de boel komisch in het honderd te laten lopen. Claire (Bonnaire), een licht verveelde, getrouwde zakenvrouw, is een van zijn slachtoffers tijdens een conferentie. Als ze haar trein mist, krijgt ze een lift van het gezelschap. Ze raakt geïntrigeerd door Pierres improvisatievermogen en beleeft voor ze het weet een kortstondige affaire met hem. Charmante hoofdrolspelers, slimme dialogen en stijlvolle regie maken deze tragikomedie tot een pareltje.

Le schpountz

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. Smaïn, Sabine Azéma, Ticki Holgado, Martin Lamotte en Jean-Jérôme Esposito.

Pierre (Gamblin) maakt deel uit van een kleinkunstenaarstrio dat op recepties en dergelijke bijeenkomsten wordt ingehuurd om de boel komisch in het honderd te laten lopen. Claire (Bonnaire), een licht verveelde, getrouwde zakenvrouw, is een van zijn slachtoffers tijdens een conferentie. Als ze haar trein mist, krijgt ze een lift van het gezelschap. Ze raakt geïntrigeerd door Pierres improvisatievermogen en beleeft voor ze het weet een kortstondige affaire met hem. Charmante hoofdrolspelers, slimme dialogen en stijlvolle regie maken deze tragikomedie tot een pareltje.

Tenue correcte exigée

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Philippe Lioret. Met o.a. Jacques Gamblin, Elsa Zylberstein, Zabou Breitman, Jean Yanne en Daniel Prévost.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Le cheval de cœur

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Charlotte Brändström. Met o.a. Jean Yanne, Bernard Fresson, Guillaume Canet, Hélène de Fougerolles en Isabel Otero.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Une femme explosive

1995 | Thriller, Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Thriller van Jacques Deray. Met o.a. Roger Hanin, Laure Killing, Claude Brosset, Christophe Moosbrugger en Mallaury Nataf.

Mr. M[KA3]Muller (Hanin) heeft alle reden om gelukkig te zijn. Een boeiende baan bij een privébank in Genève, een luxueus huis aan de rand van een meer en een intelligente zoon. Een gelukkig en rijk gevuld bestaan. Dan verschijnt er ineens een geheimzinnige vrouw in zijn leven. Hij kent haar nergens van, maar zij weet blijkbaar een en ander uit zijn verleden dat hij liever verborgen wil houden. Speels opgebouwde thriller met heel wat knipoogjes, duidelijk verteld door talentvolle filmmakers met ervaring. Voor Hanin een welkome afwisseling van zijn NAVARRO-personage. Jean-Claude Carrière schreef een scenario vol verrassende wendingen. De fotografie was in handen van Guillaume Schiffman. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Une famille formidable : Nicolas s'en va-t-en guerre

1994 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1994. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Béatrice Agenin, Milena Vukotic en Cécile Caillaud.

De Beaumonts trekken in hun nieuwe woonst in en treffen, tot hun groot genoegen Reine (Agenin, die de rol van Spaak overneemt) terug, die herstellende is van een zwaar auto-ongeval. Ze is een relatie begonnen met een advocaat, de vader van Audrey (Caillaud). Nicolas (Sarfati) verwaarloost zijn vrouw. Hij verdwijnt heel der nachten om zich aan het pokerspel over te geven. Met deze zevende aflevering verzinkt deze Franse soap helemaal in het onbenullige. Wat begon als een charmant familieportret is een derderangs stationsrommanetje geworden. Het scenario is van Santoni en Corinne Atlas. Voor de fotografie tekende Claude Robin. Nicam Stereo. Formaat 16/9.

Les clés du paradis

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Gérard Jugnot, Pierre Arditi, Philippine Leroy-Beaulieu, Fanny Cottençon en François Perrot.

Bekend schrijver Arditi zit zonder inspiratie en vrouwen. Hij moet daarentegen hoge alimentaties betalen. Van arren moede gaat hij zijn sullige broer Cavaillac in Bretagne bezoeken. Die is leraar Frans en woont in een huis dat aan Arditi toebehoort. Al jarenlang belazert Arditi zijn broer door met diens kort gekapte kindvrouwtje tussen de lakens de duiken. De uitgebluste auteur stelt zijn broer voor om radicaal van plaats te wisselen: beroep, vrouw(en), huis etc. Zo gezegd zo gedaan en het te verwachten resultaat blijft zeker niet uit: Cavaillac krijgt groot succes als literator en Arditi's problemen worden steeds groter. Een muffe film, waaraan alleen de zeelucht van de Bretonse kust verfrissend is. Kijkbuisvoer, waarbij je niet naar de logica moet zoeken. Alexandre Jardin schreef het scenario, waarvoor regisseur Philippe De Broca ook op de credits vermeld staat en Jean-Marie Le Menier, deed de fotografie, waarschijnlijk het enige pluspunt van de film.