Yves Beneyton (1946): cast.
Er zijn 53 films gevonden.

Rogue Trader

1999 | Biografie, Drama, Thriller, Misdaad

Verenigd Koninkrijk 1999. Biografie van James Dearden. Met o.a. Ewan McGregor, Anna Friel, Yves Beneyton, Betsy Brantley en Caroline Langrishe.

Nick Leeson was een financiële goochelaar die voor de respectabele Britse Barings Bank 200 miljoen pond verloor en vier jaar achter slot en grendel moest. Het scenario is gebaseerd op zijn memoires. Niet verbazend dus dat McGregor Leeson als een onschuldig, hoogstens wat ondeugend grijnzende man neerzet. 'That's all the market is: one giant casino,' brengt hij uit tijdens zijn megalomane huichelarij op de aandelenmarkt van Singapore. Het had een dramatisch portret van een egoïst kunnen worden, of een woeste kritiek op het internationale geldwezen. In plaats daarvan is het een wat richtingloos, maar met bravoure geproduceerd vlerkenavontuur.

Une femme d'honneur : Double détente

1998 | Misdaad

Frankrijk 1998. Misdaad van Marion Sarraut. Met o.a. Corinne Touzet, Nadine Spinoza, Romaric Perche, Yves Beneyton en Pierre-Marie Escourrou.

Nick Leeson was een financiële goochelaar die voor de respectabele Britse Barings Bank 200 miljoen pond verloor en vier jaar achter slot en grendel moest. Het scenario is gebaseerd op zijn memoires. Niet verbazend dus dat McGregor Leeson als een onschuldig, hoogstens wat ondeugend grijnzende man neerzet. 'That's all the market is: one giant casino,' brengt hij uit tijdens zijn megalomane huichelarij op de aandelenmarkt van Singapore. Het had een dramatisch portret van een egoïst kunnen worden, of een woeste kritiek op het internationale geldwezen. In plaats daarvan is het een wat richtingloos, maar met bravoure geproduceerd vlerkenavontuur.

Une femme d'honneur : Brûlé vif

1998 | Misdaad

Frankrijk 1998. Misdaad van Bernard Uzan. Met o.a. Corinne Touzet, Romaric Perche, Delphine Rich, Olivia Brunaux en Yves Beneyton.

Nick Leeson was een financiële goochelaar die voor de respectabele Britse Barings Bank 200 miljoen pond verloor en vier jaar achter slot en grendel moest. Het scenario is gebaseerd op zijn memoires. Niet verbazend dus dat McGregor Leeson als een onschuldig, hoogstens wat ondeugend grijnzende man neerzet. 'That's all the market is: one giant casino,' brengt hij uit tijdens zijn megalomane huichelarij op de aandelenmarkt van Singapore. Het had een dramatisch portret van een egoïst kunnen worden, of een woeste kritiek op het internationale geldwezen. In plaats daarvan is het een wat richtingloos, maar met bravoure geproduceerd vlerkenavontuur.

Une femme d'honneur : Balles perdues

1998 | Misdaad

Frankrijk 1998. Misdaad van Bernard Uzan. Met o.a. Corinne Touzet, Jean-Michel Noirey, Noémie Kocher, Yves Beneyton en Pierre-Marie Escourrou.

Nick Leeson was een financiële goochelaar die voor de respectabele Britse Barings Bank 200 miljoen pond verloor en vier jaar achter slot en grendel moest. Het scenario is gebaseerd op zijn memoires. Niet verbazend dus dat McGregor Leeson als een onschuldig, hoogstens wat ondeugend grijnzende man neerzet. 'That's all the market is: one giant casino,' brengt hij uit tijdens zijn megalomane huichelarij op de aandelenmarkt van Singapore. Het had een dramatisch portret van een egoïst kunnen worden, of een woeste kritiek op het internationale geldwezen. In plaats daarvan is het een wat richtingloos, maar met bravoure geproduceerd vlerkenavontuur.

Un flic presque parfait...

1998 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1998. Komedie van Marc Angelo. Met o.a. Gérard Darmon, Emma Colberti, Nozha Khouadra, François Berléand en Yves Pignot.

Nick Leeson was een financiële goochelaar die voor de respectabele Britse Barings Bank 200 miljoen pond verloor en vier jaar achter slot en grendel moest. Het scenario is gebaseerd op zijn memoires. Niet verbazend dus dat McGregor Leeson als een onschuldig, hoogstens wat ondeugend grijnzende man neerzet. 'That's all the market is: one giant casino,' brengt hij uit tijdens zijn megalomane huichelarij op de aandelenmarkt van Singapore. Het had een dramatisch portret van een egoïst kunnen worden, of een woeste kritiek op het internationale geldwezen. In plaats daarvan is het een wat richtingloos, maar met bravoure geproduceerd vlerkenavontuur.

Nestor Burma : Les affaires reprennent

1998 | Misdaad, Mysterie

Frankrijk​/​​Zwitserland 1998. Misdaad van Philippe Venault. Met o.a. Guy Marchand, Jeanne Savary, Pierre Tornade, Patrick Guillemin en Marc Berman.

Nick Leeson was een financiële goochelaar die voor de respectabele Britse Barings Bank 200 miljoen pond verloor en vier jaar achter slot en grendel moest. Het scenario is gebaseerd op zijn memoires. Niet verbazend dus dat McGregor Leeson als een onschuldig, hoogstens wat ondeugend grijnzende man neerzet. 'That's all the market is: one giant casino,' brengt hij uit tijdens zijn megalomane huichelarij op de aandelenmarkt van Singapore. Het had een dramatisch portret van een egoïst kunnen worden, of een woeste kritiek op het internationale geldwezen. In plaats daarvan is het een wat richtingloos, maar met bravoure geproduceerd vlerkenavontuur.

Déjà mort

1998 | Misdaad

Frankrijk 1998. Misdaad van Olivier Dahan. Met o.a. Romain Duris, Benoît Magimel, Zoé Félix, Clément Sibony en Isaac Sharry.

Vanaf de eerste beelden is het duidelijk dat het om een zwartgallige liefdesgeschiedenis gaat. Drie jongeren, Andréa (Sibony), David (Magimel) en Romain (Duris) besluiten om een fotopersbureau op te richten, dat gespecialiseerd is in de erotische fotografie. Laure (Félix) wordt hun model en zij trekt in bij David en Andréa, die in een prachtige villa wonen. Als Laure en David met elkaar naar bed gaan, stort Andréa zich in de drugs en de alcohol. Het scenario is gebaseerd op de roman van Brett Easton Ellis. Het is een reis van tragische helden naar de zelfvernietiging en de film is niet zonder ambitie gemaakt. Helaas lijkt het allemaal toch meer op een muziekvideo met de daarbij behorende clichés inclusief het gemakzuchtige effectbejag dan een echte vertelling, die goed in elkaar zit. De dodelijk vermoeiende muziek van Bruno Coulais overheerst nodeloos het geheel, ondanks het feit dat de rolverdeling de emoties losmaakt door het niet aflatende geweld.

Une femme d'honneur : Pirates de la route

1997 | Misdaad

Frankrijk 1997. Misdaad van Marion Sarraut. Met o.a. Corinne Touzet, Philippe Leroy, Yves Beneyton, Pierre-Marie Escourou en Franck Capillery.

Vanaf de eerste beelden is het duidelijk dat het om een zwartgallige liefdesgeschiedenis gaat. Drie jongeren, Andréa (Sibony), David (Magimel) en Romain (Duris) besluiten om een fotopersbureau op te richten, dat gespecialiseerd is in de erotische fotografie. Laure (Félix) wordt hun model en zij trekt in bij David en Andréa, die in een prachtige villa wonen. Als Laure en David met elkaar naar bed gaan, stort Andréa zich in de drugs en de alcohol. Het scenario is gebaseerd op de roman van Brett Easton Ellis. Het is een reis van tragische helden naar de zelfvernietiging en de film is niet zonder ambitie gemaakt. Helaas lijkt het allemaal toch meer op een muziekvideo met de daarbij behorende clichés inclusief het gemakzuchtige effectbejag dan een echte vertelling, die goed in elkaar zit. De dodelijk vermoeiende muziek van Bruno Coulais overheerst nodeloos het geheel, ondanks het feit dat de rolverdeling de emoties losmaakt door het niet aflatende geweld.

Une femme d'honneur : La grotte

1997 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1997. Thriller van Marion Sarraut. Met o.a. Corinne Touzet, Yves Beneyton, Romaric Perche, Pierre-Marie Escourrou en Franck Capillery.

Vanaf de eerste beelden is het duidelijk dat het om een zwartgallige liefdesgeschiedenis gaat. Drie jongeren, Andréa (Sibony), David (Magimel) en Romain (Duris) besluiten om een fotopersbureau op te richten, dat gespecialiseerd is in de erotische fotografie. Laure (Félix) wordt hun model en zij trekt in bij David en Andréa, die in een prachtige villa wonen. Als Laure en David met elkaar naar bed gaan, stort Andréa zich in de drugs en de alcohol. Het scenario is gebaseerd op de roman van Brett Easton Ellis. Het is een reis van tragische helden naar de zelfvernietiging en de film is niet zonder ambitie gemaakt. Helaas lijkt het allemaal toch meer op een muziekvideo met de daarbij behorende clichés inclusief het gemakzuchtige effectbejag dan een echte vertelling, die goed in elkaar zit. De dodelijk vermoeiende muziek van Bruno Coulais overheerst nodeloos het geheel, ondanks het feit dat de rolverdeling de emoties losmaakt door het niet aflatende geweld.

Madame le proviseur : Les intouchables

1997 | Drama

Frankrijk 1997. Drama van Philippe Triboit. Met o.a. Danièle Delorme, Daniel Gélin, Julie Judd, Clément Hervieu-Léger en Christine Dejoux.

Valentine Rougeon (Delorme), directrice van het Lyc[KA1]ee Eug[KA2]ene Belgrand, neemt zich het lot ter harte van Fr[KA1]ed[KA1]eric (Hervieu-L[KA1]eger) en zijn zus H[KA1]el[KA2]ene (Judd). De kinderen vermijden elk fysiek contact, zonderen zich af om te eten en spijbelen op geregelde tijdstippen. Hun gedrag wordt aanvaard omdat hun moeder zwaar ziek is. Valentine heeft echter haar twijfels over deze offici[KA3]ele verklaring en stelt een onderzoek in. Zo ontdekt ze dat de kinderen in een sekte leven en opgroeien en dat hen een bepaalde levensstijl opgedrongen wordt door de sekte-leiders. Een erg delicaat en actueel probleem. Kinderen die ge[KA3]indoctrineerd worden door een sekte kunnen niet normaal functioneren in de maatschappij. Hebben de opvoedende krachten het recht om zich te bemoeien met deze gemeenschap of kan men dit interpreteren als inbreuk op de privacy. Delorme kwijt zich weer uitstekend van haar taak, vakkundig bijgestaan door haar (film)echtgenoot Gélin. Het scenario is van de hand van Hervé Hamon, Chantal De Rudder en Anne Rousseau. Alain Levent bemande de camera.

Le refuge : Chenil en péril

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Christian François. Met o.a. Maxime Leroux, Marie-Dominique Dessez, Dora Doll, Julien Boisselier en Yves Beneyton.

Valentine Rougeon (Delorme), directrice van het Lyc[KA1]ee Eug[KA2]ene Belgrand, neemt zich het lot ter harte van Fr[KA1]ed[KA1]eric (Hervieu-L[KA1]eger) en zijn zus H[KA1]el[KA2]ene (Judd). De kinderen vermijden elk fysiek contact, zonderen zich af om te eten en spijbelen op geregelde tijdstippen. Hun gedrag wordt aanvaard omdat hun moeder zwaar ziek is. Valentine heeft echter haar twijfels over deze offici[KA3]ele verklaring en stelt een onderzoek in. Zo ontdekt ze dat de kinderen in een sekte leven en opgroeien en dat hen een bepaalde levensstijl opgedrongen wordt door de sekte-leiders. Een erg delicaat en actueel probleem. Kinderen die ge[KA3]indoctrineerd worden door een sekte kunnen niet normaal functioneren in de maatschappij. Hebben de opvoedende krachten het recht om zich te bemoeien met deze gemeenschap of kan men dit interpreteren als inbreuk op de privacy. Delorme kwijt zich weer uitstekend van haar taak, vakkundig bijgestaan door haar (film)echtgenoot Gélin. Het scenario is van de hand van Hervé Hamon, Chantal De Rudder en Anne Rousseau. Alain Levent bemande de camera.

Le Grand Batre

1997 | Drama

Frankrijk 1997. Drama van Laurent Carcélès. Met o.a. Marie-Christine Barrault, Jean-Claude Drouot, Jean-Yves Berteloot, Jean-Yves Gautier en Louis Velle.

Valentine Rougeon (Delorme), directrice van het Lyc[KA1]ee Eug[KA2]ene Belgrand, neemt zich het lot ter harte van Fr[KA1]ed[KA1]eric (Hervieu-L[KA1]eger) en zijn zus H[KA1]el[KA2]ene (Judd). De kinderen vermijden elk fysiek contact, zonderen zich af om te eten en spijbelen op geregelde tijdstippen. Hun gedrag wordt aanvaard omdat hun moeder zwaar ziek is. Valentine heeft echter haar twijfels over deze offici[KA3]ele verklaring en stelt een onderzoek in. Zo ontdekt ze dat de kinderen in een sekte leven en opgroeien en dat hen een bepaalde levensstijl opgedrongen wordt door de sekte-leiders. Een erg delicaat en actueel probleem. Kinderen die ge[KA3]indoctrineerd worden door een sekte kunnen niet normaal functioneren in de maatschappij. Hebben de opvoedende krachten het recht om zich te bemoeien met deze gemeenschap of kan men dit interpreteren als inbreuk op de privacy. Delorme kwijt zich weer uitstekend van haar taak, vakkundig bijgestaan door haar (film)echtgenoot Gélin. Het scenario is van de hand van Hervé Hamon, Chantal De Rudder en Anne Rousseau. Alain Levent bemande de camera.

Docteur Sylvestre : Entre 4 murs

1997 | Drama

Zwitserland​/​​Frankrijk 1997. Drama van Christian François. Met o.a. Jérôme Anger, Maria Pacôme, Thibault de Montalembert, Nathalie Villeneuve en Tiphanie Lemaire.

Valentine Rougeon (Delorme), directrice van het Lyc[KA1]ee Eug[KA2]ene Belgrand, neemt zich het lot ter harte van Fr[KA1]ed[KA1]eric (Hervieu-L[KA1]eger) en zijn zus H[KA1]el[KA2]ene (Judd). De kinderen vermijden elk fysiek contact, zonderen zich af om te eten en spijbelen op geregelde tijdstippen. Hun gedrag wordt aanvaard omdat hun moeder zwaar ziek is. Valentine heeft echter haar twijfels over deze offici[KA3]ele verklaring en stelt een onderzoek in. Zo ontdekt ze dat de kinderen in een sekte leven en opgroeien en dat hen een bepaalde levensstijl opgedrongen wordt door de sekte-leiders. Een erg delicaat en actueel probleem. Kinderen die ge[KA3]indoctrineerd worden door een sekte kunnen niet normaal functioneren in de maatschappij. Hebben de opvoedende krachten het recht om zich te bemoeien met deze gemeenschap of kan men dit interpreteren als inbreuk op de privacy. Delorme kwijt zich weer uitstekend van haar taak, vakkundig bijgestaan door haar (film)echtgenoot Gélin. Het scenario is van de hand van Hervé Hamon, Chantal De Rudder en Anne Rousseau. Alain Levent bemande de camera.

Une femme d'honneur

1996 | Misdaad

Frankrijk 1996. Misdaad van Marion Serraut. Met o.a. Corinne Touzet, François-Eric Gendron, Yves Beneyton, Pierre-Marie Escourrou en Franck Capillery.

Valentine Rougeon (Delorme), directrice van het Lyc[KA1]ee Eug[KA2]ene Belgrand, neemt zich het lot ter harte van Fr[KA1]ed[KA1]eric (Hervieu-L[KA1]eger) en zijn zus H[KA1]el[KA2]ene (Judd). De kinderen vermijden elk fysiek contact, zonderen zich af om te eten en spijbelen op geregelde tijdstippen. Hun gedrag wordt aanvaard omdat hun moeder zwaar ziek is. Valentine heeft echter haar twijfels over deze offici[KA3]ele verklaring en stelt een onderzoek in. Zo ontdekt ze dat de kinderen in een sekte leven en opgroeien en dat hen een bepaalde levensstijl opgedrongen wordt door de sekte-leiders. Een erg delicaat en actueel probleem. Kinderen die ge[KA3]indoctrineerd worden door een sekte kunnen niet normaal functioneren in de maatschappij. Hebben de opvoedende krachten het recht om zich te bemoeien met deze gemeenschap of kan men dit interpreteren als inbreuk op de privacy. Delorme kwijt zich weer uitstekend van haar taak, vakkundig bijgestaan door haar (film)echtgenoot Gélin. Het scenario is van de hand van Hervé Hamon, Chantal De Rudder en Anne Rousseau. Alain Levent bemande de camera.

La scalata

1993 | Drama, Misdaad, Thriller

Italië​/​​Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Drama van Vittorio Sindoni. Met o.a. Barbara De Rossi, Klaus Jurgen Wussow, Giulio Scarpati, Dalia Di Lazzaro en Jean Sorel.

De beroemde hartchirurg Guido Della Croce (Wussow) is getrouwd met Susanna (Di Lazzaro) en ze hebben een kind. Hij is deskundig en ambitieus en dingt naar een hoogleraarschap aan de universiteit. Om dat te krijgen, aanvaardt hij riskante compromissen. Hij wordt bedreigd door een machtige multinationale criminele organisatie, met Alain Morra (Sorel) aan het hoofd, een handelaar in menselijke organen. Een vrouwelijke functionaris van Criminapol, Aurelia (De Rossi) geheten, krijgt de opdracht de organisatie van Guido en Morra te onderzoeken. Een goed geproduceerde en goed gespeelde televisiefilm van zes afleveringen over grenzeloze ambities en misdaad.

Dieu que les femmes sont amoureuses

1993 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1993. Komedie van Magali Clément. Met o.a. Catherine Jacob, Etienne Chicot, Mathieu Carrière, Yves Beneyton en Grace De Capitani.

Anne (Jacob) blijft altijd goed gehumeurd hoewel ze haar beperkte tijd moet verdelen tussen haar baan in de montagekamer bij een tv-omroep, haar vrienden en haar drie kinderen. Thuis laat niemand haar met rust, want er komen steeds de meest uiteenlopende figuren over de vloer zoals haar moeder (Audret), de studente die op haar acht-jarige tweeling let, haar ex-man Daniel (Carri[KA2]ere), diens minnares, en Regis (Malo), haar geliefde, een dokter, die gehuwd is. Ze staat er altijd alleen voor en hoopt als haar grote liefde Arthur (Chicot) terugkeert van hem de steun te krijgen, die ze nodig heeft, maar Arthur is componist en heeft meer aandacht voor zijn muziek dan voor haar. Het portret van een verliefde vrouw die zo overbelast is, dat zelfs de kijker tussen de bomen het bos niet meer ziet. Hoofdrol Jacob weert zich krachtig om haar complexe personage gestalte te geven. Het scenario is van regisseuse Clément. Het camerawerk is van Pierre Lhomme.

Un enfant tant désiré

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Pierre Joassin. Met o.a. Nadine Spinoza, Hervé Laudière, Yves Beneyton, Valérie Leboutte en Chantal Banlier.

Na heel wat moeilijkheden, te wijten aan de onvruchtbaarheid van haar man, is Spinoza eindelijk zwanger. Iedereen is gelukkig, tot ze enkele dagen later een berichtje krijgen van de gynaecoloog die hen vraagt dringend contact met hem op te nemen. Met angst in het hart gaan ze naar hem toe en het oordeel is inderdaad uiterst zwaar: Spinoza is seropositief en haar kind zal het waarschijnlijk ook zijn. Waargebeurd melodrama over een medische dwaling die heel wat dramatische gevolgen heeft voor de betrokkenen. Acteursprestaties zijn niet van hoogstaande kwaliteit. Er werd geopteerd voor onbekenden in de hoofdrollen, die diepgaande gevoelens niet realistisch kunnen uitbeelden. Huguette Debaisieux baseerde haar scenario op een onderzoek van Michèle Leloup. Roland Dantigny was verantwoordelijk voor de fotografie.

Voulez-vous mourir avec moi?

1990 | Drama, Misdaad

Frankrijk​/​​Duitsland 1990. Drama van Petra Haffter. Met o.a. Stéphane Ferrara, Beate Jensen, Yves Beneyton, Dimitri Rougeul en Kristina Eyck.

Een jonge Duitse gaat in Parijs een vriendschap aan met een jonge, mysterieuze Canadees. Ze gaan niet meer uit elkaar, maar hij deelt haar mee dat hij haar op een dag zal doden... Rond dit afwijkende gegeven heeft de regisseuse een werk verzonnen, dat geheel uit dubbelzinnigheden bestaat, met een sfeer van een al even versluierde als verraderlijke angst en, hoewel haar film zich afspeelt in een Megapolis, blijft het ritme paradoxaal genoeg dat van een dagdroom in slow-motion. Een bepaalde onzekerheid in de vertelling en in de begeleiding van de acteurs staat een compleet succes in de weg, maar een nieuwe filmer dient zich aan.

La chambre

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Yvan Butler. Met o.a. Yves Beneyton en Ludmila Mikaël.

Een jonge onderzoeker loopt een onbekende ziekte op, die zeer besmettelijk blijkt te zijn. De autoriteiten willen er zo min mogelijk ruchtbaarheid aan geven. Hij moet in quarantaine en wordt dag en nacht bewaakt. Hij probeert zijn isolatie te doorbreken door zijn benarde toestand en de soms onmenselijke experimenten die hij moet ondergaan aan de kaak te stellen.

Haute tension: La mort en dédicace

1990 | Thriller

Frankrijk 1990. Thriller van Jim Kaufmann. Met o.a. Yves Beneyton, Peter Dvorsky, Linda Smith, Wayne Best en Alexandra Stewart.

Een fictieve en uiterst ingewikkelde en verwarde politieke geschiedenis rond de methodieken van de moderne spionage aan de hand van een wapenhandel en drugssmokkelarij, inclusief chantage uit Libye. Agent Best vertrouwt in Canada zijn geheimen toe aan schrijfster Levinson, als hij zijn meerderen gaat wantrouwen. Ze beginnen samen een race tegen de klok om hun informatie gepubliceerd te krijgen. Onechte personages en decors met veel opvulling, nodig om aan de negentig minuten van een volwaardige speelfilm te komen. Weinig geloofwaardig vanwege de nadelige uitwerking van een niet erg bij elkaar passende rolbezetting. Weer zo'n film die de Franse vlag draagt maar waarin bijna iedereen van Angelsaksische afkomst is!

Double fond

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van Yves Ellena. Met o.a. Catherine Leprince, Luc Meranda, Victor Garrivier, Yves Beneyton en Danièle Altenburger.

Een plot rond de zogenaamde diefstal van belangrijke documenten bij een Zwitserse bank, gepleegd door een goochelaar tijdens een zaalvoorstelling. Allerlei elementen grijpen vervolgens in elkaar. Een redelijk goede aanpak van dit pretentieloze vermaak.

Un privé au soleil

1989 | Mysterie, Komedie

Frankrijk 1989. Mysterie van Philippe Niang. Met o.a. Pierre Aknine, Georges Blaness, Carole Brenner, Rosette Jaubert en Jean Marsiglia.

Een detective aan de Franse zuidkust, die graag Humphrey Bogart imiteert en tot dusver nooit iets van belang had te onderzoeken, krijgt de opdracht een man op te sporen die een beroemde mannequin chanteert met pornofoto's die haar loopbaan kunnen schaden. Een luchtige komedie.

The Thriller

1989 | Thriller

Canada​/​​Frankrijk 1989. Thriller van Jim Kaufman. Met o.a. Linda Smith, Peter Dvorsky, Wayne Best, Yves Beneyton en Alexandra Stewart.

Smith heeft juist haar eerste roman gepubliceerd wanneer ze benaderd wordt door Best, die beweert dat hij gaat sterven. Hij is namelijk een complot op het spoor gekomen dat de wereldvrede bedreigt. Zijn vriend is reeds vermoord en nu is het zijn beurt. En inderdaad, wat later is Best geliquideerd. Dvorsky die naar hem op zoek was, snelt Smith te hulp, omdat zij nu in het bezit is van een compromitterend bandje dat bewijst dat alles op waarheid berust. Ongeloofwaardige, routinematige thriller met wel enkele spannende momenten, vooral dankzij de mysterieuze Beneyton die steeds in Smiths schaduw staat als een personage dat 'Beethoven' heet. Het scenario van Donald Martin en Danièle J. Suissa sleept zich voort van het ene cliché naar het andere en zit vol vergezochte wendingen. De fotografie is van Allen Smith.

Les poneys sauvages: Terres brûlantes

1989 | Avonturenfilm, Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1989. Avonturenfilm van Robert Mazoyer. Met o.a. Jacques Weber, Michel Duchaussoy, Yves Beneyton, Jean-François Balmer en Florence Haziot.

Derde deel uit de serie naar de roman van Michel D[KA1]eon, die samen met de regisseur het scenario schreef. Georges (Weber) is voor een opdracht in Barcelona. Na een avontuurtje met een jonge liftster keert hij naar Parijs terug, waar zijn zeventien- jarige zoon Daniel (Furic) woont. Nu wil zijn baas hem naar Algerije sturen, en Daniel krijgt het voor elkaar dat zijn vader hem meeneemt. Als we niet te veel aandacht besteden aan het eerste, nogal overbodige deel van de film en de ogen sluiten voor het onwaarschijnlijke (of onbezonnen) plan met een jongen van die leeftijd naar een land in oorlog af te reizen, zien we een compacte en degelijke regie, overtuigende personages en een opmerkelijke reconstructie van het Algerije van die tijd, met propaganda van het Franse geheime leger, enz... Tamelijk

Les poneys sauvages 2 - Sarah

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Robert Mazoyer. Met o.a. Jacques Weber, Michel Duchaussoy, Yves Beneyton, Florence Haziot en Jean-François Balmer.

Tweede deel van het fresco LES PONEYS SAUVAGES van Michel Déon. Het verhaal speelt zich af in Frankrijk in de periode van 1945 tot 1954. Sarah verkiest weer de vrijheid na het leven te hebben geschonken aan een kind. Michel Mezières vindt haar terug in Parijs waar zij een nieuw bestaan heeft opgebouwd. De film is niet zo'n staaltje van meesterschap als het boek, maar deze bewerking loopt goed en het spel is overtuigend. Een vervolg op LES PONEYS SAUVAGES 1 - LES COMBATTANTS DE L'OMBRE.

Les Poneys sauvages 3 - Terres violentes

1989 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1989. Oorlogsfilm van Robert Mazoyer. Met o.a. Jacques Weber, Yves Beneyton, Nathalie Juvet, Hervé Furic en Michel Duchaussoy.

Met 'terres violentes' wordt de grond aan het eind van de Algerijnse oorlog bedoeld. Georges is daar op reportage. Geloofwaardige personages in een knap gemaakte, pretentieloze film, waarbij de romanticus volop aan zijn trekken kan komen.

Les Poneys Sauvages 1 - Les combattants de l'Ombre

1989 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1989. Oorlogsfilm van Robert Mazoyer. Met o.a. Jacques Weber, Yves Beneyton, Marc Delsaert, Florence Haziot en Michel Duchaussoy.

Vier studenten (twee uit Frankrijk en twee uit Engeland) zweren in 1938 tijdens hun studie in Cambridge dat ze elkaar hun hele leven zullen blijven steunen. Dan breekt de oorlog uit. Een bewerking van Michel Déon en Michel Legris van de roman- cyclus Les combattants de l'ombre geschreven door eerstgenoemde. Deze tv-film is erg ambitieus van opzet maar lijdt aan een gebrek aan financiële middelen in de oorlogsscènes. De acteurs laten echter overtuigend spel zien. Prima muziek.

Le baiser de l'assassin

1989 | Thriller

Frankrijk​/​​Duitsland 1989. Thriller van Petra Haffter. Met o.a. Stephane Ferrari, Beate Jensen, Yves Beneyton, Kristina Vaneyk en Dimitri Rougeul.

Een Duitse au pair ontmoet in Parijs een mysterieuze avonturier uit Canada. Er volgt een hartstochtelijke liefdesgeschiedenis die echter steeds grimmiger wordt ('Ik zal je vermoorden, schatje'). Een bewerking van de thriller Voulez-vous mourir avec moi? van Francis Ryck. Subtiel, suggestief en verontrustend. Op een fijnzinnige manier en met sombere lyriek worden gekwelde mensen geschetst. Het debuut van Haffter.

La force du destin

1989 | Avonturenfilm, Romantiek, Komedie

Frankrijk 1989. Avonturenfilm van Maurice Frydland. Met o.a. Nathalie Nell, Bernard Le Coq, Yves Beneyton en Corinne Touzet.

Een rommelig geheel, met wat romantiek en avontuur over een producente van radioprogramma's, een diplomaat en een zangeres. Alle cliché's over deze beroepen zijn aanwezig. En dat beweegt maar en dat kletst maar in deze uitermate oppervlakkige film waarin bovendien slecht gespeeld wordt.

Euroflics

1989 | Misdaad

Frankrijk 1989. Misdaad van Roger Pigaut. Met o.a. Jean-Pierre Bouvier, Etienne Chicot, Didier Sandre, Patrick Raynal en Yves Beneyton.

Vier bevriende briljante zakenlieden zetten met behulp van de kas van de bank van de vader van een van hen een frauduleuze beursoperatie op touw. De zaak loopt echter uit op een drama. De Franse golden boys in deze film zijn nauwelijks sympathiek te noemen en komen psychologisch niet behoorlijk uit de verf. De film is nogal summier: er was genoeg materiaal geweest voor een heuse speelfilm. Hoewel er voldoende spanning in zit en de muziek voor de verandering van aanvaardbare kwaliteit is, zijn we van deze regisseur meer gewend.

Au plaisir de Dieu : Les frères ennemis

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Robert Mazoyer. Met o.a. Jacques Dumesnil, France Lambiotte, Fernand Kindt, Edgar Givry en Lucien Barjon.

Vierde aflevering naar een succesvolle roman van Jean d`Ormesson over het leven van een dynastie van landjonkers in de eerste helft van de 20e eeuw, met als centrale figuur Sosth[KA2]ene. Deze keer komt Sosth[KA2]ene (Dumesnil) in botsing met zijn zoon Claude (Givry), die van het priesterschap afziet, en hij lijdt eronder dat zijn kleinkinderen hoe langer hoe minder op het kasteel komen. Een familiegeschiedenis met de gebruikelijke verwikkelingen. Aardige decors en kostuums. Nostalgische, soms bittere toon, en een generatie en milieu die allang door de gebeurtenissen en veranderde zeden en gewoonten zijn ingehaald. Futloze regie: eerder reconstructie dan herschepping. Goede acteurs.

Au plaisir de Dieu : Le vent du soir

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Robert Mazoyer. Met o.a. Jacques Dumesnil, Paul Barge, Lucien Barjon, Luciano Bartoli en France Lambiotte.

In 1946 viert de familie op het kasteel van Plessis de negentigste verjaardag van Sosth[KA2]ene (Dumesnil). De sfeer is vrolijk maar ook melancholiek, want er vallen oorlogsslachtoffers te betreuren en sommigen zijn vertrokken, zoals Anne-Marie, die actrice in de V.S. is geworden. De sfeer is goed weergegeven, maar het geheel is verschrikkelijk statisch, en de erg ouderwets aandoende dialogen overheersen. Gelukkig is dit het laatste deel van de serie. Op het nippertje

Au plaisir de Dieu : La déchirure

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Robert Mazoyer. Met o.a. Jacques Dumesnil, France Lambiotte, Paul Barge, Lucien Barjon en Luciano Bartoli.

Bewerking van de roman van Jean d`Ormesson. Het is 1939 en Sosth[KA2]ene (Dumesnil), het familie-opperhoofd, wordt ouder. Anne-Marie (Landry) wordt verliefd op een getrouwde man maar haar familie, katholieke adel, verzet zich daartegen. Zo liggen de zaken op het moment dat de mobilisatie de gezinnen uit elkaar komt rukken. De mannen gaan in het leger. Een symbolische titel en soms dito (en zware) regie. Ondanks goede acteurs zit er geen schot in deze serie, en dat is mede te wijten aan het werk van de succesvolle en vakkundige schrijver, die nauwelijks veroudert omdat hij steeds hetzelfde tijdperk beschrijft.

Sanguines

1988 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1988. Drama van Christian François. Met o.a. Clémentine Célarié, Yves Beneyton, Mathieu Carrière, Gérard Hernandez en Amanda Langlet.

Een Parijse schilder die zich wil afzonderen, laat zich aannemen als tuinman door een Franse cultureel attaché in Portugal. De familieleden van zijn werkgever ontdekken zijn ware identiteit en hij krijgt te maken met hebzucht en begeerte, terwijl schilderen het enige is wat hem interesseert. Het onderwerp is slecht uitgewerkt, de personages blijven oppervlakkig en kunstmatig en Carrière slaagt er niet in te overtuigen als geobsedeerde kunstenaar.

Der Kuß des Tigers

1988 | Thriller, Romantiek

Duitsland 1988. Thriller van Petra Haffter. Met o.a. Beate Jensen, Stéphane Ferrara, Mathieu Carrière, Kristina van Eyck en Yves Beneyton.

Op aangrijpende en spannende wijze vertelt deze film het verhaal van een vrouwenmoordenaar, die opnieuw met zijn morbide hartstocht geconfronteerd wordt, als hij een jong meisje, een au pair die zich stierlijk verveelt, tegenkomt. Zij wordt de passieve medeplichtige van zijn vreemde hartstochten die zweven tussen tederheid en sadisme. Deze psychothriller is gebaseerd op een boek van Francis Ryck die gepubliceerd heeft in de bekende Franse detectievereeks 'Série noire'.

Letters to an Unknown Lover

1985 | Drama, Romantiek, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1985. Drama van Peter Duffell. Met o.a. Cherie Lunghi, Mathilda May, Yves Beneyton, Ralph Bates en Andréa Ferréol.

Een niet erg overtuigend maar niet oninteressant drama over de ontsnapte onderofficier Gervais (Beneyton) en zijn relatie tot de zusters Helene (Lungi) en Julia (May). Strak geregisseerd, een intrigerend beeld van het leven in Frankrijk tijdens de Duitse bezetting, maar de karaktertekening is inconsistent. Er werd tegelijkertijd een Engelse en een Franse versie gedraaid. Het scenario is van Pierre Boileau. Het camerawerk is van Claude Robin.

Les Louves

1985 | Oorlogsfilm, Thriller

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1985. Oorlogsfilm van Peter Duffell. Met o.a. Yves Beneyton, Sherie Lunghi, Mathilda May, Andréa Ferréol en Ralf Bates.

Een duivelse bewerking van een verhaal van het duo Boileau en Narcejac, door een tweederangs film- en tv-regisseur. De krijgsgevangenen Bernard (Bates) en zijn vriend Gervais (Beneyton) ontvluchten om zich bij Gervais` peettante, haar nicht en zijn moeder in Lyon te voegen. Dan wordt Gervais neergeschoten op het station van Lyon. Bernard weet zijn papieren te machtigen en begeeft zich naar `zijn` peetmoeder (Lunghi) met de identiteit van Gervais waar hij in een afschuwelijke valstrik loopt, die de drie vrouwen hebben gezet. Een fantasierijk scenario en een grijsgroene sfeer van opgesloten zitten en duistere personages. Een van de meest sombere werken van deze romanschrijvers, die zich nauwelijks illusies gunnen over de menselijke aard in hun psychologische 'detectives'. Redelijke regie voorzien van een goede acteerprestatie. Vrij

L'amour propre

1985 | Muziek, Komedie

Frankrijk 1985. Muziek van Martin Veyron. Met o.a. Jean-Claude Dauphin, Nathalie Nell, Marianne Basler, Jean-Luc Bideau en Béatrice Houplain.

Martin Veyron, die een nogal overschat striptekenaar is omdat hij saai is, geobsedeerd door seks is en in herhalingen valt, regisseert hier zijn eerste film. Zoals bijna altijd laten stripfiguren zich moeilijk tot mensen van vlees en bloed omtoveren. Alles draait om Lauzier, een wrede, grimmige en sombere satire - enkele amusante scènes uitgezonderd - vaardig maar karikaturaal gemaakt soms systematisch en oppervlakkig.

La crime

1983 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1983. Misdaad van Philippe Labro. Met o.a. Claude Brasseur, Jean-Claude Brialy, Jean-Louis Trintignant, Dayle Haddon en Gabrielle Lazure.

Een politie-commissaris probeert tegen beter weten in de moord op een advocaat in het Parijse Palais des Justices op te lossen, ondanks de corruptie, het bedrog en de geheimhouding in de hogere kringen en bij zijn eigen collega`s. Het niet al te geloofwaardige scenario van Jean-Patrick Manchette (waaraan regisseur Labro meeschreef) kreeg een sterke, afwisselend doeltreffende en spectaculaire regie van specialist Labro. Deze laat in de uitgelezen rolbezetting de personages met een zwierige knipoog acteren, waardoor de aandacht geboeid en geamuseerd wordt vastgehouden, boven de talrijke vraagtekens uit. Naar het oorspronkelijke scenario van Jacques Labib. De fotografie is van Pierre William Glenn.

La Caduta degli angeli ribelli

1981 | Drama

Italië 1981. Drama van Marco Tullio Giordana. Met o.a. Clio Goldsmith, Vittorio Mezzogiorno, Yves Beneyton en Alida Valli.

Een getrouwde bourgeoise komt toevallig in contact met een terrorist, begint een verhouding met hem en vergezelt hem op zijn vlucht, tot ze terug wil naar haar geordende bestaan en de minnaar doodt. De film, een poging tot onbestemde gevoelsverkenning à la Antonioni, blijft steken in niet-waargemaakte pretenties, met irritant oppervlakkige en dubbelzinnige politieke referenties. Goldsmith is absoluut niet tegen haar rol opgewassen, maar krijgt goed tegenspel.

Le Fuite en avant

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Christian Zerbib. Met o.a. Bernard Blier, Michel Bouquet, Nicoletta Machiavelli, Yves Beneyton en Laura Betti.

René werkt op een fabriek waarvan de arbeiders staken naar aanleiding van een bedrijfsongeval waarvan zijn vrouw het slachtoffer is geworden. Hij raakt tegen wil en dank betrokken bij een moord die als zelfmoord gecamoufleerd wordt, en voelt zich alles behalve op zijn gemak, des te meer omdat de directeur van de fabriek moet kiezen tussen zijn paternalistisch humanisme en de houding van de financiële groep die het voor het zeggen heeft in deze zaak. Bovendien is er ook nog zijn rechterhand, een streber zonder scrupules die zijn best doet om de staking te breken en de directeur te ruïneren. Een ietwat ruwe en onhandige film maar erg mooi met een juiste, pessimistische beschrijving van een maatschappij die op alle niveaus geblokkeerd is.

On efface tout

1978 | Thriller

Frankrijk 1978. Thriller van Pascal Vidal. Met o.a. Yves Beneyton, Christine Pascal, Christine Murillo, Bruno Cremer en Bernard Fresson.

Een journalist van een linkse krant raakt via een vrouwelijke kennis - vriendin en medeplichtige van een militante terrorist - zijn baan kwijt en raakt steeds verder verstrikt in een onverkwikkelijke politieke affaire, waarbij zowel de politie als de media hem proberen te manipuleren. Het schandaal wordt gepubliceerd, maar niettemin snel in de doofpot gestopt. Het gebrek aan routine van de debutant ontneemt de impact aan de politieke thriller en doet de spanning nog wel eens verslappen. Ondanks een onevenwichtige vorm boeit deze film toch door een zinnige en interessante inhoud en toegewijde rollen van een sterke bezetting.

La dentellière

1977 | Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Duitsland 1977. Drama van Claude Goretta. Met o.a. Isabelle Huppert, Yves Beneyton, Florence Giorgetti, Monique Chaumette en Jean Obé.

Huppert speelt een gesloten kapstertje dat verliefd wordt op een verlegen student die er niet in slaagt om door haar stilte heen te breken of te herkennen hoe veelzeggend die eigenlijk is. Het romanpersonage van Pascal Lainé (die samen met regisseur Goretta voor het scenario tekende) leek geschreven voor Huppert die bij haar rolkeuze vaak opteert voor non-conformistische vrouwen. In een interview zegt ze: 'Het zijn vooral vrouwen die zich in stilte proberen los te maken. Ik zoek naar de frictie tussen vrijheid en afspraken. Het tussengebied waarin zekerheden worden losgelaten zonder dat er concreet iets nieuws voor in de plaats komt.' Subtiele film.

Zerschossene Träume

1976 | Drama, Misdaad

Frankrijk​/​​Oostenrijk 1976. Drama van Peter Patzak. Met o.a. Yves Beneyton, Carroll Baker, Raymond Pellegrin, Mathieu Carrière en Hans-Christian Blech.

De zoon van een overleden politieman wordt onderhouden door een rijke nymfomane en een homoseksuele nachtclubeigenaar. Omdat hij verliefd is op een jonge prostituée wil hij zijn zelfrespect heroveren. Hij gaat ook de politie-opleiding volgen - gestimuleerd door zijn omgeving, die hem net als zijn vader hoopt te kunnen manipuleren - maar hij doet dat om zijn wraak een legaal alibi te geven. Het scenario is uit al te cliché-matige typeringen opgebouwd, al blijkt Patzak een beter regisseur dan schrijver, waardoor de film bij vlagen toch boeit. Een goede explosieve hoofdrol van Beneyton.

L' Ombre des châteaux

1976 | Drama, Komedie

Frankrijk 1976. Drama van Daniel Duval. Met o.a. Philippe Léotard, Albert Dray, Zoé Chauceau, Marcel Dalio en Stéphane Bouy.

Een Italiaans immigrantengezin lijdt een armzalig bestaan in Noord-Frankrijk. Broers bevrijden hun zusje uit een verbeteringsgesticht en willen naar Amerika reizen. Hun naïviteit - door het opgroeien zonder radio of tv - leidt tot komische en tragische resultaten, maar is niet altijd geloofwaardig.

Verbrande Brug

1975 | Drama

België 1975. Drama van Guido Henderickx. Met o.a. Malka Ribovska, Jan Decleir, Doris Arden, Yves Beneyton en Charles Janssens.

Wanneer een koppel na vele jaren afwezigheid terugkeert naar de wijk 'Verbrande Brug' laait de haat hoog op. Een schitterend speelfilmdebuut.

Pierrot la Démerde

1975 | Erotiek

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1975. Erotiek van Dennis Berry. Met o.a. Jean Seberg, Yves Beneyton, Pierre Blaise, Isabelle Huppert en Stefania Casini.

Een deftige familie maakt van haar voorname herenhuis een bordeel. Ook de twee dochters helpen een handje (sic), en er wordt flink geworven onder de dienstmeisjes in de wijk. Een goed idee, zo blijkt al snel. Een botte, soms rake karikaturale aanklacht tegen de bourgeoisie, maar soms ook wat al te voorzichtig en ontzettend goedkoop. Zeker geen CHARME DISCRET DE LA BOURGEOISIE van Buñuel. De regisseur, die ook het scenario en de dialogen voor zijn rekening nam, is met twee films in vijftien jaar bepaald geen snelle werker. Ook bekend onder de titels PIERRE ET MARIE S'EN VONT ENSEMBLE, LE GRAND DELIRE en LA BOITE A CONSERVE.

Le Grand délire

1975 |

Frankrijk​/​​Italië 1975. Denis Berry. Met o.a. Jean Seberg, Pierre Blaise, Yves Beneyton, Stefania Casini en Isabelle Huppert.

Een simpele, maar vindingrijke volksjongen leeft op kosten van een doelloze rijkeluisfamilie die van zijn idee[KA3]en profiteert. Zijn verliefdheid op een aangetrouwde tante leidt tot niets, maar hij geeft de familie wat omhanden door hun huis te transformeren tot een bordeel voor bejaarden. Deze anarchistische komedie van de debuterende ex-acteur (en zoon van uit Hollywood verbannen regisseur John Berry) haalt meer overhoop dan de regisseur onder controle kan houden, met rommelige en soms overdreven resultaten. Scènes met ongelijksoortig paar Seberg-Blaise en het spel van Beneyton als zoon des huizes hebben de gewenste scherpe humor, die meer doet verwachten voor de andere delen.

Par le sang des autres

1973 | Misdaad

Canada​/​​Italië​/​​Frankrijk 1973. Misdaad van Marc Simenon. Met o.a. Yves Beneyton, Francis Blanche, Bernard Blier, Robert Castel en Riccardo Cucciola.

Een man heeft in een villa twee vrouwen gegijzeld en vraagt in ruil voor hen het mooiste meisje uit de streek. Politie en overheden in het gewoonlijk rustig dorpje komen in het geweer, maar de gestoorde gijzelaar blijkt gewapend. De pogingen om een prostituée en een Italiaanse gastarbeidster zonder werkvergunning als losprijs te sturen mislukken en burgemeestersdochter biedt zichzelf aan. De zoon van schrijver Simenon werkt het curieus verhaal uit tot een degelijk geconstrueerd scenario en regisseert bekwaam, maar heeft kennelijk moeite met het leiden van acteurs die soms al te karikaturaal uitpakken. Bovendien lijkt de enige functie van sommige personages om een bekende naam op de rolverdeling te krijgen.

Le Mariage à la mode

1973 | Drama

Frankrijk 1973. Drama van Michel Mardore. Met o.a. Catherine Jourdan, Yves Beneyton, Geraldine Chaplin, Gilles Segal en Julian Negulesco.

Een journalist en zijn vrouw uit Lyon dromen van een carri[KA2]ere en een cultureel leven in Parijs. Zij volgt de fotograaf met wie zij een verhouding heeft, maar bij gebrek aan ander talent wordt ze model en laat ze zich onderhouden. De verhouding met de fotograaf houdt geen stand en ze verruilt hem voor een ander, net als h[KA1]i[KA1]j beseft dat hij echt van haar houdt. De film over modieus snobisme (óók in relaties) vervalt daar zelf in en rijgt een standaarddialoog en prentbriefkaarten van 'intellectueel toerisme' aan elkaar. Beneyton en Chaplin weten als enigen met ironische dubbele bodem te acteren, de anderen maken zich met hun inzet belachelijk.

Nel nome del padre

1971 | Drama, Biografie

Italië 1971. Drama van Marco Bellocchio. Met o.a. Yves Beneyton, Aldo Sassi, Renato Scarpa, Laura Betti en Piero Vida.

Leerlingen van een jezuïeten-internaat verzetten zich tegen de paternalistische onderdrukking. Eén alleen met de mond, de ander saboteert religieuze feesten en zet het lekenpersoneel tot een staking aan. De autobiografische, in 1958 spelende film geeft een beeld van de religieuze overgangsperiode - de installatie van de vernieuwende Paus Johannes XXIII - die verdeeldheid onder de priesters veroorzaakt en laat zien hoe leerlingen die zelf uit de heersende klasse komen het subproletariaat tot verzet aanzetten, alleen uit eigen onlust. De door Beneyton fascinerend geacteerde rebel groeit benauwend toe naar fascisme.

Week-end

1967 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1967. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Mireille Darc, Jean Yanne, Jean-Pierre Kalfon, Valérie Lagrange en Jean-Pierre Léaud.

Een jaar voordat mei '68 de kussens van De Gaulle hardhandig opschudde, nam enfant terrible Godard zijn voorschot op de tweede Franse revolutie. Stedelingen Corinne (Darc) en Roland (Yanne) worden op een rit richting platteland geconfronteerd met monsterfiles, chaos, moord en hun catastrofehuwelijk. 'Drôle de jeu/C'est la vie' ('Eigenaardig spel/Zo is het leven') dichtte Jean-Luc in '67 strijdbaar over het onderwerp 'cinema'. Week-end is niets anders dan zijn in anarchistische beelden vervatte schotschrift tegen bourgeois mores, de zieke consumptiemaatschappij en filmconventies.

Deux ou trois choses que je sais d'elle

1966 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1966. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Raoul Lévy, Yves Beneyton, Juliet Berto, Christophe Bourseiller en Roger Montsoret.

Een sociologisch onderzoek over huisvrouwen, die zich in de namiddaguren prostitueren ter aanvulling van hun huishoudgeld, was voor Godard het startpunt voor de stelling, dat de maatschappij iedereen tot andere vormen van hoereren dwingt. Het zoeken naar een nieuwe filmvorm doet het feitelijke onderwerp naar de achtergrond verdwijnen, en heeft zowel een vaak boeiend als irriterend resultaat (Vlady speelt de actrice, die voor huisvrouw speelt). Debuten van Duperey, Beneyton en Berto.