Louba Guertchikoff

Fugue en Ré

Frankrijk​/​​België 1998. Romantiek van Christian Faure. Met o.a. Guy Marchand, France Zobda, Stéphanie Pasterkamp, Ambroise Michel en Fermine Richard.

Le gardien du feu

Frankrijk 1994. Romantiek van Michelle Porte. Met o.a. André Marcon, Nathalie Boutefeu, Jean-Pierre Germain, Solenn Jarniou en Michel Baumann.

Pointe du Finist[KA2]ere, Bretagne, 1928. Vuurtorenwachter Goulven D[KA1]en[KA2]es (Marcon) heeft zich in zijn toren opgesloten en weigert alle communicatie met de buitenwereld. Wat is er gebeurd? Hij schrijft het neer in zijn dagboek. Hoe hij Ad[KA2]ele L[KA1]ezurec (Boutefeu) voor de eerste keer zag en onmiddellijk op haar verliefd werd. Hoe ze trouwden en hij de baan aannam van vuurtorenwachter. Het ging allemaal uitstekend tot hij het vermoeden kreeg dat Ad[KA1]ele hem bedroog met zijn assistent Herv[KA1]e Louarn (Germain). Hij werd zo razend van jaloezie dat hij de twee vermeende minnaars in een klein kamertje opsloot, zonder eten of drinken, beneden in de vuurtoren. Nacht na nacht is hij getuige van hun doodstrijd die dertien dagen duurt. Een beklemmende afdaling in de afgrond van de menselijke geest. Als kijker voel je de steeds wanhopiger wordende strijd om te overleven van de twee jonge mensen, terwijl boven Goulven genadeloos toehoort. Het einde komt haast als een verademing. Porte baseerde het scenario op de roman van Anatole Le Braz. Fotografie is van Daniel Leterrier.

Vous êtes folle Imogène

Frankrijk 1991. Misdaad van Paul Vecchiali. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Dora Doll en Hugues Quester.

Een van de avonturen van de vrouwelijke detective Imog[KA2]ene (Lavanant) met een scenario van Christian Biegalski en Eric Kristy, in een vrije bewerking naar het werk van Charles Exbrayat, waarin zij zich in een onderzeeboot bevindt die door het water van de...Seine vaart! Zoals altijd in deze serie wint de komedie het van het politiedrama. De regisseur kon het talent waarvan hij in ROSA LA ROSE, FILLE PUBLIQUE en andere films blijk gaf niet benutten, want hij moest zich richten naar een even produktieve als middelmatige romanschrijver. Toch amuseert de kijker zich evengoed wel, mede dankzij het aangename en geestige spel.

Imogène dégaine

Frankrijk 1991. Komedie van Thierry Chabert. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Louba Guertchikoff en Pierre Maguelon.

Speciale agente Imog[KA2]ene (Lavanant) wordt aangesteld als lijfwacht van de prins van Baharastrah (Carcos), wiens vader vermoord werd door de sadistische terrorist Lulu le Balafr[KA1]e (Touratier). Deze laatste wil zijn werk nu voltooien door ook de prins te likwideren. Maar dan heeft hij buiten Imogène gerekend. Wie dacht dat deze idiote spionage-serie haar dieptepunt al lang bereikt had, heeft ongetwijfeld deze aflevering nog niet gezien. Domme agenten moeten het opnemen tegen nog dommere moordenaars. Lavanant wist ongetwijfeld niet dat ze zo slecht kon acteren als in deze episode en de andere acteurs doen hun best om haar de loef af te steken. Tijdverspilling, zelfs voor een commerciële zender. Het scenario werd cliché per cliché aan elkaar genaaid door Daniel Goldenberg. Achter de camera werd plaatsgenomen door Jean Monsigny. Het meest huiveringwekkende is het besef dat de reeks hierna nog werd verdergezet.

Imogène contre-espionne

Frankrijk 1991. Avonturenfilm van Paul Vecchiali. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Louba Guertchikoff en Françoise Thuries.

In een ultrageheime Franse dienst waar nieuwe wapens ontwikkeld worden, Top Secret Interarmes, werden enkele moorden gepleegd, terwijl enkele mensen tevens spoorloos verdwenen. Bovendien werden de plannen gestolen van nieuwe wapens. Imog[KA2]ene (Lavanant) krijgt van haar overste de opdracht in deze dienst te infiltreren als spionne om zo de zaak te onderzoeken. Ze merken niet dat een bizar personage, dat een beetje van hen verwijderd staat, hun gesprek volgt met een gevoelige microfoon. Als kolonel komt Imogène aan het hoofd van deze belangrijke dienst. Een voorspelbaar komisch spionage- avontuur met een humor die op het peil staat van een derderangs stripverhaal voor kinderen van rond de vijf jaar. Lavanant overacteert op genante manier en de haar omringende acteurs trachten duidelijk om ter slechtst te spelen. Waardeloze rommel waaraan de kijker zich enkel kan ergeren. Een laagtepunt in deze al niet bepaald hoog scorende reeks. Geschreven door Daniel Goldenberg. Fotografie van Georges Strouve.

Imogène : 3615 Bise Marine

Frankrijk 1991. Misdaad van Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Louba Guertchikoff en Pierre Maguelon.

Imog[KA2]ene (Lavanant) stormt het gemeentehuis binnen om het huwelijk te verhinderen van agent Trouillet (Benguigui), op wie zij verliefd is, met een roodharige schone. Razend loopt de bruid buiten en een seconde later vinden ze haar terug met een dolk in de borst. Dit alles blijkt opgezet spel te zijn geweest om een maniak te klissen die via het computernetwerk roodharige Bretoense meisjes opzoekt om hen vervolgens te vermoorden. Imog[KA2]ene beantwoordt helemaal aan het patroon van de slachtoffers, dus stelt de Directeur (Maguelon) voor dat ze als lokaas dient. Imog[KA2]ene neemt dit aan op voorwaarde dat zij het onderzoek mag leiden. Tot verbazing van elke kijker is dit een aflevering van deze reeks die iets beter is dan de anderen. Op een bepaald moment wordt er zelfs geacteerd en is er iets van spanning te bespeuren. Zelfs Benguigui als de eeuwige Trouillet is een beetje minder onuitstaanbaar en dom. Niet dat we met hoogstaand filmwerk te maken hebben, maar het is een aflevering die kan bekeken worden. Mich[KA2]ele Letellier schreef het scenario. Fotografie is van Roland Dantigny. Soms wordt deze aflevering aangekondigd als IMOGENE 3615 BIGORNEAU (Bise Marine).

Imogène et la veuve blanche

Frankrijk 1990. Misdaad van Thierry Chabert. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Bernard Haller en Pierre Gérard.

Naar de roman van Exbrayat, die een expert is in het schrijven van politieverhalen die men niet serieus kan nemen. Een nieuw avontuur van Imogène, die deze keer op zoek is naar een verdwenen 'humanitaire wereldreiziger'. Deze film is vooral onderhoudend dank zij Lavanant in de rol van Imogène. Bewerking van Christian Biegalski en Eric Kristy.

Club de Rencontres

Frankrijk 1987. Komedie van Michel Lang. Met o.a. Francis Perrin, Jean-Paul Comart, Valérie Allain, Isabelle Margault en Herma Vos.

Nicolas, directeur van een huwelijksbureau, doet een poging een verwante ziel te vinden voor zijn vriend, de verlegen Bernard. Rond dit uiterst magere gegeven heeft Lang, naar eigen gebruik, een vulgair stukje boulevardvermaak (inclusief het scenario) in elkaar geflanst. Lomp en zo schuin als maar kan; volkomen ondraaglijke kost.

Lévy et Goliath

België​/​​Frankrijk 1986. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. Richard Anconina, Michel Boujenah, Jean-Claude Brialy, Souad Amidou en Maxime Leroux.

Een vervelend vervolg op RABBI JACOB. Hoewel ook geen hoogvlieger, had die film toch op z`n minst het voordeel dat Louis De Fun[KA2]es erin meedeed, die het publiek in zijn ban weet te houden. Hier gaat het om de absurde wederwaardigheden van een jonge orthodoxe jood en een hasjiesroker uit Antwerpen. Zij vervoeren door een vergissing verdovende middelen naar Parijs, terwijl ze denken diamantslijpsel bij zich te hebben. Is nauwelijks interessant, want totaal `voorspelbaar` met inbegrip van de ergste clich[KA1]es (de politiecommissaris die een travestiet is, de verplichte homoseksuelen, de dito jeugdige rellenschoppers) en een karikaturale en erg onsympathieke beschrijving van Antwerpen, die ver van de werkelijkheid afstaat. En niet te vergeten: twee komedianten uit het Middellandse Zee- gebied spelen de hoofdrollen en moeten dus joden afkomstig uit Centraal Europa voorstellen! Scenario van de regisseur en Danièle Thompson. Camerawerk van Wladimir Ivanov.