Denis Cacheux

Familles je vous hais

Frankrijk 1997. Komedie van Bruno Bontzolakis. Met o.a. Caroline Trousselard, Yvan Kolnik, Denis Cacheux, Olivier Brabant en Nadine Pouilly.

Balle Perdue

Frankrijk​/​​Duitsland 1994. Misdaad van Etienne Périer. Met o.a. Robin Renucci, Ludmila Mikaël, Hanns Zischler, Gérard Caillaud en Julie-Anne Roth.

Een politie-inspecteur redt een jonge vrouw van een verkeersongeval. Even later maakt zij zich meester van zijn dienstwapen en pleegt zelfmoord. Dit is het begin van een reeks moordzaken die inspecteur Renucci alleen kan oplossen met de dubbelzinnige hulp van een politiecommissaris uit de provincie, Mikaël. Een bevreemdende film noir, met Renucci als een allesbehalve alledaagse politieman. Alle personages worden meegesleept in een intrigerende misdaadcarrousel. Perier bewerkte samen met Dominique Fabre de roman Une fille pleurait van Louis C. Thomas. Indrukwekkend camerawerk van Martial Thury.

Un cercueil pour deux

Frankrijk 1993. Film noir van Jean-Louis Fournier. Met o.a. Marc de Jonge, Cathérine Amérie, Jean-Pol Dubois, Jacques Gamblin en Michel Alban.

Een stadje in Noord-Frankrijk. Aymérie is gehuwd met de oudere, welvarende begrafenisondernemer De Jonge. Ze is niet geïnteresseerd in zijn werk en droomt van een andere toekomst. Wanneer de jonge Gamblin zich voor haar wagen gooit, kan ze hem juist ontwijken. Ze neemt hem mee naar huis en in haar groeit een plan om een nieuw leven te beginnen. Typisch Franse série-noire, goed verteld en goed gespeeld, maar erg voorspelbaar. De personages worden nogal tweedimensionaal getekend, wat het door de regisseur geschreven verhaal natuurlijk niet ten goede komt. Alledaags tv-voer, gezien en vergeten. Fotografie van Houschang Baharlou.

Terre brûlée

Frankrijk 1992. Drama van Chantal Picault. Met o.a. Thierry Frémont, Sandrine Dumas, Patrick Catalifo, Juliette Mailhe en Marie Pillet.

Na de zelfmoord van zijn moeder neemt Yves (Fr[KA1]emont) de exploitatie over van de kleine familieboerderij. Hij hoopt meer succes te hebben, maar al vlug merkt hij dat het niet eenvoudig is om zich onafhankelijk van de landbouwco[KA3]operatie op te stellen en te handhaven. Hij komt er alleen voor te staan omdat zijn mager betaalde medewerkers vertrekken om elders meer te verdienen. Dan verschijnt zijn goede vriend Raymond (Catalifo) die destijds naar Parijs was vertrokken om zijn geluk te beproeven. Raymond gaat Yves helpen, maar zijn uitgesproken mening brengt hen in moeilijkheden. Deze film over de keiharde strijd van de kleine boeren om hun bestaan, dat bedreigd wordt door de machtige landbouwondernemingen en harteloze banken is aangrijpend, en met brio gespeeld door de rolverdeling. Het scenario van Alain Riondet is realistisch en sterk. Het camerawerk is van Gilberto Azevedo.

Comme un bateau, la mer en moins

België​/​​Frankrijk 1992. Drama van Dominique Ladoge. Met o.a. Mathias Le Ny, Patrick Fierry, Alexandra Vandernoot, Jean-Pierre Bisson en Jérémy Simonin.

Belgi[KA3]e rond 1965. Voorman bij een bouwbedrijf Serge (Fierry) besluit met zijn gezin in een woonwagen te gaan wonen. Dit is handig want zo kan hij telkens overnachten in de buurt van het bouwterrein, waar hij werkt. Voor het negen-jarige zoontje Fabien (Le Ny) betekent het dat hij regelmatig van school en omgeving moet veranderen. Hij kan maar moeilijk wennen aan het rondzwervende bestaan, omdat hij telkens weer op zijn nieuwe school als `zigeuner` wordt bekeken. Tot hij vriendschap sluit met Jose (Ribier) die een zelfde lot beschoren is. Een realistisch-romantische film die de ziel van een kind blootlegt. Le Ny is erg overtuigend en de Vlaamse actrice Vandernoot is uitstekend als zijn moeder. Het scenario is van Claude Gutman en regisseur Ladoge naar diens jeugdherinneringen. Het camerawerk is van Étienne Fauduet.