Elvire Popesco: cast.
Er zijn 13 films gevonden.

Plein soleil

1960 | Thriller, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1960. Thriller van René Clément. Met o.a. Alain Delon, Maurice Ronet, Erno Crisa, Marie Laforêt en Frank Latimore.

Patricia Highsmiths The Talented Mr. Ripley als sublieme Franse film noir, door meestercameraman Henri Decaë vastgelegd in zwoele Zuid-Europese zomerplaatjes. Vrije jongen Tom Ripley (Delon) moet de losbollende playboyzoon van een rijke stinkerd terughalen naar de VS, maar het loopt goed fout. Clément toont Ripley als de gevaarlijk intelligente gek met nét dat vernislaagje van charme en verfijning om hem voor normaal en aimabel te laten doorgaan. Chansonnière Laforêt, hier in een bijrol, werd na de film een icoon van het variété française. Remake: The Talented Mr. Ripley (1999; Anthony Minghella).

Le voile bleu

1942 | Drama

Frankrijk 1942. Drama van Jean Stelli. Met o.a. Gaby Morlay, Elvire Popesco, Fernand Charpin, Pierre Larquey en André Alerme.

Een oorlogsweduwe krijgt een doodgeboren kind. Ze besluit nu haar verdere leven te wijden aan de kinderen van anderen en wordt verzorgster in verschillende gezinnen. Door tijd of omstandigheden moet ze steeds weer afstand doen van de haar toevertrouwde kinderen. Toch beseft ze op haar oude dag een zinvol leven te hebben gehad. In deze beroemde smartlap een gevoelige hoofdrol van Morlay, die de film over vals sentiment heen helpt. Tien jaar later opnieuw gefilmd als THE BLUE VEIL.

Parade en sept nuits

1941 | Drama

Frankrijk 1941. Drama van Marc Allégret. Met o.a. Janine Darcey, Elvire Popesco, Marguerite Pierry, Raimu en Marcel Maupi.

Een hond, Pipo genaamd, wordt van de straat opgepakt en in een asiel opgesloten. Daar `vertelt` hij aan zijn lotgenoten middels flashbacks over zijn belevenissen uit zijn hondenleven in een circus, in een huis bij een baas, als zwervertje en ten slotte als het toegewijde huisdier van een priester. Een medewerker van het asiel laat aan het eind van de film op (haast) symbolische wijze alle honden in vrij. Allegrét, begon de film in 1940, maar nam vanwege WO II de laatste gedeelten pas in 1941 op en hij baseerde dit middelmatige werk op een boek van Henri Duvernois Le chien qui parle, dat in de tweede vertelling aanbod komt.

Paradis perdu

1939 | Drama

Frankrijk 1939. Drama van Abel Gance. Met o.a. Fernand Gravey, Micheline Presle, Elvire Popesco, Robert Le Vigan en Gérard Landry.

Een kunstschilder wordt vòòr WO I verliefd op een meisje, dat in het kraambed sterft als hij aan het front is. In het fronthospitaal ziet hij de prinses terug die het portret van zijn geliefde heeft gekocht, als verpleegster. De ongeremd romantische benadering van regisseur Gance en de frisheid van de jonge Presle redden het melodrama van vals sentiment.

L' Héritier de Mondésir

1939 | Komedie

Frankrijk 1939. Komedie van Albert Valentin. Met o.a. Fernandel, Jules Berry, Elvire Popesco, Gabrielle Andrew en Félicien Tramel.

Een postbode blijkt de bastaardzoon en enige erfgenaam te zijn van een rijke baron. Fortuinjagers proberen hem op te lichten, maar hij blijkt lang niet zo na[KA3]ief als hij eruit ziet. Toch zal hij uit eigen keus terugkeren naar zijn vroegere leven. Deze film, op het lijf van Fernandel geschreven, stijgt boven het (vooroorlogs) gemiddelde uit dankzij de vlotte regie, spitse dialogen en het chronische tegenspel van Berry. Behalve postbode speelt Fernandel ook de spoken van zijn voorvaderen.

Ils étaient neuf célibataires

1939 | Komedie

Frankrijk 1939. Komedie van Sacha Guitry. Met o.a. Sacha Guitry, Elvire Popesco, Max Dearly, Marguerite Moreno en Victor Boucher.

Aan de vooravond van WO II neemt de regering een besluit dat het verblijf van buitenlanders in Frankrijk aan strenge regels bindt. Voor bepaalde immigranten is trouwen met een Frans staatsburger(es) de enige oplossing. Guitry heeft geen tijd verloren laten gaan en (te) snel een scenario rond dit thema in elkaar willen zetten. Wel aardig, zeer oppervlakkig en minder belangrijk dan zijn overige werk. Deze film is in de eerste plaats een sprankelende show van de acteurs! Er bestaat ook een versie van 108m.

Derrière la façade

1939 | Komedie, Drama

Frankrijk 1939. Komedie van Georges Lacombe. Met o.a. Lucien Baroux, Simone Berriau, Jules Berry, Julien Carette en Gabrielle Dorziat.

De misdaad in een sjiek appartementengebouw leidt tot een onderzoek waarbij elk van de bewoners een geheim blijkt te hebben. Politie-intrige als rode draad door episodische all-star film die in het scenario van toneelschrijver Yves Mirande een oppervlakkige, maar venijnige satire op de bourgeoisie wordt, met afwisselend komische en tragische scènes die de uitzonderlijke rolbezetting optimale kansen geeft. Von Stroheim speelt een arrogante emigrant die van zijn Parijse buren weinig heel laat.

Tricoche et Cacolet

1938 | Komedie

Frankrijk 1938. Komedie van Pierre Colombier. Met o.a. Fernandel, Ginette Leclerc, Elvire Popesco, Jean Weber en Frédéric Duvallès.

De onhandige en altijd kibbelende privédetectives moeten hier letten op de jonge vrouw van een rijke bankier die het hof wordt gemaakt door een ijdele aristocraat. Dan verschijnt een Turkse pasja die zowel op de vrouw van de bankier verliefd wordt als op diens minnares. Deze oude, luchtige komedie dient er alleen maar voor om het komisch duo in zoveel mogelijk vermommingen op te voeren. De onophoudelijke grimasserij wordt op den duur hoogst vermoeiend, het lijkt wel een eindeloos uitgerekte sketch van de Mounties.

Education de prince

1938 | Drama

Frankrijk 1938. Drama van Alexandre Esway. Met o.a. Robert Lynen, Louis Jouvet, Elvire Popesco, André Alerme en Josette Day.

Zwaar op de hand liggend verhaal over een in Parijs studerende prins die om landsbelangen veilig te stellen zijn studies en liefde opgeeft om zijn plicht te volbrengen.

Le Club des aristocrates

1937 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1937. Komedie van Pierre Colombier. Met o.a. André Lefaur, Jules Berry, Elvire Popesco, Viciane Romance en Michel Simon.

Een berooide aristocraat gaat zich op advies van zijn butler die zich als inbreker ontpopt toeleggen op juwelendiefstallen in zijn milieu. Hij wordt verliefd op een gravin die hem weer op het rechte pad wil helpen en daartoe zijn gestolen diamant zal retourneren. Ze blijkt echter zelf aan het hoofd van een mondaine dievenbende te staan. De vooroorlogse ster-bezetting is de voornaamste bezienswaardigheid in deze zonder fantasie geregisseerde, maar goed geoliede oplichterskomedie die overigens met een botte bijl gemonteerd lijkt te zijn.

L' Habit vert

1937 | Komedie

Frankrijk 1937. Komedie van Roger Richebé. Met o.a. Elvire Popesco, André Lefaur, Victor Boucher, Jules Berry en Meg Lemonnier.

De Roemeense echtgenote van een lid van de Académie Française bedriegt haar man met een graaf uit diens kennissenkring. Als ze worden betrapt, wordt als smoes gehanteerd dat hij om voorspraak voor zijn kandidatuur voor de Académie kwam vragen. Pas als hij inderdaad lid geworden is, komt de echtgenoot achter de waarheid. Deze Franse boulevardklucht is slaafs verfilmd, met overwegend dezelfde acteurs als in het theater. Met name Popesco zet haar rol erg dik aan, maar de film krijgt met de jaren extra waarde als tijdsbeeld rond het nauwelijks verminderde snobisme van de leden van de Académie.

Le Roi

1936 | Komedie

Frankrijk 1936. Komedie van Pierre Colombier. Met o.a. Victor Francen, Gaby Morlay, Raimu, Elvire Popesco en André Lefaur.

De koning van een denkbeeldig vorstendom accepteert een uitnodiging voor een jachtpartij bij een Franse markies, die zich daarmee de jaloezie van een streberige politicus op de hals haalt. Achtereenvolgens verleidt de vorst de geliefde en de echtgenote van de politicus, wat zijn onderhandelingspositie beïnvloedt. Deze succesvolle toneelklucht, die inspeelt op de toenmalige rivaliteit tussen adel en burger-notabelen, kreeg een weinig fantasierijke verfilming, maar wordt door de top-bezetting met animo geacteerd.

L'homme du jour

1936 | Komedie

Frankrijk 1936. Komedie van Julien Duvivier. Met o.a. Maurice Chevalier, Elvire Popesco, Josette Day, Alerme en Robert Lynen.

De gemakken en ongemakken van een rechtschapen, brave burger die een even opwindende als kort durende populariteit geniet. Een vroege satirische komedie over de media met een bittere nasmaak, kenmerkend voor het werk van Duvivier. Uitgezonderd het helaas overdreven en gedateerde spel van Chevalier, is deze film in geen enkel opzicht verouderd.