Cosimo Cinieri: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Pizzicata

1996 | Drama

Italië​/​​Duitsland 1996. Drama van Edoardo Winspeare. Met o.a. Cosimo Cinieri, Chiara Torelli, Fabio Frascaro, Anna Dimitri en Ines D'Ambrosio.

Felipe ha gli occhi azzurri 2

1993 | Drama, Familiefilm

Duitsland​/​​Italië 1993. Drama van Felice Farina. Met o.a. Silvio Orlando, Victorr Vicente, Désirée Nosbusch, Gerd Bockmann en Dominic Raake.

Meer avonturen van Felipe (Vicente), een Filippijnse jongen die op zoek is naar zijn zus. Een FBI-agent in New York vertrouwt Felipe`s zaak aan inspecteur Abbate (Orlando) toe, die al bezig is met het treffen van een regeling voor een meisje met de naam Lel[KA2]e (Pozzi). Tijdens zijn onderzoek naar de internationale kindersmokkel vond hij haar bij de Italiaans-Oostenrijkse grens. Na een reeks van verwikkelingen worden Felipe, Lel[KA2]e en andere kinderen uit een kolonie ontvoerd. Ze worden meegenomen naar een verblijfplaats ergens bij de rivier de Po. Abbate en rechter Manfredi (Becker), maar ook politie-inspecteur De Simone (Raake), proberen hen op te sporen. Dankzij een geheimzinnige afspraak lukt dat ook.

Rome, 2072 A.D. - The New Gladiators

1983 | Actiefilm, Sciencefiction

Italië 1983. Actiefilm van Lucio Fulci. Met o.a. Jared Martin, Fred Williamson, Howard Ross, Eleanor Gold en Claudio Cassinelli.

Een vervelende film over het maken van populaire, gewelddadige tv-programma's door twee concurrerende internationale zenders. Eén van hen heeft als hitprogramma dodelijke motorraces, de andere gladiatorengevechten in Rome. De hele film gaat over de voorbereidingen, de actie begint pas tegen het eind, als de kijkers al lang in slaap gevallen zijn.

L'arbre de Guernica

1975 | Experimenteel

Italië​/​​Frankrijk 1975. Experimenteel van Fernando Arrabal. Met o.a. Mariangela Melato, Ron Faber, Jean-François Delacour, Marie Pillet en Cosimo Cinieri.

De derde film van deze toneelschrijver van Spaanse afkomst is net zo onverfilmbaar als al zijn andere werk. Het bombardement op Guernica (26 januari 1937) inspireerde de schrijver tot een explosie van droombeelden, die beurtelings lyrisch, fantastisch, erotisch maar met ondertoon van rouw, metafysisch en poëtisch zijn of lijken op een nachtmerrie in de stijl van Goya. Een bezwerende film, die nog versterkt wordt door de krachtige geluids- en beeldvondsten. De tot nu toe meest volmaakte film van Arrabal, die hier even geïnspireerd is door zijn onderwerp als Picasso dat destijds was.