Wigand Witting: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Der Mitwisser

1990 | Drama

Duitsland 1990. Drama van Ulrike Neulinger. Met o.a. Joachim Bissmeier, Thomas Kretschmann, Carola Regnier, Wigand Witting en Brigitte Thomas.

De zeventienjarige lifter Kretschmann is door een ongelukkig toeval verantwoordelijk voor de dood van de man die hem oppikte. Hij biecht alles op aan zijn vader, Bissmeier, die besluit dat het best is om een poosje te verdwijnen. Ze vertrekken richting Franse Vogezen, waar ze zich over de gebeurtenissen zullen bezinnen. Hoe meer Kretschmann zich over zijn schuldgevoel zet, hoe meer zijn vader zich als een mislukkeling gaat beschouwen. Indrukwekkende studie van een vader-zoon relatie, knap gespeeld door beide protagonisten. Voor zijn prestatie kreeg Kretschmann trouwens de Max Ophülsprijs voor de beste belofte. Goed opgebouwd scenario van Wolfdietrich Schnurre. Achter de camera stond Wolfgang Dickmann.

Ein Kriegsende

1984 | Oorlogsfilm, Drama

Duitsland 1984. Oorlogsfilm van Volker Vogeler. Met o.a. Wigand Witting, Rüdiger Kirchstein, Christian Koch, Boris Ossipovitz en Michael Weckler.

De kapitein van een Duitse mijnenveger weigert na de capitulatie van het Derde Rijk in 1945 zijn opdracht (drenkelingen redden) op te geven. De verfilming van dit verhaal van Lenz lijkt door de zwart/wit archiefbeelden en de commentaarstem op een documentaire. Het scenario is van Siegfried Lenz en de regisseur. Het camerawerk is van Günther Wulff.

Teufelsmoor

1983 | Historische film

Duitsland 1983. Historische film van Rainer Boldt en Ilse Hofmann. Met o.a. Wigand Witting, Christiane Lemm, Gernot Kleinekemper, Gerd David en Wolf Dietrich Berg.

De zes-delige kroniek van de familie Kehding, die zich in 1760 vestigde in de veenkolonie uit de titel. De Duitse variatie op ons spreekwoord `d`een z`n dood, d`ander z`n brood` is wat genuanceerder en vat de belevenissen die zich over 233 jaar uitstrekken als volgt samen: de eerste vindt de dood, de tweede geraakt in nood en de derde haalt er zijn brood. Pionieren, zwoegen en profiteren, verdeeld over een aantal generaties. In deel een vestigt Johann Kehding (Witting) zich in het veen, omdat hij hierin de kans op de vrijheid en een eigen hoeve ziet. Als hij zijn eerste lading zelfgestoken turf met zijn schip naar Bremen vervoert, sterft hij onderweg. In 1812 loopt de turfhandel van Friedrich Kehding (Galuba) voorspoedig, maar hij moet te veel monden vullen en zijn oudste zoon Wohlert (Kr[KA3]oger) wordt ingelijfd in het leger van Napoleon. In het derde deel dat in 1860 speelt wordt Ewert Kehding (Rudnick) geconfronteerd met het uitdrogen van de vaarten en een teruglopende turfhandel. Samen met collega`s graven ze de Geestquelle, een kanaal dat hen moet aansluiten op Bremen. Ewert is niet meer tegen de druk opgewassen en gaat er psychologisch aan onderdoor. Zijn oudste zoon Christian (Schmitt) neemt de hoeve over en zijn jongere zoon L[KA3]utje (Topf) emigreert naar Amerika. De spelprestaties passen heel goed bij het soort verhaal. De eerste episode 1760 - JOHANN KEHDINGS AUFBRUCH werd geregisseerd door Rainer Boldt en het camerawerk is van Karl Kases. De twee volgende episoden, 1812 FRIEDRICH KEHDINGS BEDRÄNGNIS en 1860 - EWERT KEHDINGS VERWIRRING, werden geregisseerd door Ilse Hofmann en het camerawerk is van Axel de la Roche. Het scenario is van Elke Loewe.

Im Zeichen des Kreuzes

1983 | Drama

Duitsland 1983. Drama van Rainer Boldt. Met o.a. Renate Schroeter, Wigand Witting, Johanna Rudolph, Mathias Nitschke en Antje Hagen.

Een plutoniumtransport komt in botsing met een tankwagen, net buiten de stad Schleebush. De omgeving wordt geïsoleerd, maar de overlevenden worden al snel erg ziek. Als blijkt dat de autoriteiten van plan zijn het hele geval te minimaliseren, proberen ze in konvooi de stad te verlaten. Het leger krijgt bevel het konvooi te stoppen... Dit THE DAY AFTER-achtige doemverhaal is goed geschreven, maar iedere emotionele impact wordt gesmoord onder de logge regie van Boldt en de houterige vertolkingen. Oorspronkelijk gemaakt voor de WDR, maar die vond de film toch te akelig om uit te zenden, na oneindig veel sterkere tv-films als THE DAY AFTER en THREADS bepaald bizar. De film kreeg uiteindelijk een beperkte bioscooprelease, maar aangezien de zwakke dramatische spankracht in de bioscoop nog meer opviel werd het een flop.