Max Maxudian (1881-1976): cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Les Trois valses

1938 | Komedie, Romantiek, Muziek

Frankrijk 1938. Komedie van Ludwig Berger. Met o.a. Yvonne Printemps, Pierre Fresnay, Henri Guisol, Jean Périer en Guillaume de Sax.

Een drieluik: zijn liefde voor een danseres brengt de militaire loopbaan van een markies in gevaar; zij vlucht, met een engagement in het buitenland. Haar dochter wordt een succesvolle operette-ster die de zoon van de markies leert kennen. Deze eist dat ze kiest voor het theater of voor hem. De kleindochter is een filmactrice die in een verfilmde biografie van oma zal spelen, waarbij de kleinzoon haar tegenspeler wordt. Deze neemt haar angst, dat de geschiedenis van de vorige generaties zich zal herhalen, weg. Een met walsen van drie generaties componisten ondersteunde en sierlijk gestileerde operettefilm in de stijl van Ernst Lubitsch. Printemps is een goed equivalent van Jeanette MacDonald, maar Fresnay is houtenklazig in een hem vreemd genre. Deze romantische flut boeit door de enscenering en het camerawerk van Eugen Schüfftan.

Les Deux Gamines

1936 | Drama

Frankrijk 1936. Drama van René Hervil en Maurice Champreux. Met o.a. Alice Tissot, Fanely Révoil, Maurice Escande, Abel Tarride en Jacqueline Daix.

Remake van de zwijgende film van Louis Feuillade, die op zijn beurt LES DEUX ORPHELINES (twaalf delen, 1920) had geplagieerd. Twee zusjes staan aan verschillende kwellingen bloot maar alles loopt goed af. Een soort stuiverroman, die toen wellicht op de sentimenten werkte maar vandaag de dag slechts op de lachspieren.

La roue

1923 | Romantiek

Frankrijk 1923. Romantiek van Abel Gance. Met o.a. Séverin-Mars, Ivy Close, Gabriël De Gravoue, Pierre Magnier en Max Maxudian.

De spoorwegingenieur Isif is verliefd op zijn adoptiefdochter Norma en heeft daar schuldgevoelens over. Hij huwelijkt haar uit en doet enkele zelfmoordpogingen. Zijn zoon, Elie, krijgt het aan de stok met Norma's man en beiden sterven. Op z'n oude dag gaat Isif dan toch nog samenwonen met Norma. Van dit flinterdunne verhaaltje weet Abel Gance een intiem poëtisch epos te maken dat vele uren duurt, maar waarvan geen minuut overbodig lijkt. De versnelde montage, die destijds diepe indruk maakte, is nog steeds interessant. Zo wordt bijvoorbeeld een ongeluk zo snel gesneden, dat per instelling maar één beeldje getoond wordt, wat resulteert in een overweldigende climax. De film is een monument van eigenzinnigheid.

Le Pauvre village

1921 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 1921. Drama van Jean Hervé. Met o.a. Germaine Rouer, Max Maxudian, Abel Jacquin, Roger Monteaux en Edith Blake.

Dit sombere drama speelt zich af rond de overdracht van een rivier aan een elektriciteitsfabriek. Het geld overwint en de oude baas van het dorp pleegt zelfmoord. Het heeft twee bijzonderheden: het openbaart een milieubescherming avant la lettre en het is de eerste verhaalfilm die een lange distributie in het buitenland kent. De regisseur heeft, helaas, het scenario omgebracht en heeft behalve de scènes in Parijs een valleigemeenschap geschapen waar onechtheid de boventoon voert. Overdreven en melodramatisch, al is het goed uitgevoerd.