Joey Heatherton: cast.
Er zijn 7 films gevonden.

Cry-Baby

1990 | Drama, Komedie, Muziek, Romantiek

Verenigde Staten 1990. Drama van John Waters. Met o.a. Johnny Depp, Traci Lords, Amy Locane, Willem Dafoe en Ricki Lake.

Hilarische parodie op de jarenvijftigtienerfilm met Depp als vetkuif Cry-Baby. Hij heeft een eeuwige traan op zijn wang als herinnering aan zijn criminele ouders die op de elektrische stoel stierven. De plot draait rond zijn pogingen het meisje op wie hij verliefd is (Locane) te bemachtigen, maar leuker dan het verhaal zijn de vermakelijke bijrolletjes: let vooral op Iggy Pop als swingende opa. Regisseur/scenarist Waters houdt de bombarie gaande met een constante stroom larie in de vorm van inventieve dans- en zangnummers.

The Happy Hooker Goes to Washington

1977 | Komedie

Verenigde Staten 1977. Komedie van William A. Levey en William Levey. Met o.a. Joey Heatherton, George Hamilton, Ray Walston, Jack Carter en Phil Foster.

Xaviera (een blondine deze keer) wordt voor het Congres geroepen om zich te rechtvaardigen ten aanzien van de beschuldigingen als zou het land door seks te gronde worden gericht en raakt vervolgens betrokken bij een CIA-escapade. Een glimlach hier en daar, maar over het geheel genomen meer flauw dan sexy. Hamilton en schrijver Bob Kaufman waren aanzienlijk beter op dreef in hun volgende film, LOVE AT FIRST BITE.

Bluebeard

1972 | Komedie, Horror, Erotiek, Drama

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië​/​​Hongarije​/​​Verenigde Staten 1972. Komedie van Edward Dmytryk. Met o.a. Richard Burton, Raquel Welch, Virna Lisi, Nathalie Delon en Joey Heatherton.

Een danseres trouwt met een oorlogsheld en ontdekt in een diepvrieskelder zeven vrouwenlijken. Haar echtgenoot legt uit waarom hij ze moest ombrengen, maar de nieuwe bruid wordt op het nippertje gered. De computerachtige co-produktie bevat talloze commerciële elementen met weinig fantasie en zonder enige inspiratie. Burton acteert op zijn sloffen, het merendeel van zijn bruiden gaat alleen uit de kleren, hoewel Lisi zeer komisch is als een zenuwslopende coloratuurzangeres. In de verondersteld humoristische context werkt een onnodig lange en bloederige jachtpartij extra stuitend. Ook bekend als LANDRU.

The Ballad of Andy Crocker

1969 | Drama

Verenigde Staten 1969. Drama van George McCowan. Met o.a. Lee Majors, Joey Heatherton, Jimmy Dean, Agnes Moorehead en Marvin Gaye.

De naam in titel refereert aan Vietnamveteraan (Majors) die naar huis terugkeert en daar geconfronteerd wordt met een paar belangrijke veranderingen: voormalige vriendin is getrouwd, voormalige zakelijke partner is misdadig. Niet helemaal een 'ballade', maar

My Blood Runs Cold

1965 | Drama

Verenigde Staten 1965. Drama van William Conrad. Met o.a. Troy Donahue, Joey Heatherton, Barry Sullivan, Jeanette Nolan en Yoey Heatherton.

Een jongeman ziet in een meisje een voorouderlijke gelijkenis, wat hem een liefdesaffaire van generaties her doet memoreren. Zeker niet slecht maar men moet er de Lucille Ball- show niet voor overslaan.

Where Love Has Gone

1964 | Drama

Verenigde Staten 1964. Drama van Edward Dmytryk. Met o.a. Bette Davis, Susan Hayward, Jane Greer, Joey Heatherton en George Macready.

Een sjiek drama waarin Heatherton de minnaar van haar moeder vermoordt. Davis is de dominerende grootmoeder en Greer een sympathieke ambtenares van de reclassering. Naar de roman van Harold Robbins.

Twilight of Honor

1963 | Misdaad, Drama

Verenigde Staten 1963. Misdaad van Boris Sagal. Met o.a. Richard Chamberlain, Nick Adams, Joan Blackman, Claude Rains en Joey Heatherton.

Advocaat Chamberlain is ervan overtuigd dat zijn van moord beschuldigde cliënt handelde volgens een in Texas erkende wet, die moord uit blinde woede toestaat als een man zijn vrouw betrapt op ontrouw. Het publiek eist echter een offer, maar Chamberlain weigert op te treden als marionet in een proces waarvan de afloop bij voorbaat bekend is. Hij krijgt de hulp van zijn oude vakgenoot, Rains. Routineus rechtbankdrama, dat weinig verrassingen te bieden heeft. Goed gemaakt en aanvaardbaar vertolkt met geslaagde beelden van de rechtzitting, afgewisseld met flash-backs. Henry Denker baseerde zijn scenario op een roman van Al Dewlen. In beeld gebracht door Philip Lathrop. Gedraaid in Panavision. Ook bekend als THE CHARGE IS MURDER.