Violetta Ferrer: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Novacek : Le croisé de l'ordre

1994 | Misdaad, Actiefilm

Portugal​/​​België​/​​Frankrijk 1994. Misdaad van Marco Pico. Met o.a. Patrick Catalifo, Anne-Gisel Glass, Jean-Paul Roussillon, Philippe Demarle en Jean-Marie Winling.

Een politie-inspecteur wordt gevonden met een revolver in de hand en een wond aan het hoofd. Het oordeel wordt vlug geveld: zelfmoord. Maar zijn vriend, Roussillon, gelooft niet in deze theorie en hij doet een beroep op ex-journalist Novacek (Catalifo) om onopvallend rond te kijken in het gebouw waar het slachtoffer werkzaam was. Novacek ontdekt al vlug dat er heel wat meer achter zit. Voor zijn allereerste tv-onderzoek blijft Novacek in eigen land, waar hij op het spoor komt van een groots corruptieschandaal. Goed opgebouwd scenario van Simon Michaël, Laurent Couchan en Jo Camacho, naar de roman van Didier Daeninckx, waarin de tijd genomen wordt om de diverse vaste personages te beschrijven. De voornaamste kenmerken van Novacek zijn: hij is steeds ongewapend en hij gedraagt zich als een anti-held. Ontspannend zonder verdere pretenties. Internationaal uitgebracht als LE CROISÉ DE L'ORDRE.

Petit

1993 | Komedie, Fantasy

Frankrijk 1993. Komedie van Patrick Volson. Met o.a. Stéphane Audran, Julien Gutierrez, Patrick Pineau, Jan Rouiller en Michel Bompoil.

Na een eerder woelige vrijgezellennacht ontwaakt Leo (Pineau) met de gedachte aan zijn huwelijk met Lucie (Villeneuve) en herinneringen aan zijn jeugdliefde Marianne. Tot zijn verstomming stelt hij vast dat hij terug in het lichaam van een tienjarige (Gutierrez) zit. Hij kan niet anders bedenken dan dat hij behekst werd door het exotische hoertje waarop zijn vrienden hem trakteerden. Terwijl de hele familie en zijn verloofde vergeefs wachten in de kerk tracht hij wanhopig zijn normale ouderdom terug te krijgen. Enkel zijn moeder Fran[KA10]coise (Audran) gelooft hem, evenals zijn beste vriend (Bompoil), die echter van de gelegenheid gebruik maakt om Lucie te versieren. Voorspelbare komedie van een volwassene die terug kind wordt, maar praat met een terminologie van een dertigjarige. Er zitten enkele leuke momenten in (vooral met moeder Audran), maar naar het einde toe worden alle registers van de sentimentaliteit opengetrokken. Corinne Atlas schreef het scenario en Jacques Boumendil stond achter de camera.

L'instit : Concerto pour Guillaume

1993 | Komedie

Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Komedie van Jacques Ertaud. Met o.a. Gérard Klein, Robinson Stévenin, Didier Sauvegrain, Dominique Rousseau en Ginette Garcin.

Victor Novak (Klein) moet invallen als leerkracht op een basisschool in een vissersdorpje. Zijn aandacht wordt onmiddellijk getrokken door de tien-jarige Guillaume (Stévenin), een eenzame jongen die bekend staat als moeilijk en opstandig. Volgens de directrice is zijn gedrag het gevolg van de tragische dood van zijn moeder, een begaafd violiste. Novak ontdekt echter het geheim van Guillaume: hij wordt regelmatig door zijn vader, een tandarts, nodeloos mishandeld. Je vraagt je af hoe men toch steeds weer de inspiratie weet te vinden om zulke stroperige verhalen te blijven bedenken. Sommige kijkers vinden dit valse, sentimentele gedoe schitterend, maar ditmaal zijn de scenaristen Ertaud, Gilles Gerardain en Didier Cohen toch echt over de schreef van het redelijke en het aanvaardbare gegaan. Jean-Claude Hugon deed de fotografie. Gefilmd op Super 16.