Jean Rupert: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

O Processo do rei

1989 | Historische film

Frankrijk​/​​Portugal 1989. Historische film van Joao Mario Grilo. Met o.a. Carlos Daniel, Aurelle Doazan, Antonino Solmer, Carlos de Medeiros en Gerard Hardy.

In 1640 raakt koning Alfonso I, de eerste koning van Portugal sinds de onafhankelijkheid, in allerlei samenzweringen verwikkeld, voornamelijk wegens zijn tekortkomingen op seksueel gebied. Curieuze, historische film met zeer mooie beelden en een heel schilderachtige sfeer. De Hollywood-aanpak werkt in zekere zin ontgoochelend.

Le Collège file à l'anglaise

1987 | Komedie

Frankrijk 1987. Komedie van Armand Isnard. Met o.a. René Roussel, Anne Ludovik, Jean Rupert, Armand Isnard en Kathy Mazet.

De regisseur - wiens eerste lange speelfilm dit is - is afkomstig van het boulevardtoneel. Hij heeft ongeveer 400 sketches voor Henri Salvador en Thierry le Luron geschreven. Dat is goed te merken in deze schamele en logge komedie met het afgezaagde kostschool-thema met bijbehorende pogingen tot ontmaagding (och, och) en andere tot op de draad afgesleten clichés. Bovendien volgen talrijke sketches elkaar in de meest willekeurige volgorde op, terwijl er geen samenhangend scenario te ontdekken valt. Banaal, onzinnig, vulgair en dom.

La chute de la maison Usher

1980 | Horror

Frankrijk​/​​Mexico 1980. Horror van Alexandre Astruc. Met o.a. Fanny Ardant, Mathieu Carrière, Pierre Clémenti, Jacques Dacqmine en Fernand Guiot.

In volle paniek klopt de jonge Allan Stillwood (Cl[KA1]ementi) aan bij Dr. Hawthorne (Dacqmine). Hij was te gast op het kasteel van zijn jeugd- en studievriend Roderick Usher (Carri[KA2]ere) en diens zuster Madeleine (Ardant). Roderick werd gek van het gebouw en Madeleine was ziek. Roderick vroeg Allan om Madeleine met zich mee te nemen alvorens ze reddeloos verloren zou zijn. Het was echter al te laat. De ochtend na zijn aankomst stierf Madeleine. De dagen na haar dood brokkelde het verstand van Roderick verder af. Hij werd er meer en meer van overtuigd dat ze Madeleine levend begraven hadden. Allan smeekt Dr. Hawthorne om mee te komen. Trage, literaire en erg stylistische bewerking van het verhaal van Edgar Allan Poe, gezien door de visuele camera van Astruc. De decors en costuums zijn schitterend en voor de eerste maal wordt ook de incestueuze relatie tussen Roderick en Madeleine uitgewerkt, maar toch doet het geheel erg koel en afstandelijk aan, mede door het feit dat het grootste deel van de film in flash back verteld wordt door Allan. De climax is niet helemaal onverwacht, maar werkt toch schokkend. Pierre Pélégri bewerkte het verhaal en voegde er elementen aan toe uit andere verhalen van Poe. Prachtige fotografie van Jean-Jacques Rochut.

Les cinq dernières minutes : La rose de fer

1966 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1966. Mysterie van Jean-Pierre Marchand. Met o.a. Raymond Souplex, Jean Daurand, Pierre Tornade, Jean Rupert en Marion Loran.

Een van de betere afleveringen van de eerste reeks (1958-75). Een souvenirverkoopster bij de Parijse Eiffeltoren wordt niet ver van haar standje vermoord aangetroffen. Commissaire Bourell (de onvergelijkbare Souplex: `Bon Dieu, mais c`est bien s[KA4]ur!`) heeft een korte lijst van vier verdachten: bedaarde suppoosten Jules (Tornade) en Jim (Rupert), Huguette (Loran), de prikkelbare verkoopster op de eerste etage van de Eiffeltoren en Renato (Jovine), de Siciliaanse lasser die aan de toren werkt. Als Bourell tegen een suppoost zegt dat hij een fijn psycholoog is, antwoordt die: `Avant j`[KA1]etais contr[KA4]oleur [KA2]a la RATP, alors on apprend [KA2]a conna[KA4]itre toute sorte de monde !` (RATP is het openbaar vervoer van Parijs, waaronder ook de metro valt). Het scenario (en de dialogen) van Jean Ferry en Claude Loursais werken goed: 'Remarquez, j'ai rien contre les étrangers... On en vit!' zegt een souvenirverkoopstertje. Aflevering nummer 39 van totaal 60.