Eric Le Hung: regie en cast.
Er zijn 7 films gevonden.

Deux locataires pour l'Elysée

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Eric Le Hung. Met o.a. Anny Romand, Michel Roux, Kareen Bourjade, Stéphane Rodin en Lucien Barjon.

De ambtsperiode van de eerste Franse presidente zit er bijna op. Ze heeft haar man beloofd zich niet meer kandidaat te stellen, maar aangezien hij haar bedriegt en de opiniepeilingen gunstig zijn, bedenkt ze zich. Haar woedende echtgenoot geeft een persconferentie en kondigt aan dat hij zich ook kandidaat stelt voor het presidentschap. Het begin van de film is al niet boeiend, maar de rest is nog erger: een reeks cliches, een nostalgisch gebruik van de tijdgeest , nietszeggende dialogen en stereotype personages. Daarbij is het geheel zo slap mogelijk in beeld gebracht, maar dat zijn we van deze regisseur gewend. De satirisch bedoelde momenten gaan absoluut de mist in. Bepaalde gedeelten zijn er op goed geluk aan toegevoegd, zoals het bezoek van de Minister-president van Thailand.

Des cadavres à la pelle

1991 | Thriller, Misdaad, Komedie

Frankrijk 1991. Thriller van Eric Le Hung. Met o.a. Albert Minski, Philippe Khorsand, Hélène Duc, Patrick Serraf en Noëlle Kervoas.

Drie mannen runnen een nogal obscure King Club, waarvan de eigenares de verschrikkelijke tante van een van hen is. In feite zijn de drie vrienden tamelijke sympathieke kleine criminelen en houden ze zich alleen bezig met kleine zaakjes waarmee ze niemand kwaad doen. Alles verandert wanneer hun exacte tegenpool, een echte peetvader van de mafia, in de King Club door rasechte huurmoordenaars een aanslag laat uitvoeren op een van zijn jonge luitenanten, die er met zijn eigen dochter vandoor is gegaan. Daar moeten lijken van komen, maar het hele verhaal wordt met veel zwarte humor op de toon van een klucht behandeld. De naar het tv-scherm afgezakte regisseur zonder faam of temperament heeft zich geheel en al in dienst van het scenario en de nogal grappige dialogen van Albert Minski gesteld en de acteurs passen qua types prima in de kluchtige context van het geheel. Tamelijk

A deux minutes près

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Eric Le Hung. Met o.a. Jacques Weber, Charlotte de Turkheim, François-Eric Gendron en Dominique Règnier.

Tristan en Virginie hebben ieder een slecht huwelijk. Ze ontmoeten elkaar en het is liefde op het eerste gezicht. Maar ja, ze hebben geen rekening gehouden met de beslommeringen van alledag, noch met de reacties van de anderen. Le Hungs eerste film sinds 1977, na een aantal middelmatige tv-producties Aardige satire met zwakheden die vandaag de dag vaker voorkomen. Ook deze veel te 'lange ontmoeting' bevat clichés, gemeenplaatsen en gemakzucht. Wat rest is hetde mooie camerawerk van Philippe Théaudière en Norbert Marfaing Sintes; de acteurs proberen er het beste van te maken.

Moi, fleur bleu

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Eric Le Hung. Met o.a. Jodie Foster, Jean Yanne, Sydne Rome, Bernard Giraudeau en Lila Kedrova.

Achter zijn norse voorkomen is een vrachtrijder een sentimenteel man die hevig verliefd wordt op een Amerikaans fotomodel en zich verantwoordelijk voelt voor haar al even vrijgevochten, jongere zusje. Toch zal ze haar maagdelijkheid verliezen bij een jonge vriend van haar beschermer en hierover een schoolopstel maken. De goed gekozen acteurs wegen op tegen het rommelig scenario dat kluchteffecten afwisselt met een weinig diepgaande psychologische observatie. De Franse versie is te verkiezen boven de Engelse, door de verbazende flair waarmee Foster Franse schuttingtaal hanteert.

La Rage au poing

1974 | Misdaad, Actiefilm

Frankrijk 1974. Misdaad van Eric Le Hung. Met o.a. Gilles Chevalier, Françoise Dorner, Tony Gatlif, Patrick Jeantet en Philippe Lavot.

Naar een oorspronkelijk idee van Tony Gatlif: dit idee is nauwelijks oorspronkelijk te noemen, want het gaat om het beschrijven van de afpersing, agressie, listen en uiteenlopende gewelddadigheden van een bende straatjongeren in de Parijse voorsteden. Alledaags gegeven en helemaal afgezaagd wat betreft de plaats waar het zich allemaal afspeelt. Andere regisseurs hebben dit onderwerp met veel meer vernuft, diepgang en scherpte aangepakt. Hier hebben we te maken met een twijfelachtig bijprodukt, dat voorspelbaar eindigt in een bloedbad. De clichématige typetjes worden gespeeld door jonge, slecht geregisseerde acteurs.

Delphine

1968 | Drama

Frankrijk 1968. Drama van Eric Le Hung. Met o.a. Dany Carrel, Maurice Ronet, Paul Guers, Frédéric de Pasquale en Nino Ferrer.

Een geëmancipeerde journaliste vindt haar primeurs in het mondaine nachtleven door er uiteenlopende minnaars op na te houden. Ze wordt oprecht verliefd op een door haar geïnterviewde kunstschilder, maar vlucht in de armen van weer een ander, voordat ze het risico loopt haar vrijheid op te moeten geven. Een weinig overtuigende film die zelfstandigheid gelijk schakelt met het rondhangen in nachtclubs. Bovendien zijn alle minnaars - ook De Pasquale als de Ware Jacob - onderling zó inwisselbaar dat het gewetensconflict van de heldin niet overtuigend overkomt.

Samedi soir

1961 | Drama

Frankrijk 1961. Drama van Yanick Andrei. Met o.a. Daniel Cauchy, Anne-Marie Bellini, Françoise Deldick en Eric Le Hung.

Moraliserend geval over de losbandigheid en de wilde ontspanning van de jeugd, die de maatschappij daar de schuld van geeft. Amateuristisch, met muziek van Sacha Distel.