Pham Trong Cau: muziek.
Er is 1 film gevonden.

Co Gai Tren Song

1987 | Drama

Vietnam 1987. Drama van Nhat Minh Dang. Met o.a. Minh Chau, He Xuyen, Anh Dung, Duong Dinh Chan en Tran Van Son.

Journaliste Lien (Xugen) bezoekt in het ziekenhuis Ngyet (Chau), een voormalige prostituée uit de Vietnamoorlog. Ngyet vertelt haar leven aan Lien. Ze koos haar beroep niet uit vrije wil, maar uit noodzaak om haar straatarme familie in leven te houden. Ze verdiende de kost op een bootje, waar ze op een gegeven moment een jonge, gewonde Vietcongstrijder verborg en verzorgde. Na zijn genezing ging ze met hem stroomopwaarts om hem de vrijheid terug te bezorgen. Ze waren ondertussen elkaars minnaars geworden, maar omdat hij een verzetsstrijder was, leerde Ngyet nimmer zijn ware naam kennen. Toen de oorlog voorbij was, werd Ngyet gearresteerd als GI-hoertje, kwam in een opvoedingskamp terecht en werd veroordeeld tot een langdurige dwangarbeid en werd ingezet bij het herstel van het wegennet. De jonge verzetsheld bleef altijd in haar gedachten. Later ziet Ngyet een auto met chauffeur van een hoge communistische regeringsfunctionaris voorbij komen en Ngyet herkent de jonge soldaat die zij ooit het leven redde en vurig beminde. Ze ontdekt, waar hij woont en meldt zich bij de portiersloge, maar de heer des huizes laat hooghartig kenbaar maken dat hij nog nooit van een vrouw gehoord heeft, die Ngyet heet. Geschokt gaat Ngyet weg en bemerkt te laat een aanstormende vrachtwagen, waardoor ze zwaar gewond in het ziekenhuis belandt. Lien wil haar aangrijpende verhaal van deze verzetsheldin laten afdrukken in de krant maar stuit op hevig verzet van haar hoofdredacteur. Het scenario van regisseur Nhat Minh Dang is redelijk ongecompliceerd en het beschrijft een schrijnende gebeurtenis, die uit de werkelijkheid is gegrepen. Het verdient grote bewondering en dwingt veel respact af om in een autoritair geregeerd land op een dergelijke manier de harteloze, oligarchische communistische nomenklatura te hekelen. Het mag een wonder genoemd worden dat deze film niet is gesneuveld door de schaar van de censor. Typische Aziatische poëtische aanpak en soms ergelijk traag van tempo. Het camerawerk is van Viet Thanh Pham.