Edda di Benedetto: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Cuori solitari

1979 | Komedie, Erotiek

Italië 1979. Komedie van Franco Giraldi. Met o.a. Ugo Tognazzi, Senta Berger, Christopher Hodge, Edda di Benedetto en Edda Ferronao.

Min of meer voor de grap overweegt een echtpaar te reageren op contactadvertenties voor een avondje partner-ruil, wat tot bizarre en teleurstellende ervaringen leidt. Een bezoek aan een gespecialiseerde club in Zwitserland lijkt verder strekkende gevolgen te hebben, maar uiteindelijk blijft hun huwelijkssituatie zoals hij was: nog steeds even kleurloos. Gegeven het onderwerp een tamelijk subtiele psychologische komedie, dank zij constrasterend spel van Tognazzi, met veel animo bij voorbaat en remmingen op het moment zelf, en van Berger, bij wie aarzeling en nieuwsgierigheid elkaar in omgekeerde volgorde afwisselen. Het scenario is van de regisseur en Ruggero Maccari. Het camerawerk is van Dario Di Palma.

Doomsday

1972 | Western

Italië 1972. Western van Mario Gariazzo. Met o.a. Ty Hardin, Gordon Mitchell, Rossano Brazzi, Edda di Benedetto en Graig Hill.

Na de Amerikaanse Burgeroorlog keert een officier huiswaarts en treft zijn vrouw en kind vermoord aan. Dat betekent wraak en daarover gaat deze weliswaar geroutineerde, maar niet erg boeiende of oorspronkelijke spaghetti-western.

May Morning

1969 | Drama, Erotiek

Italië 1969. Drama van Ugo Liberatore. Met o.a. Jane Birkin, Alessio Orano, John Steiner, Michaela Pirgnavelli en Edda di Benedetto.

Een amorele en luie Italiaanse student wordt op de Universiteit van Oxford slechts gehandhaafd vanwege zijn roeicapaciteiten voor de regatta tegen Cambridge. Na een conflict met de coach wordt hij toch verwijderd en hij wreekt zich door de dochter van zijn professor aan te randen, die hem vervolgens vermoordt. Dit melodrama van Liberatore rond een Italiaanse homme fatal in het buitenland heeft door opgeklopt effectbejag een aantal broeierige scènes, maar het feit dat het merendeel van de Britten ook door Italiaanse acteurs wordt gespeeld, geeft de anti-held Orano zeer weinig reliëf. Nog afgezien van het feit dat iedereen beroerd acteert, Birkin als zich wrekend slachtoffer in de eerste plaats.