Agneta Ekmanner

Taurus

Zweden 2002. Misdaad van Rickard Petrelius. Met o.a. Boman Oscarsson, Cecilia Frode, Agneta Ekmanner, Lennart Hjulström en Loa Falkman.

Järngänget

Zweden 2000. Thriller van Jon Lindström. Met o.a. Emil Forselius, Rafael Edholm, Alexander Skarsgård, Peter Lorentzon en Yaba Holst.

Regisseur/co-scenarist Lindström combineert elementen uit Amerikaanse tienersoaps met een vleugje Hitchcock in deze psychologische thriller waarin vier vrienden een boottochtje maken in het ruige noorden van Zweden. Wanneer ze op het water twee zussen aantreffen, lijkt alles gereed voor een avondje lol. Maar de ontmoeting pakt niet best uit voor een van de meisjes, die de volgende dag dood en schijnbaar misbruikt aan de oever van de rivier wordt aangetroffen, en ook niet voor de kijker, die wordt opgezadeld met een rammelend plot en matig acteerwerk.

Larmar och gör sig till

Zweden​/​​Italië​/​​Duitsland​/​​Denemarken​/​​Noorwegen 1998. Drama van Ingmar Bergman. Met o.a. Börje Ahlstedt, Marie Richardson, Erland Josephson, Agneta Ekmanner en Peter Stormare.

Regisseur/co-scenarist Lindström combineert elementen uit Amerikaanse tienersoaps met een vleugje Hitchcock in deze psychologische thriller waarin vier vrienden een boottochtje maken in het ruige noorden van Zweden. Wanneer ze op het water twee zussen aantreffen, lijkt alles gereed voor een avondje lol. Maar de ontmoeting pakt niet best uit voor een van de meisjes, die de volgende dag dood en schijnbaar misbruikt aan de oever van de rivier wordt aangetroffen, en ook niet voor de kijker, die wordt opgezadeld met een rammelend plot en matig acteerwerk.

Beck - Polismördaren

Duitsland​/​​Zweden 1994. Misdaad van Peter Keglevic. Met o.a. Gösta Ekman, Kjell Bergqvist, Rolf Lassgȧrd, Tomas Norström en Johan Widerberg.

In een gesloten amusementspark wordt het lijk van een jonge vrouw gevonden. Ze blijkt vermoord te zijn. Een jong stel drifters dat zich ook in het park bevond en zich niet bewust van de moord was, krijgt de hele politiemacht achter zich aan. Beck heeft zijn gerede twijfels over de haastige conclusie van zijn medewerkers.

Polis Polis Potatismos

Zweden​/​​Duitsland 1993. Mysterie van Per Berglund. Met o.a. Gösta Ekman, Kjell Bergqvist, Rolf Lassgȧrd, Arthur Brauss en Andrea Heuer.

In het luxueuze Hotel Savoy wordt een beroemde industrieel doodgeschoten. Rechercheur Martin Beck (Ekman) volgt een spoor dat regelrecht naar een internationaal netwerk van illegale wapenhandel leidt. Na een tijdje begint hij echter te vermoeden dat hij met opzet op een verkeerd spoor werd gezet. Goede krimi, zonder veel verrassingen. Met verluchtigende knipoogjes in het scenario van Berglund en John Cornell, onttrokken aan de roman van Maj Sjöwall en Per Wahlöö, die in het Nederlands verscheen als De man die even wilde afrekenen. Acteursprestaties zijn aanvaardbaar. Verschillende situaties verwijzen naar de actualiteit. Fotografie van Tony Forsberg. Gevolgd door POLISMÖRDAREN.

Beck - Roseanna

Duitsland​/​​Zweden 1993. Mysterie van Daniel Alfredson. Met o.a. Gösta Ekman, Kjell Bergqvist, Rolf Lassgȧrd, Niklas Hjulström en Lena T. Nilsson.

Eerste van een reeks van gemoderniseerde verfilmingen naar de tien misdaadromans van het bekende Zweedse schrijversduo Maj Sjöwall en Per Wahlöö met Ekman in de rol van inspecteur Martin Beck. Het boek werd gepubliceerd in 1965 en het verhaal werd door scenarioschrijver Jonas Cornell aan de eisen van het einde van de 20e eeuw aangepast: de maatschappijkritiek op de Zweedse welvaartstaat komt er helemaal niet meer in voor. In het Götakanaal wordt het lijk gevonden van een Amerikaanse toeriste, die waarschijnlijk tijdens een boottochtje vermoord is en daarna overboord gegooid is. Het duurt vrij lang voor Beck-Ekman een verdachte heeft maar de enige manier om hem in de val te laten lopen is een jonge politieagente als lokaas te gebruiken. Het beste van de film is dan ook de spannende finale. Competent gemaakt met knappe vertolkingen en Ekman als koele en hardwerkende Martin Beck. Als tv-serie onder gemeenschappelijke titel MARTIN BECK uitgebracht. De bioscoopfilm is van 1977. Gevolgd door MANNEN PȦ BALKONGEN.

Beck - Brandbilen som försvann

Duitsland​/​​Zweden 1993. Misdaad van Hajo Gies. Met o.a. Gösta Ekman, Kjell Bergqvist, Rolf Lassgȧrd, Niklas Hjulstöm en Daniela Ziegler.

Eerste van een zestal films dat onder de verzameltitel MARTIN BECK THE STORIES OF A CRIME gedraaid werd met G[KA3]osta Ekman in de hoofdrol als de Zweedse speurder. De regie was in de vaardige handen van de Duitse TATORT-regisseur Gies (vanwege medeproducent RTL TELEVISION). Het scenario is van Rainer Berg en Beate Langmaack, die het baseerden op een oorspronkelijke roman van het vermaarde schrijversduo Maj Sjöwall en Per Wahlöö. Het verhaal gaat over de drugshandel. Commissaris Beck bijt zich vast in een verbazingwekkende zaak, die met een luide knal begint, maar bevindt zich aanvankelijk in een labyrinth voordat hij de oplossing vindt. De vrouw in het vliegtuig die naast Beck zit, is Maj Sjöwall. De volgende aflevering is ROSEANNA. Het camerawerk is van Achim Poulheim. Dolby.

Livsfarlig Film

Zweden 1988. Horror van Suzanne Osten. Met o.a. Etienne Glaser, Stina Ekblad, Henrik Holmborg, Lena T. Hansson en Agneta Ekmanner.

Een bizarre parodie op doorsnee horrorfilms met een sterregisseur - Emil Frankenstein! - van griezelhits die smeekt een film te mogen draaien over 'echte mensen'. Tijdens zijn Orpheus-achtige speurtocht naar zijn verloren Eurydice rekent hij af met zijn dochter, een vampier-ster, en aanvallen door homofielen. In de opslagplaats van de studio botst hij op mensen van vlees en bloed: ongewensten en politieke vluchtelingen. Het verhaal ontaardt in een orgie van special effects. Een Fellini-achtig epos met knipoogjes naar de horror-freaks.

Broderna Mozart

Zweden 1986. Suzanne Osten. Met o.a. Etienne Glaser, Philip Zander, Henry Bronell, Loa Falkman en Agneta Ekmanner.

Een satirische Zweedse bijdrage aan de Mozart-hausse in de filmindustrie, goed geregisseerd door Osten. De kijker wordt geconfronteerd met wat er allemaal voor komt kijken om een opera van Mozart uit te voeren, variërend van het sussen van op hol geslagen ego's tot het schipperen met de vakbondsregels. USA titel: THE MOZART BROTHERS.

Min älskade

Zweden 1979. Drama van Kjell Grede. Met o.a. Björn Skagestad, Lena Nyman, Agneta Ekmanner, Keve Hjelm en Kristina Karlin-Camnert.

Een jonge idealist wordt door zijn ambitieuze verloofde in de steek gelaten als hij in financiële problemen komt. Hij raakt nu in de macht van een geldschieter, die ook zijn carrière voor hem wil uitstippelen. De ontmoeting met een eveneens in de liefde teleurgestelde vrouw geeft hoop op een toekomst zoals hij zich die vroeger wenste. Gredes films over wereldvreemde dromers verliezen aan poëtische warmte naarmate zijn hoofdpersonen ouder worden. In deze door Ingmar Bergman geproduceerde rolprent echter wordt cynisch materialisme geplaatst tegenover onbaatzuchtige medemenselijkheid, die dank zij het charisma van hoofdrolspeler Skagestad nooit wee wordt.

Paradistorg

Zweden 1977. Drama van Gunnel Lindblom. Met o.a. Birgitta Valberg, Sif Ruud, Margaretha Byström, Agneta Ekmanner en Per Myrberg.

Een uitgebreide familie brengt de jaarlijkse vakantie door in een idyllisch zomerhuis. Het middenklasse-comfort wordt enigermate verstoord door huwelijks- en andere problemen en het kritisch optreden van buitenstaanders, maar een rustig jongetje naar wie niemand hoefde om te kijken pleegt aan het eind van het verblijf zelfmoord. Vooral qua spelregie een opmerkelijk debuut van actrice Lindblom dat qua inhoud nooit onnodig zwaarwichtig wordt. Een reeks treffende vrouwenportretten van vier generaties.

Mȧndagarna med Fanny

Zweden 1977. Drama van Lars Lennart Forsberg. Met o.a. Tommy Johnson, Maria Selbing, Agneta Ekmanner, Allan Edwall en Henric Holmberg.

Een ongelukkig getrouwde binnenvetter gaat wekelijks op ziekenbezoek bij zijn vader die op sterven ligt, maar wiens opvoeding hem voor het leven frustreerde. Hij wordt verliefd op de levenslustige verpleegster van zijn vader, maar is niet in staat zich aan haar te binden. Hier is sprake van een pretentieuze mislukking vol driestuiverpsychologie en romantische scènes in slow motion met aanzwellende begeleidingsmuziek, die ook nog eens een wezenloze vertolking in de hoofdrollen kreeg. Johnson overtuigt zolang hij zwijgend gekweld is, maar berg je zodra hij gaat praten!

Bluff stop

Zweden 1977. Drama van Jonas Cornell. Met o.a. Björn Andrésen, Barbro Skarp, Keve Hjelm, Maj-Britt Nilsson en Agneta Ekmanner.

Een bijna volwassen jongen droomt van zijn entree in het 'echte leven', als concertpianist tezamen met zijn vriendinnetje. In de benepen burgerlijkheid van de jaren vijftig treft hij echter alleen loze façades aan, bij familie, docenten en zelfs bij generatiegenoten. De film geeft een echt treffend beeld van die tijd vol vermolmd waardenbesef, maar voegt daar niets nieuws of oorspronkelijks aan toe. Velen zullen nieuwsgierig zijn hoe Andresen - de symbolische Schoonheid uit MORTE A VENEZIA - zich heeft ontwikkeld: als een helemaal niet zo mooie jongen en een niet meer dan redelijk begaafd acteur.

Garaget

Zweden 1975. Thriller van Vilgot Sjöman. Met o.a. Agneta Ekmanner, Frej Lindquist, Christina Schollin, Kerstin Hänström en Peter Lindgren.

De vrouw van een godsdienstonderwijzer bedriegt hem met zijn schoolhoofd en beste vriend sinds jaren. Na haar zelfmoordpoging komt de waarheid aan het licht die de echtgenoot tot moord zal brengen. Sjömans poging tot psychologische thriller faalt op kardinale punten: de psychologie rammelt en de spanning ontbreekt. Goed spel biedt geen soelaas, evenmin als Sjömans slinkse pogingen om zijn reputatie van erotische openhartigheid trouw te blijven.

Kaere Irene

Denemarken 1971. Experimenteel van Christian Braad Thomsen. Met o.a. Nette Knudsen, Sten Kaalø, Ebbe Reich Kløvedal en Agneta Ekmanner.

Dit door een collectief van afgestudeerde filmstudenten gemaakte filmdebuut, neemt een simpele driehoeksverhouding tussen Kopenhaagse jongeren als aanleiding voor een door de acteurs grotendeels ge[KA3]improviseerde situatieschets en gaat over de noodzaak tot keuzes in het leven (en het zich houden aan die keuzes). Over de hele linie van een aanstekelijke spontaniteit en in de (sporadisch) goede momenten met een geïntensiveerde emotionele waarheid die de films van John Cassavetes benadert.

Korridoren

Zweden 1968. Drama van Jan Halldoff. Met o.a. Per Ragnar, Agneta Ekmanner, Ȧke Lindström, Inga Landgré en Gunnar Björck.

Een idealistische jonge arts in een groot Stockholms ziekenhuis raakt in een crisis, omdat zijn werk hem onvoldoende tijd en energie overlaat voor het zinvol begeleiden van zieken. Morele conflicten in zijn privé-leven en zijn voortdurende overwerktheid leiden tot een zenuwinstorting waarna hij zich uit zijn praktijk terugtrekt en zich aan wetenschappelijk onderzoek gaat wijden. De gewoonlijk meer handig-bekwame dan bezielde regisseur overtreft zichzelf in zijn documentaire benadering van de onpersoonlijke ziekenhuisroutine, met steun vóór en achter de camera van echte artsen. De film levert zinnige stof tot discussie op. Een intense en overtuigende hoofdrol van de jeugdige Ragnar.

Jag älskar, du älskar

Zweden 1968. Komedie van Stig Björkman. Met o.a. Evabritt Stranberg, Sven Wollter, Agneta Ekmanner, Dexter Gordon en Olle Björling.

Net als de relatie van een jong stel slijtageplekken begint te vertonen, blijkt de vrouw onbedoeld zwanger. De man voelt zich gefrustreerd en niet tegen de verantwoordelijkheid opgewassen en maakt een slippertje, de vrouw groeit in haar zelfbewustzijn en maakt na de bevalling een eind aan de verhouding. Het debuut van de filmcriticus is opmerkelijk omdat zonder uitgesproken komische scènes of de dialoog een lichte en ironische komedietoon wordt bereikt, zoals ook de verwijdering duidelijk wordt zonder ruzies of verwijten. Sommige op zich zeer geslaagde scènes - parodische z.g. gangsterfilm met Andersson en Ekman - doen echter absoluut niet terzake. Stranberg is ook hoogzwanger prachtig om naar te kijken.

Puss och kram

Zweden 1967. Komedie van Jonas Cornell. Met o.a. Agneta Ekmanner, Sven-Bertil Taube, Hokan Serner, Lena Granhagen en Rolf Larsson.

Schrijver heeft de bons van zijn vriendin gekregen en vraagt onderdak bij een oude schoolvriend. Dat leidt tot conflicten in diens huwelijk en uiteindelijke tot plaatsinname van de gast in het echtelijke bed. Dit debuut van een filmkriticus in [KL]Nouvelle vague[KLE]-stijl heeft voor de Zweedse cinema een ongewone speelsheid (en soms irritante modieusheden), maar is vooral een filmische liefdesverklaring aan de hoofdrolspeelster en echtgenote van regisseur Ekmanner.

Kärlek 65

Zweden 1965. Drama van Bo Widerberg. Met o.a. Keve Hjelm, Ann-Marie Gyllenspetz, Evabritt Strandberg, Ben Carruthers en Inger Taube.

Vlak voor de opnamen van zijn nieuwe film raakt een regisseur in een privé-crisis door een buitenechtelijke verhouding die verlammend op zijn creativiteit werkt. Door de komst van een ruimdenkende Amerikaanse hoofdrolspeler wordt ook de vrouw zich van de huwelijksimpasse bewust, waarna de echtelieden op eerlijke basis hun relatie proberen op te lappen en de regisseur de moed voor de film hervindt. Deze mogelijk autobiografische film gebruikt aanstaande filmopnamen vooral als aanleiding om de personages bijeen te brengen in een tastende verkenning van hun relaties. Goed spel, met name van de actrices. De talrijke scènes waarin bij de kust vliegers worden opgelaten waren toen nog geen cliché, maar niettemin al te opgelegd symbolisch.