Charlotte Maury

La justice de Marion : Les filles de Vincennes

België​/​​Frankrijk 1998. Drama van Thierry Binisti. Met o.a. Mireille Darc, Féodor Atkine, François Dunoyer, Emilie Ohana en Loïc Corbery.

Une mère comme on n'en fait plus

Frankrijk​/​​Roemenië 1997. Komedie van Jacques Renard. Met o.a. Annie Cordy, Artus De Renguern, Nathalie Boutefeu, Charlotte Maury en Cécile Vassort.

Un drôle de cadeau

Frankrijk 1994. Komedie van Daniel Losset. Met o.a. Roger Souza, Charlotte Maury, Brigitte Buc, Myriam Boyer en Michel Fortin.

Parijs 1949. In een vervallen, stoffig lokaal in een volksbuurt van het veertiende arrondissement komt wekelijks een groepje communistische militanten samen. Ze hebben zeer verschillende achtergronden en vormen samen de communistische cel van Elisa Verlet. De activiteiten staan op een laag pitje. Binnenkort is er voor hen een belangrijke gebeurtenis: de zeventigste verjaardag van Josef Stalin. Ze besluiten hem een geschenk te geven. Een met veel gevoel getekend portret van enkele zondagscommunisten in het na-oorlogse Parijs. De personages worden met een gezonde dosis humor benaderd, zonder dat ze karikaturen worden. Een nostalgische film naar het toneelstuk van Jean Bouchaud, die tevens het scenario met diep menselijk gevoel schreef. De overwegend geel-bruine fotografie van Gérard Vigneron geeft de juiste sfeer aan de film. Formaat 16/9.

Single

Frankrijk 1992. Romantiek van Michel Boisrond. Met o.a. Sabine Haudepin, Fanny Cottençon, Pierre-Loup Rajot, Yann Babilée en Lucienne Hamon.

Flauwe tragikomedie over een jonge vrouw, die vergeefs op zoek is naar de ware liefde. Na de zoveelste ruzie geeft Marie (Haudepin) haar vriend Philippe (Rajot) definitief de bons. Ze geniet met volle teugen van haar nieuwe bestaan als single. Althans zo doet zij zich voor tegenover haar hartsvriendin Claire (Cotten[KA10]con) en haar moeder (Hamon). In werkelijkheid lijdt ze onder de eenzaamheid en de onmacht iemand aan zich te binden. De vraag is wie er geïnteresseerd is in de relatieproblemen van Marie en waarom juist daarover een film gemaakt moest worden. Het scenario is van Annette Carducci, die hierop misschien antwoord kan geven. Het camerawerk is van Jacques Audrain. Ook bekend als SÉPARÉMENT VÔTRE.

Princesse Alexandra

Frankrijk 1991. Historische film van Denis Amar. Met o.a. Anne Roussel, Matthias Habich, Rüdiger Vogler, Andrea Occhipinti en Maxime Leroux.

Groots opgezette romantische saga naar de roman Le coeur en fuite van Linda La Rosa, gesitueerd in het Oostenrijk van 1869. Roussel is de titelpersonage, het nichtje van keizer Franz- Joseph. Zij is uitgekeken op haar huwelijksleven en verdraagt haar tirannieke man Habich niet langer, net zomin als de verplichtingen die hun sociale status met zich meebrengt. Ze ontvlucht kasteel en rijkdom en begeeft zich met haar twee kinderen naar Parijs. Onder een andere naam vindt ze onderdak in een volkswijk en een baantje als borduurster. Graaf Occhipinti wordt verliefd op haar, en zonder te weten wie zij is introduceert hij haar opnieuw in de hogere kringen. De oorlog van 1870 breekt uit en Habich komt Roussel op het spoor. Hij ontvoert hun zoon en gaat in de clinch met Occhipinti. Uiteindelijk heeft Roussel de moed Habich het hoofd te bieden. Melodramatische toestanden maar op behoorlijk peil gebracht door de tv-aanpassing en de dialogen van Félicien Marceau van de Académie Française. Camerawerk van André Neau.

Le coup suprême

Frankrijk 1991. Drama van Jean-Pierre Sentier. Met o.a. Philippe Clévenot, Charlotte Maury, Bernard Giraudeau, Jean-Yves Thual en Paul Crauchet.

Aan boord van een passagiersschip wordt een biljartwedstrijd georganiseerd. Op ieder dek staat een tafel en het achtste niveau is het moeilijkst. Het record staat op naam van een zekere Raymond Michel, die vijftien jaar ervoor spoorloos is verdwenen. Wie wint, mag zijn aantrekkelijke weduwe Lucie (Maury) in de armen sluiten. Cl[KA1]evenot gaat voor de zoveelste keer zijn geluk proberen om de winnende stoot te maken. Een zonderlinge passagier heeft een goed idee om het slingerende en stampende schip te stabiliseren. Franse poging om de Amerikaanse voorgangers (THE HUSTLER en THE COLOR OF MONEY) te evenaren, maar deze keer is driemaal beslist geen scheepsrecht! Scenario van Christain Pereira en regisseur Sentier.

Clémence Aletti

Frankrijk 1989. Misdaad van Dominique Labourier. Met o.a. Jacques Denis, Bernard Le Coq, Jean-Marc Thibault, Robert Rivard en Charlotte Maury.

Het uigangspunt vormt de moord op een rechter-commissaris en zijn jonge zoon in Toulon. Zijn zuster Cl[KA1]emence, politiecommissaris in Parijs, stort zich op de opsporing van een bende terroristen en het schaduwen brengt haar in Rome en Montr[KA1]eal. Geloofwaardigheid is niet de sterkste kant van deze bruisende serie met het aantal wendingen van een stripverhaal, door de televisieregisseur voortvarend en zonder oog voor de realiteit afgehandeld. Erg ontspannend op voorwaarde dat er niet te veel eisen worden gesteld. Labourier (Clémence) is ontroerend.

Cargo

Frankrijk 1981. Drama van Serge Dubor. Met o.a. Michele Placido, Corinne Dacla, Jean-Pierre Bagot, Alain Fourès en Anne Teyssedre.

Een jonge Italiaanse immigrant werkt als houthakker in de Jura voor een verbitterde baas, die bovendien op hem neerkijkt. Hij voelt zich eenzaam tot hij denkt begrip te vinden bij een scholiere op vakantie. Hij zoekt haar later thuis in Rouen op, dwingt haar mee te gaan naar een verlaten vrachtschip. Uiteindelijk wordt zij zijn verloofde. Originele maar tamelijk magere intrige. Een mengsel van maatschappelijke problemen, romantiek en rauwe erotiek. Een film van wisselende kwaliteit met toch talrijke boeiende scènes. Geen bekende acteurs, maar Placido bezit soms de uitstraling van de jonge Marlon Brando.