Raymond Loyer: cast.
Er zijn 9 films gevonden.

Les espionnes du Diable

1975 | Erotiek

Frankrijk 1975. Erotiek van Jean Bastia. Met o.a. Raymond Loyer, Gabriel Cattand, Christa Lang, Jacques Bernard en Claudine Beccarie.

Een uiterst ingewikkeld en verward verhaal over geheim agenten en een geheime organisatie van ex-nazi's, dat als dekmantel dient voor een reeks pornoscènes. Van geen enkele betekenis. Met, behalve Beccârie, een heleboel, allemaal even onbekende bijfiguren. Ook bekend onder de titel LES HEURES BRÛLANTES DU PLAISIR.

Le coup du soir

1972 | Misdaad

Frankrijk 1972. Misdaad van Jean-Pierre Berckmans. Met o.a. Christian Barbier, Janine Cherel, Michèle Goers, Jacques Dhondt en Raymond Loyer.

Een verfilming van de misdaadroman van Paul Kinnet over een onderzoek van inspecteur Servais (Barbier) in een bosdorpje in de Ardennen, waar twee personen met bijlslagen om het leven zijn gebracht. Een klassieke misdaadfilm, die over een goed draaiboek kon beschikken en met fraaie, in zwart-wit opgenomen (Maurice Raymaekers) landschappen, maar die ook overduidelijk met een gebrek aan ideeën te kampen had. Vrij onbekende acteurs -en ook dat is te merken want soms lijken het wel amateurs- met uitzondering van Barbier die deze keer stomvervelend is door zijn onverbiddelijke opstelling.

Le Feu aux Lèvres

1972 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1972. Drama van Pierre Kalfon. Met o.a. Olga Georges-Picot, Bernard Verley, Paul Guers, Jacques Portret en Karin Petersen.

Verbitterd over de dubbele moraal van haar echtgenoot en zijn notabele kennissenkring, versiert de vrouw van een seksuoloog een sensatiejournalist, die ze overhaalt om de perversiteiten van haar milieu in de openbaarheid te brengen, zonder te beseffen dat ze zelf óók het slachtoffer zal worden van zijn onthullingen. De veronderstelde aanklacht tegen de vercommercialisering van de erotiek doet hypocriet aan, omdat de film zelf niet anders doet. Dat levert overigens werkzaam suggestieve scènes op - contact tussen heldin en journalist in een seks-bioscoop waar voyeurisme op het doek en in de zaal verdubbeld wordt - hoewel het te pas en te onpas in beeld brengen van Parijse monumenten de commerciële export-overwegingen zeer nadrukkelijk duidelijk maakt.

Os Bandeirantes

1960 | Avonturenfilm, Documentaire, Actiefilm

Brazilië​/​​Frankrijk 1960. Avonturenfilm van Marcel Camus. Met o.a. Raymond Loyer, Lourdes de Oliveira, Elga Andersen, Lea Garcia en Almiro do Espirito-Santo.

Een diamantzoeker wil wraak nemen voor de moordaanslag op zijn collega`s. Zijn kennismaking met het simpele leven van de Brazilianen resulteert in een mentaliteitsverandering, waardoor hij de uiteindelijk gevonden moordenaar zelf het leven redt. Het verhaal is niet meer dan een alibi voor de (mogelijk al te rooskleurige) impressies van het kleurrijke Brazilië dat opmerkelijk is gefotografeerd. De simplistische wraak-intrige die fragmentarisch opduikt verbrokkelt de film en maakt er niet meer van dan een fraai prentenboek.

La Verte moisson

1959 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1959. Drama van François Villiers. Met o.a. Pierre Dux, Claude Brasseur, Jacques Perrin, Dany Saval en Marie-France Boyer.

Oudere leerlingen van een provinciaal lyceum nemen het initiatief om in 1943 de Kommandantur op te blazen. De Gestapo neemt mensen in gijzeling die de leerlingen met gestolen wapens proberen te bevrijden waarna ze zelf gearresteerd worden. Deze op authentieke feiten uit het scholierenverzet geïnspireerde film werd in de uitwerking een nogal oppervlakkig heldhaftig oorlogsavontuur, ook omdat de meeste jonge acteurs niet echt tegen de eisen van hun rollen blijken opgewassen.

Le Vent se lève

1958 | Drama, Thriller

Frankrijk 1958. Drama van Yves Ciampi. Met o.a. Curd Jürgens, Mylène Demongeot, Alain Saury, Raymond Loyer en Gabriel Gobin.

Een zeeman laat zich door een dure vriendin overhalen om haar vrachtboot te laten exploderen zodat ze de verzekeringspremie kan innen. Hij gaat ermee akkoord, maar slaagt erin om het schip ondanks de geëxplodeerde stoomketel weer veilig naar de haven te brengen waar de vrouw inmiddels ook tot andere inzichten is gekomen. De film neemt veel tijd voor gewetensconflicten zonder ze overtuigend te maken, maar heeft de nodige spanning in de scènes rond de tijdbom.

Leur dernière nuit

1953 | Drama

Frankrijk 1953. Drama van Georges Lacombe. Met o.a. Jean Gabin, Madeleine Robinson, Michel Barbey, Gaby Basset en Robert Dalban.

Een vrouw die haar verloederde man heeft verlaten, krijgt werk in een gemeentebibliotheek waarvan de directeur een dubbelleven leidt als hoofd van een gangsterbende. Verraden door medeplichtigen duikt hij onder in haar pension, maar als hij de vrouw van wie hij is gaan houden voor de laatste maal op haar werk gaat opzoeken wordt hij neergeschoten door de politie. Het misdaad-drama grijpt redelijk bekwaam terug op de fatale onheilstraditie van voor de oorlog en op Gabins persoonlijke mythologie. Vooral sterk spel van beide hoofdrollen, in hun uitbeelding van door het leven gekneusde personages.

La Dame de Haut-le-Bois

1947 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1947. Drama van Jacques Daroy. Met o.a. Françoise Rosay, Madeleine Rousset, Annie Hémery, Yvette Dinville en Raymond Loyer.

In het echt heette Daroy Jacques Schenck en hij deed voornamelijk radiowerk, maar dan onder de naam Jacques Rey. Hij heeft ook een aantal speelfilms geregisseerd, waarvan RABOLIOT (1945) en VIDOCQ (1938) de bekendste zijn. De rest van zijn films, waaronder deze, was niet zo bijzonder. Bij deze film ligt dat dan niet aan de regisseur of de acteurs, maar meer aan het het hopeloos ouderwetse boek van Jean-José Frappa waarnaar de film gemaakt is.

Inspecteur Sergil

1946 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1946. Misdaad van Jacques Daroy. Met o.a. Paul Meurisse, Liliane Bert, Véra Maxime, Vittorio Marino en Mag-Avril.

Een bewerking van de roman van Jacques Rey waarin inspecteur Sergil uiteraard de dader van drie misdaden ontmaskert. Hij wordt ook terzijde gestaan door een charmante dame. Doet denken aan het fameuze koppel Nestor Burma-Hélène Châtelein, de oogappels van Léo Malet. Ondanks die misdaden is eerder sprake van een humoristisch toontje dankzij Paul Meurisse, aan wie deze film veel te danken heeft.