Pierre Assouline

Le dernier plan

België 1999. Komedie van Benoît Peeters. Met o.a. Florin Piersic Jr., Manuela Servais, Mihai Dinvale, Pierre Arditi en Jean-Michel Jarre.

Spiklenci Slasti

Verenigd Koninkrijk​/​​Tsjechië​/​​Zwitserland 1996. Komedie van Jan Svankmajer. Met o.a. Petr Meissel, Gabriela Wilhelmová, Barbora Hraánová, Anna Wetlinská en Jiři Lábus.

Na Alice en Faust (de laatste werd in 1995 Rotterdam vertoond) kenmerkt Jan Svankmajers derde lange speelfilm zich wederom door een wervelende combinatie van 'normale' speelfilmelementen, animatietechnieken en een onnavolgbare eigen invulling van het surrealistische idioom. Svankmajer maakte een film waarin niets wordt gezegd, maar des te meer uitgebeeld.

Le petit vingtième : Le siècle de Tintin

België 1995. Documentaire van Claude Haïm. Met o.a. Pascal Ory en Pierre Assouline.

Documentaire over de tijdsgeest waarin de verhalen van Tintin (Kuifje) zich afspelen. De makers beginnen met een beeld te schetsen van Belgi[KA3]e in het begin van de 20e eeuw, toen het de vierde grootste industri[KA3]ele macht ter wereld was. Na de oorlog is Belgi[KA3]e geru[KA3]ineerd. In die wereld werd Georges R[KA1]emy, die wereldberoemd zou worden als striptekenaar Herg[KA1]e, geboren in Brussel. Hij groeide er op, doordrongen van een onvervalste Brusselse geest. Reeds vanaf zijn allereerste strips verwerkte Herg[KA1]e de wereldactualiteit in zijn werk. Met [KL]Tintin au Pays des Soviets[KLE] wordt zijn beroemdste held geboren. Hij publiceerde vooral in het tijdschrift [KL]Le petit vingti[KA3]eme[KLE] en ook de strekking van dit blad wordt onder de loupe gelegd. Tijdens WO II stond Herg[KA1]e (en het blad) aan de verkeerde kant van de ballustrade, waarvoor de tekenaar na de oorlog een veroordeling opliep. Zijn held Tintin kwam zonder kleerscheuren uit dit avontuur. Pierre Sterckx en Benoît Peeters schreven het scenario. De commentaar, gesproken door Frédéric Lattin, werd geschreven door Peeters. De montage van oude actualiteitsopnamen werd verzorgd door Pierre Duchêne en Paul Englebert. Hergé-biograaf Pierre Assouline en historicus Pascal Ory geven randcommentaar.