Fred Tanner: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Die Schatten werden länger

1961 | Drama

Duitsland​/​​Zwitserland 1961. Drama van Ladislao Vajda. Met o.a. Barbara Rütting, Luise Ullrich, Hansjörg Felmy, Fred Tanner en Loni von Friedl.

Christa Andres (R[KA3]utting) die ooit zelf in een gesloten opvangtehuis had gezeten, krijgt ondanks dit minpuntje op haar cv toch een baan als leidster in het tehuis van van Frau Diethelm (Ullrich). Met veel energie kwijt zij zich aan haar niet al te gemakkelijke taak, waarbij ze veel te stellen krijgt met de moeilijk handelbare, zestien-jarige Erika (Von Friedl). Op een boze dag duikt Max op, de boef uit haar verleden die haar liet ontsporen, waardoor zij zelf een tijdje lang gedwongen werd in een jeugdhonk te verblijven. Hij wil nu een lucratief afpersingszaakje opzetten door de ouders van de pupillen te chanteren. Christa moet hem daarbij helpen, maar het wordt zwart voor de ogen en ze neemt een drastisch, onverstandig besluit. Aan de hand van dit zwaar op de hand zijnde verhaal hebben scenaristen István Békeffy, Heinz Pauck en regisseur Vajda een portret willen maken van de moeilijk opvoedbare jeugd. Hadden ze het verhaal maar laten wijken voor een gedramatiseerde documentaire dan hadden ze waarschijnlijk een tijdloze film gecreëerd. Camerawerk van Enrique Gaertner.

Jacqueline

1956 | Drama

Zwitserland 1956. Drama van Franz Schnyder. Met o.a. Nelly Borgeaud, Hannes Schmidhauser, Heinrich Gretler, Peter Arens en Fred Tanner.

Het verhaal van deze film navertellen is ondoenlijk. Er is een operetteachtige Freiburger, een soldaat van de Zwitserse garde van het Vaticaan ('praat wat zachter, de paus slaapt!'), gedwarsboomde liefdes, een gezamenlijke reis naar Rome, een hersentumor en het Vreemdelingenlegioen. Waarschijnlijk de meest belachelijke Franstalige Zwitserse film ooit gemaakt. Hoogtepunt in deze film: dertig Zwitserse koeien die hun bellen laten klingelen, terwijl de mensen buikpijn krijgen van het lachen. Met als muziek het onovertroffen 'koeherderslied' gezongen in plat Freiburgs. Stuitend kleurgebruik. Deze film kan beschouwd worden als de enige werkelijk surrealistische Zwitserse film, wat zeker niet de bedoeling van de makers was.

Marie-Louise

1944 | Drama

Zwitserland 1944. Drama van Leopold Lindtberg. Met o.a. Josiane Hegg, Heinrich Gretler, Annemarie Blanc, Armin Schweizer en Margrit Winter.

Een Frans meisje mag, na de doorstane ellende tijdens WO II in een Zwitsers gezin op verhaal komen. Na DIE LETZTE CHANCE is dit Lindtbergs beste film. Het scenario van Richard Schweizer werd in 1946 met een Oscar onderscheiden.

Der Schuss von der Kanzel

1942 | Komedie

Zwitserland 1942. Komedie van Leopold Lindtberg. Met o.a. Adolf Manz, Irene Naef, Léopold Biberti, Emil Hegetschweiler en Fred Tanner.

Dominee Werdmüller heeft meer belangstelling voor de jacht dan voor zijn zondagspreek. Hij komt in conflict met zijn dochter, wanneer hij haar kapitein Kilchberger als echtgenoot wil opdringen. Een amusante verfilming van de novelle van Conrad Ferdinand Meyer.

Landammann Stauffacher

1941 | Historische film

Zwitserland 1941. Historische film van Leopold Lindtberg. Met o.a. Heinrich Gretler, Annemarie Blanc, Robert Troesch, Fred Tanner en Caesar Allemani.

Landammann (zo heet het hoofd van een Zwitsers kanton) Stauffacher herstelt in het begin van de veertiende eeuw in Zwitserland de politieke eenheid in de strijd tegen de vijand. Toen Hitler zijn grote overwinningen boekte drongen bepaalde Zwitserse kringen op 'aanpassing' aan. Een verzetsfilm als deze kwam daarom op het juiste moment: een recordaantal bezoekers stak zijn enthousiasme over de 'nationale' film niet onder stoelen of banken.