Marc Fayolle: cast.
Er zijn 7 films gevonden.

Swimming Pool

2003 | Mysterie, Thriller, Misdaad, Drama

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 2003. Mysterie van François Ozon. Met o.a. Charlotte Rampling, Ludivine Sagnier, Charles Dance, Marc Fayolle en Jean-Marie Lamour.

Eerste Engelstalige film van Ozon speelt zich voor een groot deel af in een intrigerende mentale schemerzone. Vanaf het moment dat schrijfster Sarah Morton (Rampling) op verzoek van haar uitgever haar intrek neemt in een Frans buitenhuis, is het gedaan met de realiteit. De zucht naar inspiratie vertroebelt haar blik. Alles wat zij ziet, wordt een potentieel onderwerp voor haar nieuwe misdaadroman. Het freudiaanse schimmenspel in Swimming pool blijft, ondanks het aanstekelijke acteren van Rampling en Sagnier (als wulpse uitgeversdochter), een concept. Ozons stijlvaste regie doet denken aan de verhalenverteller die door zijn zelfbewuste vertelwijze de aandacht afleidt van het verhaal zelf.

Une femme d'honneur : La femme battue

2000 | Misdaad

Frankrijk 2000. Misdaad van Alain Bonnot. Met o.a. Corinne Touzet, Nathalie Cerda, Roger Mirmont, Romaric Perche en Pierre-Marie Escourrou.

Eerste Engelstalige film van Ozon speelt zich voor een groot deel af in een intrigerende mentale schemerzone. Vanaf het moment dat schrijfster Sarah Morton (Rampling) op verzoek van haar uitgever haar intrek neemt in een Frans buitenhuis, is het gedaan met de realiteit. De zucht naar inspiratie vertroebelt haar blik. Alles wat zij ziet, wordt een potentieel onderwerp voor haar nieuwe misdaadroman. Het freudiaanse schimmenspel in Swimming pool blijft, ondanks het aanstekelijke acteren van Rampling en Sagnier (als wulpse uitgeversdochter), een concept. Ozons stijlvaste regie doet denken aan de verhalenverteller die door zijn zelfbewuste vertelwijze de aandacht afleidt van het verhaal zelf.

L'Esprit des Flots

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van David Delrieux. Met o.a. Jean-Yves Berteloot, Jeanne Goupil, Pascale Vignal, Raoul Billerey en Pascal Elso.

Eerste Engelstalige film van Ozon speelt zich voor een groot deel af in een intrigerende mentale schemerzone. Vanaf het moment dat schrijfster Sarah Morton (Rampling) op verzoek van haar uitgever haar intrek neemt in een Frans buitenhuis, is het gedaan met de realiteit. De zucht naar inspiratie vertroebelt haar blik. Alles wat zij ziet, wordt een potentieel onderwerp voor haar nieuwe misdaadroman. Het freudiaanse schimmenspel in Swimming pool blijft, ondanks het aanstekelijke acteren van Rampling en Sagnier (als wulpse uitgeversdochter), een concept. Ozons stijlvaste regie doet denken aan de verhalenverteller die door zijn zelfbewuste vertelwijze de aandacht afleidt van het verhaal zelf.

Imogène : 3615 Bise Marine

1991 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1991. Misdaad van Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Louba Guertchikoff en Pierre Maguelon.

Imog[KA2]ene (Lavanant) stormt het gemeentehuis binnen om het huwelijk te verhinderen van agent Trouillet (Benguigui), op wie zij verliefd is, met een roodharige schone. Razend loopt de bruid buiten en een seconde later vinden ze haar terug met een dolk in de borst. Dit alles blijkt opgezet spel te zijn geweest om een maniak te klissen die via het computernetwerk roodharige Bretoense meisjes opzoekt om hen vervolgens te vermoorden. Imog[KA2]ene beantwoordt helemaal aan het patroon van de slachtoffers, dus stelt de Directeur (Maguelon) voor dat ze als lokaas dient. Imog[KA2]ene neemt dit aan op voorwaarde dat zij het onderzoek mag leiden. Tot verbazing van elke kijker is dit een aflevering van deze reeks die iets beter is dan de anderen. Op een bepaald moment wordt er zelfs geacteerd en is er iets van spanning te bespeuren. Zelfs Benguigui als de eeuwige Trouillet is een beetje minder onuitstaanbaar en dom. Niet dat we met hoogstaand filmwerk te maken hebben, maar het is een aflevering die kan bekeken worden. Mich[KA2]ele Letellier schreef het scenario. Fotografie is van Roland Dantigny. Soms wordt deze aflevering aangekondigd als IMOGENE 3615 BIGORNEAU (Bise Marine).

Les Monte-en-l'air

1990 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1990. Komedie van François Martin. Met o.a. Marc Dudicourt, Marc Fayolle, Pia Courcelle, Richard Hayward en André Falcon.

Ze oefenen allebei een keurig net en onbeduidend beroep in Parijs uit, maar hun gemeenschappelijke passie voor de Amerikaanse misdaadromans, en vooral -films, brengt hen het hoofd op hol. Zij willen de 'inbraak' van de eeuw opzetten, om precies te zijn in een zeer luxe hotel hoog in de bergen. Resultaat : een reeks stommiteiten. Een tamelijk slappe en onsamenhangende vertelling, bestaande uit uiteenlopende scènes, waarvan de een geslaagd is en de andere totaal voorspelbaar. Onschuldig vermaak.

Bouvard et Pècuchet

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Jean Carmet, Jean-Pierre Marielle, Pierre Étaix, Catherine Ferran en Yvan Dautun.

Naar een bewerking van het nergens bij in te delen werk van Gustave Flaubert door Jean-Claude Carrière. Het gaat hier om zowel een komedie als een satire terwijl het in feite een ontroerende speurtocht naar het Bewustzijn is. Geen eenvoudig verhaal dus, maar het is juist weergegeven - en niet onjuist zoals te vrezen viel - dankzij een intelligent scenario, een aandachtige regie en een rake typering van de karakters en de mentaliteit van destijds. Schitterend spel en opmerkelijke, speciaal voor de film gecomponeerde muziek. Verhaeghe hoort thuis bij die zeldzame groep van cineasten die met echt iets origineels en bizonders op televisie komen.

Itinéraire bis

1983 | Komedie, Fantasy

Frankrijk 1983. Komedie van Christian Drillaud. Met o.a. Georges Wilson, Rufus, André Marcon, Martine Kalayan en Claire Maurier.

De absurde, zotte en droomachtige zwerftocht van een jong echtpaar op zoek naar geld om een busje aan te schaffen voor de verkoop van patat, dat ze uiteindelijk vinden na allerlei verbluffende omzwervingen. Een eerste goede en vermakelijke film op de grens van het denkbeeldige en het onwezenlijke die een beetje doet denken aan de gebroeders Prévert. Soms ook poëtisch, bovendien een ongelijkmatig tempo van een 'zwervende' filmtechniek die veelbelovend is. Een uitstekende vertolking van Wilson als een energieke woeste gehandicapte en van Rufus als maanmannetje.