Gil Lagay

Les monos : Le responsable

België​/​​Frankrijk 1998. Drama van Didier Grousset. Met o.a. Christian Rauth, Daniel Rialet, Romain de Vos, Alexandre Verbois en Jean-Louis Decoster.

Quai n° 1 : Le père Fouettard

België​/​​Frankrijk 1997. Misdaad van André Buytaers. Met o.a. Sophie Duez, Olivier Marchal, Raoul Billerey, Jean-Paul Comart en Bernard Cogniaux.

Maigret : Les vacances de Maigret

Frankrijk​/​​België 1995. Misdaad van Pierre Joassin. Met o.a. Bruno Cremer, Anne Bellec, Alain Doutey, Catherine Aymerie en Vincent Grasse.

Commissaris Maigret (Cremer) en zijn vrouw Louise (Bellec) brengen een paar dagen vakantie door in de Belgische Ardennen. Helaas moet madame Maigret worden opgenomen in het ziekenhuis met een acute blindedarmontsteking. Dezelfde avond vindt Maigret in zijn jaszak een briefje van de dokter om het geval van de gewonde vrouw, die naast zijn echtgenote ligt, nader te bekijken. Het is Liliane Godreau (Divito), het schoonzusje van de chirurg, dokter Delaunay (Doutey) die Louise Maigret opereerde. Ze is het slachtoffer van een bizar verkeersongeval. Ze is in coma geraakt en ze bezwijkt de volgende morgen aan haar verwondingen. Bij een kleine enqu[KA4]ete in het ziekenhuis stuit hij op een muur van stilte. Kort daarop wordt er een klein meisje gewurgd. Stof genoeg (uiteraard) voor Maigret om de zaak grondig uit te spitten en tot enkele onthutsende conclusies te komen. Gebaseerd op de gelijknamige roman van Georges Simenon, die in 1948 uitgegeven werd en tot [KA1]e[KA1]en van zijn best verkochte boeken hoort. Het oorspronkelijke verhaal is gesitueerd in het Franse Sables d`Olonne aan de Atlantische Oceaan. Het contract voor deze co- productie bepaalde dat deze `Belgische` Maigret ook in Belgi[KA3]e moest worden gesitueerd. Regisseur Joassin verkoos de Ardennen boven de Noordzeekust, omdat... men er Frans spreekt. Cremer zet een menselijke Maigret neer (wat zelden het geval is) en het is leuk hem geconfronteerd te zien met de rondborstige Gentse acteur Coutteure als de Belgische commissaris Mansuy, een minzaam man die graag zijn relaties met de plaatselijke notabelen goed houdt.

Le trajet de la foudre

België​/​​Frankrijk 1994. Misdaad van Jacques Bourton. Met o.a. Jacques Perrin, Elisabeth Bourgine, Béatrice Agenin, Lionel Bourguet en Christian Crahay.

Perrin is in Brugge voor de restauratie van een schilderij. Hij maakt van de gelegenheid gebruik om Agenin op te zoeken, een vriendin die een recital geeft in het casino van Knokke. Op een feestje in haar villa leert Perrin Agenins vrienden kennen: haar cynische impresario, haar pianist Depauw, die verliefd op haar is, de mooie Bourgine, en Bourguet, Agenins invalide zoon. Onder de gasten heerst een gespannen sfeer, die nog grimmiger wordt wanneer Agenin aankondigt dat zij wil stoppen met zingen. Het is duidelijk dat sommigen nog wat rekeningen te vereffenen hebben met anderen... Naar de roman van Stanislas-André Steeman, een sfeervolle politiefilm, helemaal in België opgenomen. Calros Saboga bewerkte het tot scenario.

Je pense à vous

Frankrijk​/​​België​/​​Luxemburg 1992. Drama van Luc Dardenne en Jean-Pierre Dardenne. Met o.a. Robin Renucci, Fabienne Babe, Tolsty, Gil Lagay en Pietro Pizzuti.

De broers Dardenne plaatsten hun camera in een stad die typerend is voor de tijd van rond 1990, en die getroffen is door een diepe crisis. Het verhaal gaat over de ellende die de staalarbeider Fabrice overkomt, als hij van de ene op de andere dag werkloos wordt. Ondanks de steun van zijn vrouw raakt hij steeds dieper in een depressie, en verdwijnt hij tenslotte. Een weinig gedurfde aanpak van deze op de actualiteit van het moment dat de film gedraaid werd, gebaseerde vertelling. Wat een poëtisch-lyrische film tegen de achtergrond van sociale onrust had kunnen zijn, werd niet meer dan een alledaagse liefdesgeschiedenis, waar het paar Renucci en Babe toch nog het beste van hebben geprobeerd te maken. Scenario van regisseurs Dardenne. Camerawerk van Yorgos Arvanitis.

Imogène contre-espionne

Frankrijk 1991. Avonturenfilm van Paul Vecchiali. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Louba Guertchikoff en Françoise Thuries.

In een ultrageheime Franse dienst waar nieuwe wapens ontwikkeld worden, Top Secret Interarmes, werden enkele moorden gepleegd, terwijl enkele mensen tevens spoorloos verdwenen. Bovendien werden de plannen gestolen van nieuwe wapens. Imog[KA2]ene (Lavanant) krijgt van haar overste de opdracht in deze dienst te infiltreren als spionne om zo de zaak te onderzoeken. Ze merken niet dat een bizar personage, dat een beetje van hen verwijderd staat, hun gesprek volgt met een gevoelige microfoon. Als kolonel komt Imogène aan het hoofd van deze belangrijke dienst. Een voorspelbaar komisch spionage- avontuur met een humor die op het peil staat van een derderangs stripverhaal voor kinderen van rond de vijf jaar. Lavanant overacteert op genante manier en de haar omringende acteurs trachten duidelijk om ter slechtst te spelen. Waardeloze rommel waaraan de kijker zich enkel kan ergeren. Een laagtepunt in deze al niet bepaald hoog scorende reeks. Geschreven door Daniel Goldenberg. Fotografie van Georges Strouve.

L'excès contraire

Frankrijk 1988. Komedie van Yves-André Hubert. Met o.a. Caroline Silhol, Bruno Madinier, Gil Lagay, Serge Riaboukine en Dominique Lavanant.

Een verfilming van de theaterkomedie van Françoise Sagan over de liefdesavonturen van een mooie jonge huzaar in het Wenen van 1900. Een echt Parijs' stuk, dat wil zeggen tegelijkertijd vernuftig en oppervlakkig. Wat betreft de regie, die is beperkt gebleven tot het aanpassen van die van Michel Blanc voor toneel. Goed spel.

Le tiercé de Jack

België 1975. Drama van Jean-Pierre Berckmans. Met o.a. Georges Aubrey, Maria Mériko, Mori Traore, Ronald Guttman en Suzanne Colin.

Een jongeman heeft zich gedurende de Tweede Wereldoorlog, toen hij zestien was, moeten verbergen voor de nazi`s, om niet als jood te worden gearresteerd. Hij heeft hier een groot trauma van overgehouden. Zijn vriend, een Ivoriaan met donkere huidskleur, gaat hem weer verzoenen met het leven. Een interessant thema, dat verkeerd is benaderd. Met een scenario dat, zogenaamd om origineel te zijn, het verhaal alleen maar ingewikkelder maakt, terwijl de dialogen soms onnatuurlijk aandoen. Is het bekijken waard vanwege de opmerkelijke acteerprestatie van de zwarte acteur (Traore), die uitsteekt boven de anderen, wier acteren wisselend van kwaliteit is, maar toch.