Dominique Gould: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Un homme et deux femmes
Frankrijk 1991. Drama van Valérie Stroh. Met o.a. Valérie Stroh, Lambert Wilson, Jean-Yves Berteloot, Olivia Bruneaux en Julie Jezequel.
Dominique Gould: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Jeux d'artifices
Frankrijk 1987. Drama van Virginie Thévenet. Met o.a. Myriam David, Gaël Sequin, Ludovic Henry en Dominique Gould.
Dominique Gould: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik

Un homme et deux femmes

1991 | Drama, Komedie

Frankrijk 1991. Drama van Valérie Stroh. Met o.a. Valérie Stroh, Lambert Wilson, Jean-Yves Berteloot, Olivia Bruneaux en Julie Jezequel.

Voor haar eerste speelfilm gaat de actrice Val[KA1]erie Stroh geen moeilijkheden uit de weg. Ze plakt immers drie novellen van Doris Lessing aan elkaar en speelt telkens de hoofdrol: in de eerste speelt ze een jonge moeder die zich schuldig voelt tegenover haar man die ze vanwege de baby een beetje verwaarloosd heeft; deel twee een jonge vrouw die het slachtoffer wordt van de onmogelijke liefde tussen broer en zus; het derde verhaal gaat over een (knappe) oude vrijster en onderwijzeres die tijdens haar vakantie in Itali[KA3]e volop vrouw blijkt te zijn, maar neemt wanneer de school weer begint opnieuw haar beschroomde, kille en betweterige ik aan. De film bevat dan ook weinig of geen actie, maar wel een serie psychopathologische portretten. De dialogen klinken aanvaardbaar (en zijn geschreven door René Féret waarvoor Stroh de hoofdrol speelde in de film BAPTEME) en de personages maken een geloofwaardige indruk. Waar komt ons gevoel van schaamte vandaan? Wat opvalt is de overweldigende aanwezigheid van de actrice en de nog onzekere regie ...

Jeux d'artifices

1987 | Drama

Frankrijk 1987. Drama van Virginie Thévenet. Met o.a. Myriam David, Gaël Sequin, Ludovic Henry en Dominique Gould.

Eric en Elisa worden al jong weeskinderen. Ze 'overleven' dit in materieel opzicht door 'tableaux vivants' te componeren, die ze op foto's verkopen. Zo blijven ze buiten bereik van de wereld der volwassenen, die ze uiteindelijk flink het hoofd moeten bieden, met het risico dat het vreemde span uiteenvalt. Allemaal even interessant en irritant als LA NUIT PORTE-JARRETELLES. Soms fascinerend, omdat alles zich hier in de blikken, de woorden en het gedrag afspeelt. Irritant, omdat het uiteindelijk in de buurt van Eric Rohmer komt, maar dan gemakzuchtiger, minder 'af' en rommeliger. Een zowel intelligente als verwarrende film.

imdb: Zoek Dominique Gould op IMDB