Michel Berto: cast.
Er zijn 11 films gevonden.

Lili Lamont

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Edouard Logereau. Met o.a. Micheline Presle en Michel Berto.

Een bewerking van een toneelstuk van Arthur Whitney. Een groep fans heeft een eredienst gewijd aan de ex-filmster Lili Lamont in een geheimzinnige grot waar zich allerlei sinistere dingen afspelen. Logereau beperkt zich tot het registreren van de acteerprestaties, die toch al niet geweldig zijn. Jammer dat Presle in een dergelijk wanprodukt meespeelt.

Les dossiers de l'inspecteur Lavardin: Le diable en ville

1988 | Mysterie

Frankrijk 1988. Mysterie van Christian de Chalonge. Met o.a. Jean Poiret, Bruno Cremer, Bulle Ogier, Nathalie Nell en Michel Berto.

De tweede INSPECTEUR LAVARDIN-film betreft een moordgeval in de fraaie omgeving van de baai van Arcachon, waar een stakende arbeider is omgebracht. De uit Parijs afgereisde smeris (Poiret) begint een onderzoek en hij concentreert zich algauw op de fabrieksdirecteur Cremer. Diens broer, de Prefect van Gironde, laat hem weten dat hij het onderzoek moet staken, maar de onverschrokken, koele Lavardin laat zich niet meer tegenhouden, als een getuige vermoord wordt. De cynische speurder klaart de zaak op, die een onverwachte ontknoping heeft. Klassieke aanpak van een onderhoudende krimi naar een idee van Claude Chabrol, die samen met Dominique Roulet het scenario schreef. Pascal Marti schoot de plaatjes.

La dernière patrouille

1988 | Komedie, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1988. Komedie van Claude Boissol. Met o.a. Danièle Evenou, Xavier Saint-Macary, Christian Alers, Michel Peyrelon en Patrick Guillemin.

Een politie-inspecteur laat zich overhoop schieten vlak voordat hij met pensioen zou gaan. Vrouwelijke commissaris Evenou besluit wraak te nemen. Ze infiltreet in de onderwereld en wordt geheel onverwacht geholpen door de godfather van het milieu waarin ze verkeert. Ondanks de moord in het begin liijkt de film meer een satirische komedie, aangezien de reeds eerder genoemde peetvader Vincenzini (Peyrelon) nogal karikaturaal neergezet is. De produktie is eé[KA1]n van de aardigste en wellicht beste delen van de serie Marie Pervenche en lijkt haast voor de bioscoop gemaakt te zijn!

L'oeil au beurre noir

1987 | Komedie, Drama

Frankrijk 1987. Komedie van Serge Meynard. Met o.a. Julie Jézéquel, Pascal Légitimus, Smaïn, Dominique Lavanant en Martin Lamotte.

De liefde, avonturen en ruzies van Virginie en haar twee jeugdige vrienden, Arabier Rachid en de zwarte schilder Denis. Een ironische ontknoping: een derde (een zakkenroller) duikt op en wint het van de anderen. Opgenomen in Parijs in de stijl van de cinema-direct tegen de achtergrond van werkloosheid, latent racisme en woningnood. Serge Meynard, wiens eerste film dit is, heeft op basis van dit vrij realistische thema een scherpe, sarcastische en spontane komedie gemaakt, waarin een eerlijk beeld van de werkelijkheid van de jaren 1980-90 wordt gegeven. Wisselend van kwaliteit, omdat het thema wat op de achtergrond raakt, de karakters soms oppervlakkig zijn en sommige beschuldigingen een beetje zwaar, maar de film op zich is heel aardig. Scenario van Patrick Braoudé en Jean-Paul Lilienfeld. Camerawerk van Jean-Jacques Tarbes.

Blessure

1985 | Misdaad, Drama, Thriller

Frankrijk 1985. Misdaad van Michel Gérard. Met o.a. Florent Pagny, Patricia Millardet, Boris Bergman, Riton Liebman en Rosette.

Na een aantal weinig ambitueuze komische films regisseert Gérard een politiefilm. Het gaat om achtervolgingen, moorden, vechtpartijen, drugstransport, anonieme grote bazen, schofterige huurmisdadigers, enz. De film heeft echter nog iets origineels: de dialogen zijn vrij geïmproviseerd door de acteurs wat een zekere levendigheid en spontaniteit geeft. Er is nog hoop.

C'est encore loin l'Amérique

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Roger Coggio. Met o.a. Elisabeth Huppert, Roger Coggio, Alain Pralon, Danièle Evenou en Charles Gérard.

Een actrice uit een alternatief en armlastig toneelgroepje droomt van filmroem en komt in contact met een zich voor cineast uitgevende fantast (in werkelijkheid de eigenaar van een wasserij). Deze zegt een door haar geschreven scenario te willen verfilmen. Deze ironische komedie over wegdromende mislukkelingen is met al te weinig scherpte uitgevoerd; de komische en vertederende mogelijkheden van het qua lichaamsbouw sterk verschillende duo Huppert-Coggio - die samen het scenario schreven - zijn in eerdere autobiografische films eigenlijk al opgebruikt.

Roberte

1978 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1978. Drama van Pierre Zucca. Met o.a. Denise Morin-Sinclaire, Pierre Klossowski, Martinb Loeb, Barbet Schroeder en Juliet Berto.

Experimentele ongein over een gefrusteerde huisvrouw met le tout Paris in bijrolletjes. Schroeder, Berto en Schmid zijn zelf regisseurs van dit soort draken en Frédéric Mitterand is het zenuwachtige zoontje van président de la République François, en presentator van een filmprogramma op de Franse staatszender TFI. Alain Cuny is alleen te hóren als de stem van de Heilige Geest.

Les Chemins de l'exil

1978 | Biografie

Verenigd Koninkrijk​/​​Zwitserland​/​​Duitsland​/​​Canada​/​​Frankrijk 1978. Biografie van Claude Goretta. Met o.a. François Simon, Dominique Labourier, Didier Haudepin, Roland Bertin en Michel Berto.

Na een schandaal rond de publikatie vanEmile wordt de filosoof Jean-Jacques Rousseau uit Frankrijk verbannen en brengt hij zijn oude dag door in Pruisen, Engeland en Zwitserland, waar zijn conflicten met de kerk en zijn levensstijl en concubinaat geleidelijk resulteren in achtervolgingswaan. Deze helder gemaakte, didactische film in de stijl van Rossellini's latere werk heeft een opmerkelijk oog voor detail. Het spel van Simon en Labourier, als zijn levensgezellin, is genuanceerd maar het trage tempo en het uitleggerige commentaar over Rousseau's socialistische maatschappijvisie zullen niet ieders aandacht weten vast te houden.

L'argent des autres

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Christian de Chalonge. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Claude Brasseur, Michel Serrault, Catherine Deneuve en Juliet Berto.

Bankemploy[KA1]e Henri Rainier (Trintignant) krijgt een financieel schandaal in de schoenen geschoven en wordt ontslagen. Het geld van kleine spaarders blijkt echter misbruikt te zijn om een tekort van een belangrijke klant aan te zuiveren. Een film naar ware gebeurtenissen die een boeiend beeld geeft van niet onmiddellijk voorstelbare machinaties. Goed spel van iedereen, met een verrassend 'gewone' rol van Deneuve als Cécile Rainier, de loyale echtgenote. Het scenario is van Pierre Dumayet en regisseur De Chalonge naar de roman van Nancy Markham. Het camerawerk is van Jean-Louis Picavet. Meervoudig bekroond. Eastmancolor.

La septième compagnie au clair de lune

1977 | Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1977. Komedie van Robert Lamoureux. Met o.a. Jean Lefebvre, Henri Guybet, Pierre Mondy, Jean Carmet en André Pousse.

Een melige soldatenkomedie waarin een stel Franse tweederangsacteurs grappig willen zijn door bijvoorbeeld Engels te spreken om zo een boer te doen geloven dat ze R.A.F.-piloten zijn. De maneschijnscènes werden overdag gedraaid en de militaire uitrusting is van plastic; dit om u duidelijk te maken dat het hier géén superproductie betreft. Scenario van Lamoureux en Jean Poiré. Camerawerk van Marcel Grignon.

Des Enfants gâtés

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Michel Piccoli, Christine Pascal, Michel Aumont, Arlette Bonnard en Gérard Jugnot.

Een filmer huurt een flat in een buitenwijk om rustig een scenario te kunnen schrijven, maar wordt gevraagd voor een actiecomité dat zich verzet tegen huurverhogingen. Er ontstaat een verhouding met een militante jonge vrouw, zo lang als de actie duurt en tot het script voltooid is. Ondertussen is hij wel losgekomen van het ivoren-torenkunstenaarschap. Taverniers vierde film - geschreven in samenwerking met actrice Pascal en regisseuse Charlotte Dubreuil - heeft een directer maatschappelijk engagement dan gebruikelijk en ook reportage-achtige aspecten; de optelsom echter van de op zichzelf rake maar zeer onderscheiden elementen maakt het resultaat nogal topzwaar.