Bernard Paul: regie.
Er zijn 4 films gevonden.

Dernière sortie avant Roissy

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van Bernard Paul. Met o.a. Pierre Mondy, Anne Jousset, Hervé Bellon, Roseline Villaume en Jacques Zanetti.

Een vrij geslaagd sociaal-psychologisch drama over een jong koppel dat dreigt weg te zinken in de middelmatigheid van een saai bestaan in een troosteloze voorstad van Parijs. Als de man zijn werk verliest en steeds depressiever wordt, komt het tot een geweldadige uitbarsting. Ook al is het thema niet bijster origineel en de intrige soms nodeloos vertakt, toch slaagt regisseur Paul erin levensechte personages neer te zetten waar je in kan geloven. Regie, fotografie en muziek zijn sober en functioneel en staan in dienst van het verhaal, dat daardoor aan stootkracht wint. Geen grote film, maar beslist verdienstelijk en onderhoudend.

Histoire d'aller plus loin

1975 |

Frankrijk 1975. Bernard Paul en Jérôme Kanapa.

Het verhaal van twee jonge boerenechtparen en hun kinderen, die een zeer moeilijk leven leiden. Maar gelukkig waakt de communistische partij over hen en hun toekomst! De andere films van deze communistische regisseur (waaronder LE TEMPS DE VIVRE) zijn tamelijk opmerkelijk, omdat de ideologische vragen die ze oproepen, gesluierd gaan achter de belevenissen van de personages. Hier moeten we echter dulden dat een simplistische gedachte in beeld wordt gebracht door dilettanten die hun eigen leven uitbeelden. Het is natuurlijk wel zo dat dit de enige film is die hij met iemand samen regisseerde. Een componist als Albert Roussel zou je niet verwachten bij een dergelijke film! Andere bronnen beweren dat deze film 90m lang is.

Beau masque

1972 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1972. Drama van Bernard Paul. Met o.a. Dominique Labourier, Luigi Diberti, Gaby Sylvia, Jean-Claude Dauphin en Evelyne Dress.

Een fabrieksarbeidster en tevens militant vakbondslid woont samen met een Italiaanse melkboer die het activisme van zijn vriendin met moeite accepteert. Bij een staking en protestdemonstratie neemt hij toch deel en wordt door de politie gedood. De roman van Roger Vailland uit jaren vijftig kreeg actuelere filmbewerking die in al te simplistische propaganda voor de Communistische Partij vervalt en daarnaast nogal overbodige idyllische scènes heeft. Labourier is opmerkelijk in de film een die breed publiek dat hij wil bereiken, te zeer onderschat, maar toch innemende en oprechte kwaliteiten heeft.

Le Temps de vivre

1969 | Drama

Frankrijk 1969. Drama van Bernard Paul. Met o.a. Marina Vlady, Frédéric de Pasquale, Cristea Avram, Catherine Allégret en Yves Afonso.

Een arbeider neemt steeds meer overwerk aan voor materieel welzijn van gezin, maar beseft niet dat hij het daardoor in tijd en aandacht te kort doet. Hoewel hij de verwijdering van zijn vrouw toeschrijft aan een leraar die ze tijdens een uitstapje met de kinderen heeft ontmoet, doet hij toch een poging om de situatie van vroeger terug te halen. Deze intieme en sobere film van een communistische regisseur om de invloed van sociale omstandigheden op het privéleven te tonen, steunt erg op dialoog, maar boeit vanwege onderwerp en spelprestaties.