Lucien Barjon: cast.
Er zijn 10 films gevonden.

Cour d'assises

1992 | Thriller

Frankrijk 1992. Thriller van Jean-Charles Tacchella. Met o.a. Xavier Deluc, Catherine Frot, Anouk Ferjac, Alain Doutey en Sophier Carle.

De 25-jarige Petit Louis (Deluc) houdt van zon, vrijheid en vrouwen - van alle vrouwen: van de jonge hoer Frot tot de oudere, eenzame weduwe Ferjac. Hij overtreedt alle wetten, zowel die van de maatschappij als die van de onderwereld, maar dat laatste komt hem duur te staan, want hij wordt slachtoffer van een wraakactie. Naar de in 1941 gepubliceerde psychologische thriller van Georges Simenon. De gelauwerde Franse regisseur Tacchella weet het bekende Simenon-sfeertje van prostituées en schofterige types vrij goed in beeld te brengen.

Deux locataires pour l'Elysée

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Eric Le Hung. Met o.a. Anny Romand, Michel Roux, Kareen Bourjade, Stéphane Rodin en Lucien Barjon.

De ambtsperiode van de eerste Franse presidente zit er bijna op. Ze heeft haar man beloofd zich niet meer kandidaat te stellen, maar aangezien hij haar bedriegt en de opiniepeilingen gunstig zijn, bedenkt ze zich. Haar woedende echtgenoot geeft een persconferentie en kondigt aan dat hij zich ook kandidaat stelt voor het presidentschap. Het begin van de film is al niet boeiend, maar de rest is nog erger: een reeks cliches, een nostalgisch gebruik van de tijdgeest , nietszeggende dialogen en stereotype personages. Daarbij is het geheel zo slap mogelijk in beeld gebracht, maar dat zijn we van deze regisseur gewend. De satirisch bedoelde momenten gaan absoluut de mist in. Bepaalde gedeelten zijn er op goed geluk aan toegevoegd, zoals het bezoek van de Minister-president van Thailand.

Au plaisir de Dieu : Les frères ennemis

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Robert Mazoyer. Met o.a. Jacques Dumesnil, France Lambiotte, Fernand Kindt, Edgar Givry en Lucien Barjon.

Vierde aflevering naar een succesvolle roman van Jean d`Ormesson over het leven van een dynastie van landjonkers in de eerste helft van de 20e eeuw, met als centrale figuur Sosth[KA2]ene. Deze keer komt Sosth[KA2]ene (Dumesnil) in botsing met zijn zoon Claude (Givry), die van het priesterschap afziet, en hij lijdt eronder dat zijn kleinkinderen hoe langer hoe minder op het kasteel komen. Een familiegeschiedenis met de gebruikelijke verwikkelingen. Aardige decors en kostuums. Nostalgische, soms bittere toon, en een generatie en milieu die allang door de gebeurtenissen en veranderde zeden en gewoonten zijn ingehaald. Futloze regie: eerder reconstructie dan herschepping. Goede acteurs.

Au plaisir de Dieu : Le vent du soir

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Robert Mazoyer. Met o.a. Jacques Dumesnil, Paul Barge, Lucien Barjon, Luciano Bartoli en France Lambiotte.

In 1946 viert de familie op het kasteel van Plessis de negentigste verjaardag van Sosth[KA2]ene (Dumesnil). De sfeer is vrolijk maar ook melancholiek, want er vallen oorlogsslachtoffers te betreuren en sommigen zijn vertrokken, zoals Anne-Marie, die actrice in de V.S. is geworden. De sfeer is goed weergegeven, maar het geheel is verschrikkelijk statisch, en de erg ouderwets aandoende dialogen overheersen. Gelukkig is dit het laatste deel van de serie. Op het nippertje

Au plaisir de Dieu : La déchirure

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Robert Mazoyer. Met o.a. Jacques Dumesnil, France Lambiotte, Paul Barge, Lucien Barjon en Luciano Bartoli.

Bewerking van de roman van Jean d`Ormesson. Het is 1939 en Sosth[KA2]ene (Dumesnil), het familie-opperhoofd, wordt ouder. Anne-Marie (Landry) wordt verliefd op een getrouwde man maar haar familie, katholieke adel, verzet zich daartegen. Zo liggen de zaken op het moment dat de mobilisatie de gezinnen uit elkaar komt rukken. De mannen gaan in het leger. Een symbolische titel en soms dito (en zware) regie. Ondanks goede acteurs zit er geen schot in deze serie, en dat is mede te wijten aan het werk van de succesvolle en vakkundige schrijver, die nauwelijks veroudert omdat hij steeds hetzelfde tijdperk beschrijft.

Au plaisir de Dieu

1989 | Romantiek

Frankrijk 1989. Romantiek van Robert Mazoyer. Met o.a. Jacques Dumesnil, France Lambiotte, Denise Bailly, Lucien Barjon en Pino Colizzi.

Feuilleton naar een roman van Jean d`Ormesson over het leven dat een landjonkerfamilie, de familie Plessis-Vaudreuil, in 1906 in haar kasteel leidt. We volgen de oninteressante lotgevallen van de vader, die naar de lieflijke voornaam Sosth[KA2]ene luistert, en zijn vier zonen, zijn twee schoondochters en de rest van de familie. De personages zijn niet erg sympathiek en bovendien zo conservatief en reactionair dat ze elk jaar tijdens een mis in de kapel van het kasteel de dood van Lodewijk XVI herdenken! Laten we hopen dat het boek meer op de kous heeft dan deze fraai verpakte (jachtscènes, enz...), maar holle kroniek. De acteurs voelen zich niet op hun gemak in hun rollen.

La Merveilleuse visite

1974 | Fantasy, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1974. Fantasy van Marcel Carné. Met o.a. Gilles Kohler, Deborah Berger, Lucien Barjon, Roland Lesaffre en Mary Marquet.

Een van de verdrinking geredde jongeman in een dorp in Bretagne zegt een engel te zijn, die ondanks de afweer van de dorpelingen daarvoor moeilijk weerlegbare bewijzen levert. Alleen een simpele knecht gelooft hem, maar wordt door een misverstand ook teleurgesteld. De woede van de dorpelingen drijft de engel van een hoge kustrots af en een meeuw vliegt weg. Pijnlijk mislukte poging tot een poětisch symbolisme overtuigt in geen enkel opzicht, noch in een naturalistisch realisme van de dorpelingen noch in een wezenloze onschuld van de engel. Een faliekant verkeerde rolbezetting vergroot alle manco's van het scenario en - de grootste teleurstelling bij een ervaren regisseur - de film is ook technisch onder de maat.

La Faute de l'abbé Mouret

1971 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1971. Drama van Georges Franju. Met o.a. Francis Huster, Gillian Hills, André Lacombe, Margo Lion en Lucien Barjon.

De film is een bewerking van Zola's roman over een jonge priester die seksuele gevoelens sublimeert in Maria-verering, tot hij verliefd wordt op een jonge vrouw; na de zondeval tracht hij in zelfkastijding zijn roeping te hervinden. Ondanks trouw aan de feiten kreeg de film een drastisch andere interpretatie, waarbij het niet meer gaat om oneigenlijke frustraties door godsdienstwetten maar om een magisch sprookje over eeuwige liefde voor de Mythische Vrouw. De picturale kracht van de film wordt ondermijnd door de jonge hoofdrolspelers, die niet tegen hun rollen zijn opgewassen.

Les Novices

1970 | Komedie, Drama

Frankrijk 1970. Komedie van Guy Casaril. Met o.a. Brigitte Bardot, Annie Girardot, Lucien Barjon, Jean Carmet en Jacques Duby.

Een jonge non vlucht uit het klooster en komt onder de hoede van een prostituée die haar inwijdt in haar vak. Na moeilijkheden met de politie duiken beiden onder in het klooster. Een reeks WAT ZIEN IK-achtige grappen moet extra pikant worden gemaakt door het novitiaat van Bardot, maar de charme en het talent van de actrices zijn totaal verspild aan de platte flauwiteiten. Het scenario is van Casaril en Paul Gegauff.

Une Fille à la dérive

1963 | Drama

Frankrijk 1963. Drama van Paule Delsol. Met o.a. Jacqueline Vandal, Jean-François Calvé, Pierre Barouh, Paulette Dubost en Anne-Marie Coffinet.

Een rusteloze jonge vrouw zonder talent maar met ambitie zwerft door Frankrijk en heeft kortstondige avontuurtjes, niet in staat tot de vastigheid van een werkkring of een permanente relatie. Dit regiedebuut van de romanci[KA2]ere Delsol is een sobere observatie zonder psychologische duiding, sentimentaliteit of moralisme (wat de titel zou doen vermoeden). De objectieve constatering zet tot nadenken aan en resulteert in een ongewone vrouwenfilm, waarin soms zwak geacteerd wordt en die wat al te fraai gefotografeerd is, maar die méér kwaliteit heeft dan veel beroemdere films.