Mouna Noureddine: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

La saison des hommes

2000 | Drama

Frankrijk​/​​Tunesië 2000. Drama van Moufida Tlati en Moufida Tlatli. Met o.a. Rabiaa Ben Abdallah, Sabah Bouzouita, Ghalia Ben Ali, Hend Sabri en Ezzedine Guennoun.

'Ik ben de man, ik heb de leiding, niet jij,' zegt de Tunesiër Said (Gennoun) tegen zijn echtgenote Aicha (Abdallah). Het is overbodige informatie, voor ons kijkers en zeker ook voor Aicha. Ondanks Said's afkeuring gaat Aicha terug vanaf Tunis naar het eiland Djerba, waar het volgens haar voor hun autistische zoontje beter toeven is. Eenmaal aangekomen krijgt Aicha flashbacks van haar begintijd met Said. Een tijd waarin ze onder het juk van haar schoonmoeder leefde en waarin Said slechts een maand per jaar, 'Het seizoen der mannen', op het eiland was, voornamelijk om (mannelijke) afstammelingen te creëren. Filmmaakster Tlatli, zelf door de jaren heen opgeklommen van editor tot het 'mannelijke' vak regisseur, vertelt waardig en met inlevingsvermogen hoe diep het verdriet en de seksuele frustratie kunnen zitten in vrouwen die in een streng traditioneel-patriarchaal islamitisch klimaat leven.

Commissario Montalbano : Il ladro di merendine

1999 | Misdaad, Mysterie

Italië 1999. Misdaad van Alberto Sironi. Met o.a. Luca Zingaretti, Katharina Böhm, Peppino Mazzotta, Guija Jelo en Mouna Noureddine.

'Ik ben de man, ik heb de leiding, niet jij,' zegt de Tunesiër Said (Gennoun) tegen zijn echtgenote Aicha (Abdallah). Het is overbodige informatie, voor ons kijkers en zeker ook voor Aicha. Ondanks Said's afkeuring gaat Aicha terug vanaf Tunis naar het eiland Djerba, waar het volgens haar voor hun autistische zoontje beter toeven is. Eenmaal aangekomen krijgt Aicha flashbacks van haar begintijd met Said. Een tijd waarin ze onder het juk van haar schoonmoeder leefde en waarin Said slechts een maand per jaar, 'Het seizoen der mannen', op het eiland was, voornamelijk om (mannelijke) afstammelingen te creëren. Filmmaakster Tlatli, zelf door de jaren heen opgeklommen van editor tot het 'mannelijke' vak regisseur, vertelt waardig en met inlevingsvermogen hoe diep het verdriet en de seksuele frustratie kunnen zitten in vrouwen die in een streng traditioneel-patriarchaal islamitisch klimaat leven.

Miel et cendres

1996 | Drama

Tunesië​/​​Zwitserland​/​​Duitsland 1996. Drama van Nadia Farès. Met o.a. Nozha Khouadra, Amel Ledhili, Samia Mzali, Lara Chaouachi en Naji Najeb.

'Ik ben de man, ik heb de leiding, niet jij,' zegt de Tunesiër Said (Gennoun) tegen zijn echtgenote Aicha (Abdallah). Het is overbodige informatie, voor ons kijkers en zeker ook voor Aicha. Ondanks Said's afkeuring gaat Aicha terug vanaf Tunis naar het eiland Djerba, waar het volgens haar voor hun autistische zoontje beter toeven is. Eenmaal aangekomen krijgt Aicha flashbacks van haar begintijd met Said. Een tijd waarin ze onder het juk van haar schoonmoeder leefde en waarin Said slechts een maand per jaar, 'Het seizoen der mannen', op het eiland was, voornamelijk om (mannelijke) afstammelingen te creëren. Filmmaakster Tlatli, zelf door de jaren heen opgeklommen van editor tot het 'mannelijke' vak regisseur, vertelt waardig en met inlevingsvermogen hoe diep het verdriet en de seksuele frustratie kunnen zitten in vrouwen die in een streng traditioneel-patriarchaal islamitisch klimaat leven.

Les yeux de Cécile

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Jean-Pierre Denis. Met o.a. Jean-Marie Winling, Micheline Presle, Karine Foviau, Marc Andreoni en Caroline Chaniolleau.

Het twaalfjarige titelpersonage Foviau is een pied noir (de benaming voor Fransen in Algerije) en woont in 1957 met haar vader-senator Winling op een uitgestrekt domein. De weduwnaar is dol op zijn dochtertje. Op een dag ontmoet Foviau een groep strijders van het FLN, die voor de onafhankelijkheid van Algerije ijveren. Zij vereenzelvigt zich met één van hen, maar het geweld neemt toe en het Franse leger moet het domein van de senator beschermen. Het meisje wordt een en weer gesleurd tussen haar fantasieën en de bittere realiteit. Gevoelig meisjesportret in de vorm van een gezins- en historische saga, met de Algerijse onafhankelijkheidsoorlog als decor. Het scenario is van de in Algerije geboren Jean-Claude Héberlé en van de Griekse auteur-scenarist Vassilis Vassilikos, die destijds de roman Z schreef, verfilmd door Costa Gavras. Muziek: Yves Gilbert. Camerawerk van Jacques Guerin.

Layla

1989 | Drama

Tunesië​/​​Frankrijk 1989. Drama van Taieb Louhichi. Met o.a. Safy Boutella, Anca Nicola, Tarik Akan, Fatma Ben Saidane en Mouna Noureddine.

Een buitenissige, dromerige prent over een dichter uit de twaalfde eeuw, die in een liefdeslied het lichaam beschrijft van de vrouw die hij bemint (Layla). Uiteraard weigert haar vader na zo'n schandelijke onthulling en openbare vernedering iedere vorm van onderhandeling over een huwelijk van zijn dochter met de verliefde poëet. Layla wordt door haar vaders houding te gronde gericht, terwijl de dichter in het uitgestrekte woestijngebied steeds een grotere roem verwerft. Naar analogie van DHIL AL ARDH uit 1982. Gebaseerd op de gelijknamige roman van André Miquel. Camerawerk van Ramon Suarez. Meervoudig bekroond.

Rih essed'

1986 | Drama

Tunesië 1986. Drama van Nouri Bouzid. Met o.a. Imed Maâlal, Khaled Ksouri, Habib Belhadi, Mohamed Dhrif en Mouna Noureddine.

Twee jonge mannen gedragen zich heel verschillend: de een houdt zich aan de regels van de maatschappij, de ander is een paria geworden. Eén ding hebben ze gemeen: ze werden allebei verkracht door een opzichter toen ze tien jaar oud waren. Het hoe en waarom is onduidelijk en de problemen waarmee de twee te kampen krijgen verdwijnen in een overdadige beschrijving van de Tunesische maatschappij. Verwarrend, hoewel de cineast interessant belooft te zijn als hij eenmaal zijn volgende scenario's beter weet te beheersen. Camerawerk van Youssef Ben Youssef.