Jean-Louis Sbille: cast.
Er zijn 9 films gevonden.

R.I.F.: Piège pour enfants seuls

1995 | Misdaad

België​/​​Frankrijk 1995. Misdaad van Teff Erhat. Met o.a. Patrick Raynal, Aude Briant, Yves Afonso, Roch Leibovich en Manuela Servais.

Op een nacht loopt Merlet weg uit het internaat in een Parijse voorstad. Hij vervoegt zijn zus, Bruneau, die hem in de regen opwacht. Hun vader, St[KA1]ephane, kan zich geen reden bedenken waarom de kinderen hun milieu ontvlucht hebben en doet beroep op de afdeling R.I.F. (Recherches dans L'Intérêt des Familles) van de Franse politie om hen terug te vinden. De zaak wordt internationaal wanneer de Brusselse jeugdpolitie melding maakt van het feit dat beide jongeren gearresteerd werden tijdens een routine-controle in het station van Schaarbeek. Spannende policier die zich afspeeld in de kringen van de Brusselse pornografische onderwereld, specialisatie-tak pedofilie. Scenaristen Luc Jabon en Erhat bewijzen dat dit zich in ieders buurt kan afspelen zonder dat er ook maar iemand achterdochtig is. De personages op zich zijn oppervlakkig, maar het gangsterwereldje wordt indrukwekkend in beeld gebracht. Fotografie van Jean-Claude Neckelbrouck. Formaat 16/9. Stereo.

Vogue la galère

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Maurice Frydland. Met o.a. Patrick Chesnais, Pascale Rocard, Frédérick Tokarz, Pascale Nielsen en André Falcon.

Door de overname van het bedrijf, waarvoor hij jarenlang werkte, staat Chesnais plots op straat. Hij krijgt hulp van Tokarz, het werkloze vriendje van zijn dochter. Deze 25-jarige jongeman is een karweitjeskunstenaar en specialist in allerhande tewerkstellingsprogramma's. Een zuiver product van de samenleving van de jaren 1990 en hij zal Chesnais de echte wereld leren ontdekken en hem opnieuw leren leven. De vrouw van Chesnais, Rocard, doet in eerste instantie haar best om hem moreel te steunen maar zij is een frivole freule die hem finaal in de steek laat. Tragi-komedie, geschreven door Claude Gutman en Jean-Michel Morel, die op lichtvoetige toon het sociale probleem van de werkloosheid behandelt. Een aantal bijrollen worden vertolkt door Belgische acteurs, die regisseur Frydland in Brussel leerde kennen bij het draaien van een NESTOR BURMA-aflevering: Crahay, Sbille en Beukelaers.

Le retour d'Arsène Lupin : Un savant bien tranquille

1994 | Misdaad

Frankrijk​/​​België 1994. Misdaad van Michel Boisrond. Met o.a. François Dunoyer, Eric Franklin, Anna Achdian, Ann Petersen en Daniel Goldenberg.

Belgische episode uit de serie LE RETOUR D`ARS[KA2]ENE LUPIN, waarin de baron (Dua) en de barones (Auberghen) De Watrin een kostbare diamant schenken aan de stad Brussel in aanwezigheid van de vermaarde professor Einstein (Goldenberg). De (bekende) schelm Lupin (Dunoyer) vermomt zich als Einstein om de zeldzame diamant in te pikken. Wat hij niet weet is dat een groep extremisten een aanslag beraamt op de geleerde. De vermomde Lupin wordt bijgevolg abuisievelijk gekidnapt. Vrij amusant script van Jacques Nahum, David Lachterman en Daniel Goldenberg, die ook de dialogen verzorgde. Gesitueerd in de jaren 1930 met mooie buitenopnamen van de stad Brussel.

Embrasse-moi vite!

1993 | Romantiek

België​/​​Frankrijk 1993. Romantiek van Gérard Marx. Met o.a. Ben Cross, Grace De Capitani, Pierre Vernier, Yves Lecoq en Sophie Bouilloux.

Mode-ontwerpster Marie Chevasson (De Capitani) ontmoet op een feestje de Amerikaanse zakenman Ken MacFerson (Cross), een zakenrelatie van haar echtgenoot Paul Durieu (Vernier). De jongste tijd vindt ze dat Paul te weinig belangstelling voor haar koestert, maar toch staat ze perplex als diens advocaat haar meldt dat Paul de echtscheiding heeft aangevraagd. Ze beseft dat, als ze akkoord gaat, ze zelf geruïneerd is. Paul wil nl. zijn aandelen in Marie's zaak verkopen aan Ken. Het komt tot een oorlog tussen Marie en Ken. Zwakke relatiekomedie in typisch boertige Franse stijl die zelfs de spirituele dialogen mist die dit soort films gewoonlijk sieren. Cross wist duidelijk niet wat er allemaal van hem verwacht werd en De Capitani kan het alleen niet redden. Virginie Brac baseerde het scenario op een verhaal van Frédéric Sauvagnac. Gefilmd in Brussel door Jimmy Glasberg.

Embrasse moi vite

1993 | Komedie

Frankrijk​/​​België 1993. Komedie van Gérard Marx. Met o.a. Ben Cross, Grace de Capitani, Pierre Vernier, Yves Lecoq en Sophie Bouilloux.

Dank zij het kapitaal van haar man, Lecoq, heeft De Capitani een internationaal bekend modehuis weten uit te bouwen. Alles loopt gesmeerd, tot op de dag dat de advocaat van haar man belt. Lecoq wil de echtscheiding aanvragen en gaat de zaak verkopen aan een Engelse zakenman, Cross. de Capitani is de wanhoop nabij, te meer omdat Cross alles belichaamt waar zij een hekel aan heeft: de arrogantie van het geld en de bevalligheid van een charmeur. Een sprankelende komedie met een ontwapenende De Capitani en een hartveroverende Cross, die ons een blik gunnen achter de schermen van de financiële en de modewereld. Vooral vrouwen zullen volop genieten van dit scenario, geschreven door Virginie Brac, naar een verhaal van Frédéric Sauvage. Jimmy Glasberg tekende voor de fotografie.

Assedicquement Vôtre

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Maurice Frydland. Met o.a. Patrick Chesnais, Pascale Rocard, Frédéric Tokarz, Pascale Nielsen en Ariele Semenoff.

Chesnais is veertig jaar en informaticus. Zijn carrière verliep voorspoedig totdat hij ontslagen wordt, als het bedrijf wordt overgenomen. Hij voelt zich vernederd en echtgenote Rocard zit ineens thuis met een verbitterde man. De vele vruchteloze sollicitatiegesprekken maken hem moedeloos en depressief. Alleen een werkloze muzikant en een vriend van zijn dochter kunnen hem nog opbeuren. Een sociaal drama dat op gevoelige wijze een van de grootste problemen van de maatschappij rond 2000 aan de kaak stelt: werkloosheid en onbegrip van personeelchefs wier voorkeur uitgaat naar jonge werkkrachten. Chesnais vond hier een rol naar zijn formaat. Een goed gedocumenteerd scenario van Claude Gutman en Jean-Michel Morel. Mario Barroso stond in voor de fotografie. Ook bekend als JEAN-BAPTISTE LE MAGNIFIQUE en VOGUE LA GALÈRE.

Maigret chez les Flamands

1992 | Misdaad, Thriller

België​/​​Frankrijk 1992. Misdaad van Serge Leroy. Met o.a. Bruno Cremer, Alexandra Vandernoot, Sabrina Leurquin, Gérard Darier en Pierre Dherte.

Iedereen in het dorp stelt het gezin Peeters, een welgestelde maar niet geliefde Vlaamse familie van handelaars, verantwoordelijk voor de verdwijning van Baeyens, een vrouw die zwanger geweest zou zijn van Joseph Peeters (Dherte), de oudste zoon van de familie Peeters. Joseph heeft echter steeds ontkend dat het kind van hem was, te meer nu hij op het punt staat te trouwen met Marguerite Van De Weert (Leurquin), de dochter van de dokter (Aveni[KA2]ere). Maigret (Cremer) gaat de zaak, op eigen initiatief, onderzoeken om de familie Peeters te helpen. Naar het treffend familiedrama Chez les Flamands in 1932 geschreven door Georges Simenon, toen Maigret nog in zijn oorspronkelijke vorm was en Simenon nog bezig hem te vormen. Dat is helemaal niet te zien aan de Maigret van Cremer. De rol van Anna Peeters wordt gespeeld door Vandernoot, die enkele jaren eerder debuteerde in de Vlaams-Nederlandse speelfilm DILEMMA. Enkele bekende Vlaamse acteurs zijn verder van de partij: Janssens als vader Peeters en Uitterlinden als Madame Peeters.

Un savant bien tranquille

1989 | Avonturenfilm, Misdaad

België 1989. Avonturenfilm van Michel Boisrond. Met o.a. François Dunoyer, Daniel Goldenberg, Stéphane Auberghen, Jo Dua en Eric Franklin.

Een avontuur van Ars[KA2]ene Lupin naar - moet dat er nog bij? - Maurice Leblanc. Dit verhaal speelt in Brussel rond een beroemde diamant. Waarom hebben de (drie) scenarioschrijvers er vervolgens voor gekozen Albert Einstein op te voeren? Dat is niet alleen verraad aan het oorspronkelijke werk, het is ook nog eens belachelijk. Goldenberg staat voor gek in zijn rol. En tenslotte: een slappe, vermoeide verfilming in afzichtelijke kleuren van ene Michel Boisrond.

L'homme de terre

1989 | Experimenteel

België 1989. Experimenteel van Boris Lehman. Met o.a. Paulus Brun, Michel Bélanger, Jean-Louis Sbille, Renelde Liégeois en Charlie Degote.

Boris Lehman geeft de beeldhouwer Paulus Brun de opdracht van hem een standbeeld op natuurlijke grootte te maken. Dat is de aanleiding voor een groot aantal overwegingen, heroverwegingen en verwijzingen naar joodse legenden uit Midden-Europa en natuurlijk ook naar Golem, dat in het Hebreeuws 'vormeloze massa' betekent. Dit alles resulteert niet in een film maar in een navelstaarderige en narcistische uiteenzetting, die elke toeschouwer, al is hij nog zo van goede wil, paf doet staan. Deze pretentievolle film blijkt uiteindelijk niet erg diep te gaan, kenmerkend voor het ontoegankelijke en ouwehoerderige werk van Boris Lehman. Deze cineast in de marge is voortdurend met zijn obsessies in de weer.