Jean Piat

Jean Piat: regie en cast.
Er zijn 12 films gevonden.

L'affaire Saint-Romans

1991 |

Frankrijk 1991. Michel Wyn. Met o.a. Jean Piat, Souad Amidou, Danièle Delorme en Jacques Dacqmine.

Veel minder een zaak dan een familiegeschiedenis, die zich afspeelt in een abdij buiten de stad, die privé-eigendom is geworden. Komische en dramatische verwikkelingen wisselen elkaar af, zoals eigen aan dit soort series, bedacht door de scenario- en romanschrijver Jean Viard, die doorgaans onbenullig werk aflevert. Dit is gekoppeld aan de kennis van zaken van Wyn, en dat is het dan. Om aan te zien, maar is meteen weer vergeten. Goed camerawerk.

La périchole

1990 | Muziek, Komedie

Frankrijk 1990. Muziek van Jean Piat. Met o.a. Alexis Yerna, Palmina Grottola, Yvette Weris, Anna-Maria Castronovo en Frédéric Plantak.

Bewerking van het stuk [KL]Le carrosse du Saint- Sacrement[KLE] van Prosper M[KA1]erim[KA1]ee in de vorm van een komische opera in vier taferelen. Dit stuk inspireerde eerder al Jean Renoir tot een meesterwerk (LE CAROSSE D'OR uit 1952). Hier hebben we recht op een opera die rechttoe rechtaan verfilmd werd tegen een achtergrond van interessante decors. De internationale rolbezetting is echter schitterend en de muziek wordt meesterlijk uitgevoerd door het orkest onder leiding van Roger Rossel.

Le Préféré

1983 | Komedie

Frankrijk 1983. Komedie van Jean Piat. Met o.a. Sophie Desmarets, Jean Piat, Cyrielle Claire, Philippine Pascale en Roland Oberlin.

Een studioverfilming van de zedenkomedie van het duo Barillet en Grédy uit 1978, die veel succes in het theater had. Deze geschiedenis over een vijftigjarige rokkenjager, die na achttien jaar niets van zich te hebben laten horen verliefd wordt op zijn eigen dochter, lijkt af en toe op een klucht. De dialogen zijn schitterend, de regie vertoont weinig diepgang en de vertolking doet alles wat in dit boulevardtoneel gekunsteld aandoet uiteindelijk vergeven en vergeten.

Ciao, les mecs!

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Sergio Gobbi. Met o.a. Gérard Lonnberg, Charles Aznavour, Roland Dubillard, Michel Galabru en Jean Piat.

Een Franse Italiaan wordt in de steek gelaten door zijn vrouw en zoekt onderdak bij bevriende landgenoten. Deze volgen uit solidariteit het spoor van de voortvluchtige vrouw en houden hem op de hoogte van haar escapades. Dat blijkt ook haar opzet; de jaloezie van de Italiaan moet aangewakkerd worden om zo hun huwelijk nieuwe impulsen te geven. De op zich boeiende milieu- schets en de mentaliteitsobservatie mondt uit in standaardgrappenmakerij die door een reeks van gaststerren wat leuker wordt gemaakt dan het scenario verdient.

La Rivale

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Sergio Gobbi. Met o.a. Bibi Andersson, Jean Piat, Geneviève Fontanel, Valentine Tessier en Maurice Biraud.

Door een toevallig onderschept telefoontje ontdekt een vrouw dat haar echtgenoot al jaren een tweede leven heeft met een vriendin. Met een slimme strategie lukt het haar het vertrouwen te winnen van haar rivale die tegen haar minnaar allerlei nieuwsgierigmakende verhalen over haar vertelt. De charme en vlotte inzet van de acteurs weten deze burgerlijke, voorspelbare liefdeskomedie nauwelijks van de mufheid te redden.

Les rois maudits: Le lis et le lion

1972 | Biografie, Historische film

Frankrijk 1972. Biografie van Claude Barma. Met o.a. Georges Ser, Claude Brosset, Geneviève Casile, Jean Piat en Gilles Béhat.

Zesde en laatste deel van het epos Les rois maudits van Maurice Druon. Een symbolische titel, want het verhaal eindigt aan het begin van de Honderdjarige Oorlog tussen Frankrijk en Engeland, die uitbreekt danzij de onwetendheid, hebberigheid en ambities van genoemde koningen en de konkelaars in hun directe omgeving. Deze laatste film heeft, hoewel hij heel kleurrijk is, een sombere en tragische ondertoon, alsof het noodlot elk moment kan toeslaan. Schitterende regie, net als bij de vijf voorgaande delen.

Les rois maudits: La reine étranglée

1972 | Mysterie, Historische film

Frankrijk 1972. Mysterie van Claude Barma. Met o.a. Georges Ser, Muriel Baptiste, Gilles Behat, Jean Piat en André Luguet.

Een verfilming van een van de zes boeken, waaruit het historische epos [KL]Les rois maudits[KLE] van Maurice Druon bestaat. Het gaat hier om de even korte als onbeduidende regeerperiode van Lodewijk X, ofwel le Hutin (1314-1316). Een nauwkeurige regie en een kleurrijk geheel, met al even kleurrijke decors en kostuums. En dan is er nog niet eens iets gezegd over de kwaliteit van de psychologische persoonsbeschrijvingen.

Les rois maudits: La reine blanche

1972 | Biografie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1972. Biografie van Claude Barma. Met o.a. Jean Amos, Gilles Behat, Hélène Duc, Jean Piat en Claude Brosset.

De vierde titel van het epos [KL]Les rois maudits[KLE] van Maurice Druon. Hierin wordt de korte regeerperiode van Philip V, ook wel de Lange (1316-1322) beschreven, die zich vooral heeft beziggehouden met het ophelderen van de intriges van Karel de Valois. Een zeer kleurrijk en bloemrijk geheel, een prima tijdsreconstructie en naast epische scènes ook een karakterstudie bevattend.

La Voie Lactée

1968 | Experimenteel, Fantasy, Drama

Italië/Frankrijk 1968. Experimenteel van Luis Buñuel. Met o.a. Laurent Terzieff, Paul Frankeur, Claudio Brook, Pierre Clémenti en Alain Cuny.

Een pelgrimstocht van twee zwervers voert hen langs alle excessen en vormen van ketterij die sinds het ontstaan van het christendom hebben bestaan. Deze surrealistische reeks episoden, visioenen, ontmoetingen en dromen is in briljante stijl gemaakt, maar religie als uitsluitend doelwit voor harde satire maakt deze Buñuel-film minder algemeen toegankelijk dan zijn verwante werk. Het scenario is van Buñuel en Jean-Claude Carrière. Het camerawerk is van Christian Matras. Ook bekend als THE MILKY WAY.

La Tour de Nesle

1968 | Drama, Romantiek, Erotiek

Italië/Duitsland/Frankrijk 1968. Drama van Franz Antel en Léo Joannon. Met o.a. Jean Piat, Terry Torday, Véronique Vendell, Uschi Glas en Armando Francioli.

Als de koning afwezig is laat koningin Marguerite zich in de toren van Nesle door een herbergier jonge minnaars toesturen die de volgende ochtend gedood zullen worden. Op een dag ontdekt ze dat één van de slachtoffers haar eigen bastaardzoon is en ze geeft haar favoriet Buridan opdracht om haar te wreken. Dit toneel-melodrama van Alexandre Dumas sr. kreeg een bewerking die erotische scènes met logge nadrukkelijkheid etaleert, en ook de schermduels missen dynamiek. Een wezenloze co-produktie waarin het Duitse element qua stijl en interpretatie domineert.

Le diable boîteux

1948 | Komedie, Familiefilm, Biografie

Frankrijk 1948. Komedie van Sacha Guitry. Met o.a. Lana Marconi, Sacha Guitry, Emile Drain, Jeanne Fusier-Gir en Renée Devillers.

Vrij ge[KA3]interpreteerde biografie van de beroemde, maar raadselachtige Talleyrand, op een geniale wijze nieuw leven ingeblazen door Guitry. Een sarcastisce schildering van zijn turbulente verhouding met de woedende, despotische en onhumoristische Napoleon (Drain). Een over het algemeen satirische beeld van de geschiedenis. Talleyrand wordt buiten de deur gezet, maar houdt niet op om door het raam binnen te komen tijdens de wals van regeringen en revoluties. Schitterend spel en opmerkelijke decors van René Renoux. Een van de beste films van een in eer herstelde cineast. Scenario van de regisseur, camerawerk van N. Toporkoff.

Rouletabille joue et gagne

1947 | Avonturenfilm, Sciencefiction, Misdaad

Frankrijk 1947. Avonturenfilm van Christian Chamborant. Met o.a. Marie Déa, Jean Piat, Michel Vitold, Suzanne Dehelly en Monique Mélinand.

Twee bendes bestrijden elkaar om een metaal dat de wetenschap kan veranderen (belenium) om er uiteindelijk slecht gebruik van te maken maar de detective Rouletabille achtervolgt hun gelijktijdig met de politie. Alles met de charme van die goede oude 'films' van weleer. Georges Franju zou zeker van deze film gehouden hebben. Wanda, de vriendin van Rouletabille, vertelt hoe ze er toe gekomen is professor Sadjeck te vermoorden die een gevaarlijke spion was. Zij en Rouletabille trouwen als de affaire vergeten is. De hele film is niet meer dan een grote terugblik met de charme van de voorgaande ROULETABILLE JOUE ET GAGNE. Bovendien, een zekere nostalgie, een zekere ontgoocheling van de 'serial' en een zekere aankondiging. De regisseur heeft zelfmoord gepleegd na het uitkomen in Parijs van zijn vierde en laatste film.

imdb: Zoek Jean Piat op IMDB

Regisseur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1990	La périchole
1983	Le Préféré

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1991	L'affaire Saint-Romans
1983	Le Préféré
1979	Ciao, les mecs!
1974	La Rivale
1972	Les rois maudits: Le lis et le lion
1972	Les rois maudits: La reine étranglée
1972	Les rois maudits: La reine blanche
1968	La Voie Lactée
1968	La Tour de Nesle
1948	Le diable boîteux
1947	Rouletabille joue et gagne

name

email

mijn instellingen