Glauco Onorato

Uno di noi

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1996. Drama van Fabrizio Costa. Met o.a. Gioele Dix, Heio von Stetten, Virna Lisi, Glauco Onorato en Ciro Esposito.

Zucchero, miele e peperoncino

Italië 1980. Komedie van Sergio Martino. Met o.a. Lino Banfi, Edwige Fenech, Renato Pozzetto, Pippo Franco en Dagmar Lassander.

Komedie in drie episoden. De eerste gaat over een onschuldige man die wordt aangezien voor iemand die de wet ontduikt. Een aantrekkelijke journaliste ruikt een primeur en komt hem te hulp. In de tweede sketch vindt een man een baantje als serveerster door zich als vrouw te verkleden. In de laatste episode krijgt een taxichauffeur die buitengewoon gehecht is aan zijn auto, te maken met een overval en een aanstaand bruidje uit Sicilië. Tussen de overwegend flauwe scènes zitten een aantal heel aardige. De regie is zwak.

Stringimi forte papa

Italië 1978. Familiefilm van Michele Massimo Tarantini. Met o.a. Martine Brochard, Craig Hill, Massimiliano Monti, Glauco Onorato en Caterina Zimmermann.

Het zoontje van een verongelukte trapeze-werker groeit op in het circus, waar hij alleen echt contact heeft met de dieren. Dat brengt hem in conflict met een wrede dompteur. Ondanks verzet van zijn moeder, wordt het verlangen zijn vader - die hij nauwelijks heeft gekend - aan de trapeze op te volgen tot een obsessie. Het enige opmerkelijke aan deze circus-smartlap is het jaar waarin de film werd geproduceerd; voor het overige worden alle genre- clichés van 25 jaar geleden stuk voor stuk opgepoetst en niet overal met veel resultaat.

Poliziotto Sprint

Italië 1977. Misdaad van Stelvio Massi. Met o.a. Maurizio Merli, Giancarlo Sbragia, Lili Carati, Angelo Infanti en Orazia Orlando.

Een routine-actiefilm waarin een vage, slecht uitgewerkte policier-intrige als alibi dient voor een hele reeks auto-achtervolgingen, vakkundig georganiseerd door Remy Julienne en zijn stuntmannen. Wie op elkaar inrijdende en exploderende auto's het absolute einde vindt, krijgt hier waar voor z'n geld. Wie er ook een scenario in wil herkennen, moet elders terecht.

L'altra meta del cielo

Italië 1976. Komedie van Franco Rossi. Met o.a. Adriano Celentano, Monica Vitti, Venantino Venantini, Glauco Onorato en Paolo Paolini.

Op een vlucht naar Australië ontmoet priester Celentano de aantrekkelijke Vitti. Eenmaal down-under, blijkt dat Vitti haar brood in een down-under positie verdient. Pater Celentano doet er alles aan om de zondige vrouw op het rechte pad te krijgen. Onderhoudende, wat oubollige klucht naar het boulevardstuk Romancero van Jacques Deval door Maurizio Costanzo, Augusto Caminito, en regisseur Rossi tot scenario bewerkt en verplaatst naar de tijd van rond 1975. Luigi Kuveiller stond achter de camera.

Il Grande racket

Italië 1976. Misdaad van Enzo G. Castellari. Met o.a. Fabio Testi, Vincent Gardenia, Orso Maria Guerrini, Glauco Onorato en Marcella Michelangeli.

Eigenzinnige politie-inspecteur wordt ontslagen en kiest groep mannen die slachtoffer zijn geweest van terreur van gangsters om het tegen bende op te nemen die onder één hoedje speelt met magistratuur. Actiefilm naar Amerikaans model is optelsom van geweldscènes zonder motivatie of onderling verband. Twijfelachtige strekking wat betreft de eigenmachtige wraak.

Carambola filotto ...... tutti in buca

Italië 1975. Western van Ferdinando Baldi. Met o.a. Michael Coby, Paul Smith, Glauco Onorato, Gabriella Andreini en Ray O'Connor.

Twee bovenmenselijk sterke maar boefachtige figuren weten, in de tijd dat fatsoenlijke cowboys nog te paard reizen, een motor-met-zijspan te bemachtigen. Complicaties te over. Spaghetti-western, maar wel wat kinderlijk. Aardige knokpartijen, gemoedelijk, er vallen geen doden. Maar juist de leukigheid maakt het toch al magere verhaaltje nog traag ook. USA-titel: THE CRAZY ADVENTURES OF LEN AND COBY.

I Tre volti della paura

Italië 1973. Horror van Mario Bava. Met o.a. Boris Karloff, Mark Damon, Michèle Mercier, Susy Andersen en Glauco Onorato.

Dit horror-drieluik naar verhalen van Tolstoi, Tsjechow en Snyder heeft het voordeel, dat een kort besef geen tijd voor groeiend ongeloof toelaat, zodat Bava's suggestieve fotografie elk gegeven een optimale spanning en verrassingseffecten kan geven. De episode in eigentijdse situering is een anti-climax, omdat een vrouw, alleen thuis, die telefonisch geterroriseerd wordt, een overbekende situatie is en Mercier bovendien niet tegen de solorol blijkt opgewassen. Karloff praat de episodes ook aan elkaar.

Django!

Italië 1971. Western van Edoardo Mulargia. Met o.a. Anthony Steffen, Stello Candelli, Glauco Onorato, Donato Castellaneta en Esmeralda Barros.

Een vrouw wordt door drie mannen vermoord. Pech voor die mannen dat het nu juist Django's vrouw was. Die zweert wraak. Harde spaghetti-western. Steffen heet in werkelijkheid Antonio de Teffé, en is de meest produktieve western-acteur geweest die Italië heeft voortgebracht. Geboren in Rome in 1932, en debuteerde in 1955. Na het verval van de Italo-western speelde hij vele rollen, o.a. in griezelfilms en ca. 25 hoofdrollen in spaghetti-westerns.

Halleluja voor een paar vuisten

Italië 1969. Western van Giuseppe Colizzi. Met o.a. Terence Hill, Bud Spencer, Woody Strode, Lionel Stander en Victor Buono.

Op een oude, met westernplaatjes verluchte videodoos staan de gedenkwaardige woorden 'Those Trinity Boys Are Back'. Dat klinkt mooi als reclamekreet, maar het doet de geschiedenis geweld aan. Boot Hill, zoals de Engelse titel luidt, werd gedraaid vóór de succesvolle Trinity-reeks. Hill en Spencer doen eind jaren 60 nog nauwelijks aan het vermakelijke duw- en trekwerk waarmee ze beroemd zouden worden. Wel is meteen hun overbekende chemie voelbaar. Hill speelt in deze traditionele spaghettiwestern de belaagde held die door een groep rondtrekkende circusartiesten wordt opgenomen. Waarna Spencer de nog immer bedreigde gelederen komt versterken.

Vita di Cavour

Italië 1967. Historische film van Piero Schivazappa. Met o.a. Renzo Palmer, Maria Grazia Marescalchi, Renzo Giovampietro, Mariolina Bovo en Glauco Onorato.

Weelderige produktie over het leven van Cavour met goed acteerwerk van de hele cast. Deze tv-film omvat vijf afleveringen. Turijn, begin 19e eeuw. De jonge graaf van Cavour, zoon van een markies en een edelvrouw uit Genève, wordt ingewijd in het militaire leven. Jaren later heeft Cavour een hartstochtelijke verhouding met de vrouw die zijn grote liefde zal blijven. Hij stapt uit het leger en begint een politieke carrière. In 1852 wordt hij tot minister-president gekozen, maar zijn relatie met koning Victor Emmanuel II verloopt moeizaam. In 1858 ontmoet hij Napoleon III en samen bedingen ze een alliantie tegen Oostenrijk. De oorlog eindigt met de wapenstilstand van Villafranca, waarna Cavour teleurgesteld aftreedt. Hij zet zijn politieke activiteiten voort en het verhaal eindigt in 1860, wanneer hij Garibaldi en Victor Emmanuel II weer ontmoet. Enkele maanden later wordt het Koninkrijk Italië geboren.

John il bastardo

Italië 1967. Western van Armando Crispino. Met o.a. John Richardson, Martine Beswick, Claudio Volonté, Claudio Gora en Glauco Onorato.

Een avonturier blijkt de onechte zoon te zijn van een despotische slavenhandelaar in Mexico. Hij eist zijn geboorterecht op en wreekt zich op de klasse die hem vroeger vernederd heeft. Deze [KL]spaghetti[KLE]-western bouwt nog meer dan gewoonlijk mythische elementen uit (het verhaal is een flashback van een stervende getuige). De lyriek en symboliek van het interessante scenario kregen helaas een middelmatige regie.

La rivincita di Ivanhoe

Italië 1965. Avonturenfilm van Amerigo Anton. Met o.a. Clyde Rogers, Gilda Lousek, Andrea Aureli, Duilio Marzo en Furio Meniconi.

Een film die ermee door kan, vol kleurige, geharnaste ridders. Een paar goed in elkaar gezette gevechtsscènes en een eenvoudig verhaaltje over de wraak van Ivanhoe op corrupte edellieden, die tegen hem samenspannen. Het scenario is van Arpa de Riso en Nino Scolaro. Het camerawerk is van Romolo Garroni.