Maciej Stuhr: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Hejter

2020 | Thriller, Drama

Polen 2020. Thriller van Jan Komasa. Met o.a. Maciej Musialowski, Vanessa Aleksander, Danuta Stenka, Jacek Koman en Agata Kulesza.

De Poolse rechtenstudent Tomasz wordt van de universiteit geschopt nadat hij is betrapt op plagiaat. Dan wordt hij ook nog afgewezen door een meisje uit een welgesteld, links milieu. Gefrustreerd vindt hij een baantje bij een dubieus pr-bureau, dat hem in staat stelt online haatcampagnes te organiseren en zich te wreken op ‘de elite’. Deze duistere, maatschappijkritische thriller van de maker van Oscarkandidaat Corpus Christi (2019) is niet altijd even geloofwaardig of subtiel, maar blijft constant fascineren en voelt akelig actueel. Los vervolg op Komasa’s Suicide Room (2011), maar prima zelfstandig te bekijken.

Aftermath

2012 | Drama, Thriller

Polen​/​​Rusland​/​​Nederland 2012. Drama van Wladyslaw Pasikowski. Met o.a. Maciej Stuhr, Ireneusz Czop en Zbigniew Zamachowski.

In Aftermath wordt de thrillervorm ingezet om een duistere en lang verborgen gebeurtenis uit de Poolse geschiedenis te tonen: in 1941 werden de Joodse inwoners van een aantal Poolse dorpen niet door de nazi's maar door hun eigen dorpsgenoten op gruwelijke wijze vermoord. Zodra bekend wordt waarom de spanningen zo hoog zijn opgelopen, verliest Aftermath onvermijdelijk iets van het eerder opgebouwde mysterie. Maar dat doet er niet toe. Deze geschiedenis is zo verpletterend dat die de fictievorm waarin de film is gegoten ontstijgt.

Historie Milosne

1997 | Romantiek

Polen 1997. Romantiek van Jerzy Stuhr. Met o.a. Jerzy Stuhr, Dominika Ostalowska, Katarzyna Figura, Irina Alfiorowa en Karolina Ostrozna.

Oudgediende Stuhr (1947) regisseerde, speelde vier verschillende rollen én schreef het scenario voor dit onderhoudende vierluik over relaties tussen mannen en vrouwen. Stuhr, die een jaar of tien geleden zijn werkterrein wat is gaan verleggen, was voordien vooral bekend als acteur in verschillende Kieslowski-films (oa Trois Couleurs: Blanc en Dekalog: X). Historie milosne is dan ook opgedragen aan Stuhrs grote voorbeeld en leermeester, hoewel ook de invloed van Luis Buñuel zichtbaar is. Van de vier verhalen, die zowel geestig als gevoelig zijn, maakt - niet toevallig - de laatste de meeste indruk. Dit is het verhaal van een priester die bij de biecht ineens een 11-jarig meisje tegenover zich vindt dat zegt zijn dochter te zijn. Dringt zich ineens de vraag op aan wie hij meer verplichtingen heeft: de Heer of zijn dochter

Les enfants du vent

1991 | Oorlogsfilm, Komedie, Familiefilm

Frankrijk​/​​Polen 1991. Oorlogsfilm van Krzysztof Rogulski. Met o.a. Jacques Bonnafé, Thérèse Liotard, Marie Dubois, Pierre Vaneck en Brigitte Roüan.

Tijdens WO II zorgen een ouderpaar, dat in het verzet zit, ervoor dat hun kinderen op het platteland in veiligheid worden gebracht. De kinderen, die onwetend zijn over feit dat hun ouders meedoen met de ondergrondse beweging, doen een mislukte poging hen te vinden. Daarna vermaken zij zich en de dorpsbewoners met satirische toneelopvoeringen, die niet direkt als vleiend kunnen worden uitgelegd jegens de bezetter. Met een zeker gevaar voor eigen leven en dat van de dorpelingen beleven zij een petite histoire in een grote oorlog. Trage film, zelfs voor geduldige kinderen. Scenario van Agnès Poullin en regisseur Rogulski. De plaatjes van Gilles Moison en Jacek Piusluski springen er uit door hun rijkdom aan details en schoonheid, maar dat maakt nog geen boeiend geheel.

Les enfants de la guerre

1991 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Polen 1991. Drama van Krzysztof Rogulski. Met o.a. Jacques Bonnaffé, Thérèse Liotard, Marie Dubois, Pierre Vaneck en Brigitte Roüan.

Drie jonge broers groeien op als Polen is bezet door nazi- Duitsland (1939-45). Hun vader (Bouillon), een dokter, zit in het verzet. De situatie in de grote steden wordt steeds nijpender en gevaarlijker. De ouders besluiten om de kinderen veilig onder te brengen in een dorpje in de bergen. De vrouw (Dubois) van de burgemeester (Vaneck) beschouwt hen als vreemde eenden in de bijt en laat geen gelegenheid voorbij gaan om de kinderen zwart te maken. De eerste burger is te laf om in te grijpen en de bevooroordeelde inwoners gedragen zich onverschillig. De oudste probeert tevergeefs in contact te komen met zijn ouders. Daarop besluiten ze op hun eigen manier aan de strijd deel te nemen: samen met drie andere kinderen bedenken ze een satirische toneelklucht, dat ze met ge[KA3]improviseerde rekwisieten opvoeren. De dorpelingen komen niet meer bij van het lachen. Een originele invalshoek om de oorlog te laten zien door de ogen van kinderen. Het is geen JEUX INTERDITS (1952) van René Clément, maar een boeiende film, wel wat lang, over het verkeren in uitzonderlijke omstandigheden. Sterk spel van de kinderen. Het scenario is van Rogulski en Agnès Poullin. Het camerawerk is van Gilles Moizon en Jacek Prosinski. Dolby Stereo. Ook bekend als LES ENFANTS DU VENT.