Gilles Segal

Gilles Segal: cast.
Er zijn 18 films gevonden.

J'aime pas qu'on m'aime

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Wojtek Pszoniak, Caroline Lenglet, Gilles Segal, Firmine Richard en Jean-Luc Porraz.

Ook al behoort de elf-jarige Lenglet tot een der rijkste families van Frankrijk, toch is ze maar een 'arm' meisje met meer plichten dan rechten. Als haar ouders bij een vliegtuigongeval om het leven komen, wordt haar situatie nog erger. De dubieuze Porraz, de vroegere vertrouwensman van haar ouders, wordt benoemd als haar voogd. Ze blijft echter niet bij de pakken zitten. Ze gaat met haar vriend Maslov en de familienotaris op zoek naar haar nog enig overgebleven familielid, Pszoniak. Gevoelig verhaal van een meisje dat op zoek is naar de ware welstand des levens, want hoeveel geld ze ook moge hebben, vriendschap en geluk kent ze niet. Door Pszoniak verandert haar kijk op het leven. Daniel Goldenberg baseerde zijn scenario op zijn roman Le Zaïdé. De camera werd bemand door Cyril Lathus.

L'instit : Les chiens et les loups

1992 | Komedie

Zwitserland/Frankrijk 1992. Komedie van François Luciani. Met o.a. Gérard Klein, Roger Souza, Jean-Louis Tribes, Fred Personne en Pascale Vignal.

Onderwijzer Victor Novak (Klein) moet in een klein dorpje in de Haute-Provence een vermoorde collega vervangen. Victor arriveert in een gesloten, haast vijandige gemeenschap, waar aannemer Manu Fontana (Tribes), bijgenaamd Le Parisien, vrijwel openlijk wordt beschuldigd van de moord. Bij gebrek aan bewijs kan niets worden ondernomen tegen deze buitenstaander, want hij is niet uit het dorp, maar ook niet uit Parijs. Hij wordt echter van alle kanten tegengewerkt (o.a. door de bakker en de caf[KA1]ehouder). Ook zijn aangenomen zoon wordt slachtoffer van de geruchten: hij mag niet meer op school komen. Victor besluit zich ermee te bemoeien. Dit scenario (van Luciani en Didier Cohen) is beter dan dat van de meeste andere films uit de serie: het is wel sentimenteel, maar niet overdreven huilerig. Klein levert dan ook een aantrekkelijkere prestatie. De prachtige omgeving werd schitterend in beeld gebracht door Mario Barroso. Gefilmd op Super 16.

Les iris de Saint-Paul

1990 | Biografie, Experimenteel

België/Frankrijk 1990. Biografie van Renée d' Arbon. Met o.a. Gilles Segal, Noëlle Vériac, Grégory Knop, Jean Nehr en André Rousselet.

'Een vrijmoedig literair essay, over een thema, dat niet in al z'n facetten aan bod komt', aldus de regisseuse. Dat is nog zacht uitgedrukt! Houdt het maar op een tv-film, gemaakt ter gelegenheid van de honderdjarige sterfdag van de schilder Van Gogh. Afgezien van het soms twijfelachtige en ongezonde karakter van dit soort projecten, moet worden toegegeven dat in een kontekst van zestig zielige minuten een soort van eerste concept het enige haalbare is. De personages, die een paar keer kort opkomen en weer uit beeld verdwijnen, komen nauwelijks tot hun recht. Daarnaast levert Segal een zeer geringe prestatie. Heeft niet de vereiste kwaliteit, die andere produkties wel hadden.

Julien Fontanes, magistrat : Le couteau sous la gorge

1990 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1990. Misdaad van Bernard Dumont. Met o.a. Jacques Morel, Bernard Le Coq, Jean-François Garreaud, André Falcon en Gilles Segal.

Een rechter regelt naar aanleiding van nogal dom politie- optreden een diepgaand onderzoek naar een commissaris, die in afwachting van de uitspraak aan onbeduidende administratieve taken wordt gezet. Dan ontsnapt een gevaarlijke gangster, en van hem hangt van alles af, onder meer verschillende ontdekkingen die een andere rechter zal doen. Het talent waarmee Jean Cosmos in hoog tempo scenario's aflevert, is niet om over naar huis te schrijven. Gelukkig beschikt de regisseur over vakmanschap en ritmegevoel en lukt het hem zijn personages psychologische diepgang te geven. Tamelijk

Commissaire Moulin, police judiciaire : Un hanneton sur le dos

1988 | Misdaad

Frankrijk 1988. Misdaad van Claude Boissol. Met o.a. Yves Rénier, Clément Michu, Daniel Colas, Gilles Segal en Liliane Patrick.

Meneer en mevrouw Caradec leiden een rustig leven met hun twee kinderen en een au pair. Dan wordt het au pair-meisje vermoord. Meneer Caradec wordt veroordeeld maar commissaris Moulin wil niet geloven dat hij schuldig is en gaat op onderzoek uit. Een degelijk geregisseerde politiefilm met een goede rol van Renier in de rol van de beroemde commissaris. Scenario van Paul Andreota.

Les lendemains qui chantent

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Jacques Fansten. Met o.a. Wojtek Pzsoniak, Anne Marev, Marilyne Canto, Thomas Gromb en Gilles Segal.

Lichtelijk sentimentele kroniek over een communistische, joodse familie van bonthandelaren in het Parijs van de jaren vijftig: vader, moeder, zoon en dochter zijn echter niet zomaar communist. Zij zijn de idealisten van de stijl van `L`huma- Dimanche` en vandaar dan ook de titel. Natuurlijk worden deze utopisten op een ochtend wakker tussen de slachtoffers van de Geschiedenis. Gevoelige en accurate regie van een zeer innemende tv-regisseur (LE PETIT MARCEL). Pzsoniak heeft duidelijk het uiterlijk voor zijn rol en hoewel we niet weten of alle andere acteurs ook van joodse afkomst zijn, zijn ze in ieder geval zeer geloofwaardig in hun joodse rollen. Uitstekend in plaats van

Ils appellent c[KA10]a un accident

1981 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1981. Drama van Nathalie Delon. Met o.a. Nathalie Delon, Patrick Norbert, Gilles Segal, Jean-Pierre Bagot en Robert Benoit.

Om de dood van haar zoontje Christophe te wreken die als gevolg van nalatigheid bij een operatie is gestorven, gaat de jonge moeder Julie tot het bittere eind: zij wordt door de politie gedood. Een van de ergste melodramas van de laatste jaren, en zeer ongeloofwaardig, vooral de hold-up die Julie pleegt. Met haar eerste film hakt Nathalie Delon er met een grove bijl in. Er is ook teveel onnodige muziek.

Bobo la tête

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Gilles Katz. Met o.a. Gilles Segal, Jean-Pierre Moulin, Michel Robin, Paul Crauchet en Pascal Aubier.

Het verhaal van een mislukte schrijver die zijn best blijft doen, hoewel zijn bekendheid beperkt blijft tot zijn eigen omgeving. Plotseling wordt [KA1]e[KA1]en van zijn onderwerpen voor een film gekozen! Wordt hij nu eindelijk beroemd? Uiteindelijk worden de kleingeestige trucjes en transacties hem fataal, en bij de aanblik van zoveel idealistische na[KA3]iviteit re[KA3]incarneert Dosto[KA3]ievski zelf om hem te hulp te komen. Lijkt een volwaardige autobiografie, gezien de bedroevende carri[KA2]ere van deze begaafde regisseur: twee films in ruim twintig jaar, waarvan de eerste (het bijzondere LETTRES DE STALINGRAD) de bioscopen nooit bereikte, terwijl deze produktie er zo een is die na drie dagen van het programma wordt gehaald. Wisselvallig, omdat de regisseur het moest doen met een bescheiden budget, maar daarom niet minder waarachtig. Een kroniek afgewerkt met een dosis fantasie, die op scherpe, schampere en allesbehalve vriendelijke toon een wereldje van zelfvoldane botteriken beschrijft (ambtenaren, uitgevers, producenten en distributeurs). Naar de 'casting' te oordelen zijn zijn vrienden hem te hulp gekomen. Het gevoelige spel wordt gedomineerd door een zowel potsierlijke als zielige Segal. Ook bekend als A PROPOS DE NEIGE FONDUE.

Mon premier amour

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Elie Chouraqui. Met o.a. Anouk Aimée, Richard Berry, Gabriele Ferzetti, Nathalie Baye en Jacques Villeret.

Een jongeman die hoort dat zijn moeder nog maar enkele maanden te leven heeft, beseft hoe weinig hij zich aan haar gelegen heeft laten liggen en geeft alles op voor haar stervensbegeleiding. Dit lyrisch melodrama wil vooral een verkenning zijn van een liefdesrelatie op de valreep tussen de moeder en de zoon en laat de onmenselijke aftakeling van het ziekteproces buiten beschouwing. Aim[KA1]ee en Berry (de laatste in een opmerkelijk hoofdroldebuut) behoeden de personages voor valse sentimentaliteit, maar de verdoezeling maakt de film toch van een àl te rooskleurige zieligheid.

Madame le juge: le dossier Françoise Muller

1978 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk/Duitsland 1978. Mysterie van Edouard Molinaro. Met o.a. Simone Signoret, Nathalie Delon, Gilles Segal, Jean-Pierre Darras en Jean-Claude Dauphin.

Veelbelovende econoom Rousselet valt voor gangstermeisje Delon, waarop hij bij een mislukte afrekening door ex-minnaar Segal wordt neergeknald en omgelegd. Delon bekent schuld, maar onderzoeksrechter Signoret gelooft er geen barst van en wroet net zolang in het misdaadmilieu rond totdat zij de ware schuldige gevat heeft. De eerste film in een serie van zes, rondom Signoret met een voor haar op maat gemaakt scenario van Alphonsé Boudard naar de karakters van Raymond Thevenin. Literaire tv- persoonlijkheid Pivot is te zien in een klein rolletje. Krimi à la française.

L'homme au petit chien

1978 | Misdaad, Thriller

België 1978. Misdaad van Jean-Marie Degesves. Met o.a. Gilles Segal, Ann Petersen, Martine Regnier, Maria Dolores Aixandri en Jean-Paul Dermont.

Een bewerking die dicht bij een roman van Simenon ((stellig de reddende engel voor scenario-schrijvers zonder inspiratie!) blijft, waarin een vervallen man het middelpunt vormt. Een intimistische film met een bitter accent, behorend bij dit mislukte leven. Zorgvuldig, maar in een nauwelijks persoonlijke filmstijl geregisseerd. Segal in een zeer overtuigende hoofdrol, domineert het spel.

Les Fleurs du miel

1976 | Komedie

Frankrijk 1976. Komedie van Claude Faraldo. Met o.a. Brigitte Fossey, Gilles Segal, Claude Faraldo, Mirelle Pame en Hélène Henry.

Huis-aan-huisbezorger mengt zich toevallig in een ruzie tussen filmcriticus en zijn vrouw en wordt door de laatste geïnviteerd als niet begrijpende scheidsrechter en passieve inzet van haar strijd om onafhankelijkheid na jaren uitgestippeld en tot sleur geworden huwelijksleven. Uiterst genuanceerd spel van Fossey verwoordt het duel binnenskamer waarbij Faraldo zelf zwijgzame getuige is. Echtgenoot is al te grote oen en lijkt om beroep meer persoonlijke afrekening van schrijver-regisseur dan overtuigend personage. Slotscène met vrouw van bezorger versterkt treurige ironie van situatie.

Le Mariage à la mode

1973 | Drama

Frankrijk 1973. Drama van Michel Mardore. Met o.a. Catherine Jourdan, Yves Beneyton, Geraldine Chaplin, Gilles Segal en Julian Negulesco.

Een journalist en zijn vrouw uit Lyon dromen van een carri[KA2]ere en een cultureel leven in Parijs. Zij volgt de fotograaf met wie zij een verhouding heeft, maar bij gebrek aan ander talent wordt ze model en laat ze zich onderhouden. De verhouding met de fotograaf houdt geen stand en ze verruilt hem voor een ander, net als h[KA1]i[KA1]j beseft dat hij echt van haar houdt. De film over modieus snobisme (óók in relaties) vervalt daar zelf in en rijgt een standaarddialoog en prentbriefkaarten van 'intellectueel toerisme' aan elkaar. Beneyton en Chaplin weten als enigen met ironische dubbele bodem te acteren, de anderen maken zich met hun inzet belachelijk.

Over

1972 | Drama

Frankrijk/België 1972. Drama van Michel Huisman. Met o.a. Xavier Gelin, Eve Bonfanti, John Dobrymne, Jean-Pierre Castaldi en Gilles Segal.

Een bescheiden, met beperkte middelen gemaakt anti-militaristisch drama met Gelin als een jongeman die door de machinerie van het leger psychisch wordt gekraakt. Hoewel een beetje tam in de uitwerking blijft het thema belangwekkend en sterk genoeg om de film boeiend te houden.

Le Gang des otages

1972 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1972. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Bulle Ogier, Daniel Gauchy, Gilles Segal, Gérard Darrieu en Armand Mestral.

Een door een asociale jeugd misdadiger geworden man komt - na schietpartij in een bordeel - met zijn vrouw en een medeplichtige voor in een rechtszaak en weet te ontsnappen door de rechter en de griffier te gijzelen. Film geeft ware gebeurtenissen een standaard-scenariobewerking met onwaarschijnlijke en quasi-gevoelige momenten zodat een doorsnee-misdaad thriller overbleef, die slechts bij vlagen weet te boeien. Spel van hoofdrolspelers stijgt boven het cliché uit.

Una Stagione nell'inferno

1971 | Drama, Historische film

Italië/Frankrijk 1971. Drama van Nelo Risi. Met o.a. Terence Stamp, Jean-Claude Brialy, Florinda Bolkan, William Sabatier en Gilles Segal.

De jonge dichter Rimbaud leert zijn gevestigde collega Verlaine kennen die voor hem zijn gezin verlaat en een door armoede en drank getekende liefde-haat-verhouding begint. Na hun breuk gaat Rimbaud naar Abessinië waar hij sterft. De film blijft een milieu- en karaktertekening naast zijn fascinerende stof, zoals ook de acteurs er ondanks hun inzet niet in slagen een brug te slaan naar de dichters zoals we die uit hun werk kennen.

Sans mobile apparent

1971 | Mysterie, Thriller

Frankrijk/Italië 1971. Mysterie van Philippe Labro. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Dominique Sanda, Sacha Distel, Carla Gravina en Jean-Pierre Marielle.

In Nice wordt een reeks geheimzinnige moorden gepleegd. Een politie-inspecteur ontdekt - nadat zijn ex-vriendin ook is neergeschoten - dat alle slachtoffers in het verleden hebben meegespeeld in dezelfde studententoneelvoorstelling. Eén van de actrices van toen is onvindbaar. De regisseur verplaatste de roman van Ed McBain naar de zonnige Côte d'Azur met verrassend resultaat. De intrige vertoont nogal wat gaten, maar geeft ruimte aan de kleurrijke variëteit van treffend gespeelde personages die in gespannen tempo de revue passeren. Scenario van de regisseur en Jacques Lanzmann naar de roman van Ed McBain Ten plus one.

Topkapi

1964 | Misdaad, Avonturenfilm, Thriller, Komedie

Verenigde Staten 1964. Misdaad van Jules Dassin. Met o.a. Melina Mercouri, Peter Ustinov, Maximilian Schell, Robert Morley en Akim Tamiroff.

In het Topkapi museum in Istanboel liggen prachtige smaragden waar een duo slimme inbrekers z’n zinnen op heeft gezet. Kleurrijke, heerlijke jaren zestig heist movie met fijne locaties en spannende momenten, van de regisseur die zich eerder al bedreven in het genre betoonde met Rififi. Zijn geliefde, de Griekse Melina Mercouri die later minister van cultuur zou worden, verwisselt in hoog tempo haar levendige outfits en vormt een amusant trio met Schell en komisch talent Ustinov. De laatste kreeg een Oscar voor zijn bijrol.

imdb: Zoek Gilles Segal op IMDB

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1993	J'aime pas qu'on m'aime
1992	L'instit : Les chiens et les loups
1990	Les iris de Saint-Paul
1990	Julien Fontanes, magistrat : Le couteau sous la gorge
1988	Commissaire Moulin, police judiciaire : Un hanneton sur le dos
1985	Les lendemains qui chantent
1981	Ils appellent c[KA10]a un accident
1980	Bobo la tête
1978	Mon premier amour
1978	Madame le juge: le dossier Françoise Muller
1978	L'homme au petit chien
1976	Les Fleurs du miel
1973	Le Mariage à la mode
1972	Over
1972	Le Gang des otages
1971	Una Stagione nell'inferno
1971	Sans mobile apparent
1964	Topkapi

name

email

mijn instellingen