Maurice Barrier

Le plus beau pays du monde

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1999. Komedie van Marcel Bluwal. Met o.a. Claude Brasseur, Marianne Denicourt, Jean-Claude Adelin, Jacques Bonnaffé en Didier Bezace.

Tatort - Frankfurt-Miami

Duitsland 1996. Mysterie van Klaus Biedermann. Met o.a. Karl-Heinz von Hassel, Patrick Chesnais, Ilaria Borelli, Anne Jacquemin en Slaheddine Ben Saad.

La mondaine: L'héroïne de Francfort

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Misdaad van Klaus Biedermann. Met o.a. Patrick Chesnais, Ilaria Borrelli, Karl-Heinz von Hassel, Anne Jacquemin en Slaheddine Ben Saad.

Commissaris Chesnais wordt geconfronteerd met een reeks gelijkaardige moorden: ze werden allen gepleegd op de slaaptrein Frankfurt/Parijs en de slachtoffers waren allen prostituées die in hetzelfde eroscentrum werkten in Frankfurt. Samen met een Duitse collega komt hij op het spoor van drugtransport, uitgevoerd door de prostituées. Onder hen bevindt zich een oude vriendin van Chesnais, Jacquemin, voor wie de reis ongestoord verloopt. Oerconventionele politiefilm die een mengeling biedt van alle clichées uit zowel de Duitse Krimi's als de France policiers. Het acteerwerk is aan de zwakke kant en het scenario van Jacques Labib en Frédéric Ajardie heeft weinig verrassingen te bieden. Yves Dahan hanteerde de camera. Formaat 16/9.

Catherine Courage

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1995. Drama van Jacques Ertaud. Met o.a. Florence Thomassin, Tobias Hoesl, Josy Bernard, Maurice Barrier en Hélène Manesse.

Parijs rond 1890. Het zijn woelige tijden daar de arbeiders zich bewust worden van hun macht en door stakingen hun rechten opeisen. Betogingen worden door soldaten gewapenderhand neergeslagen. Tijdens een van die confrontaties wordt een kind dodelijk gewond. Catherine Quagebeur (Thomassin) is hiervan getuige en besluit op dat ogenblik om dokter te worden. Ze laat zich als eerste vrouw inschrijven op de Sorbonne. Deze moedige daad levert haar de bijnaam Catherine Courage op. De biografie van de eerste vrouwelijke chirurg van Frankrijk, geënsceneerd met grote middelen. Er wordt uiteraard veel aandacht besteed aan haar romance met Hoesl, die haar regelmatig bedriegt, waardoor ze zich nog meer aan haar werk gaat wijden. Het is allemaal mooi verpakt, maar het duurt toch wel erg lang. Béatrice Rubinstein en Jacques Duquesne schreven het feministisch getinte scenario, gebaseerd op de roman van Duquesne. Mooie fotografie van Roberto Venturi. Wordt uitgezonden in drie delen.

Un jour avant l'aube

Frankrijk 1994. Oorlogsfilm van Jacques Ertaud. Met o.a. Jean-Pierre Bouvier, Xavier Deluc, Maurice Barrier, Yan Epstein en Pierre-Octave Arrighi.

Engeland, juni 1944. Meer dan vierhonderd Fransen hebben zich vrijwillig gemeld om deel uit te maken van de S.A.S. (Special Air Service). Ze volgen een training in een militaire basis. De officieren Deluc en Epstein worden samen met een tien andere soldaten boven Bretagne gedropt. Zij hebben als missie de opmars van de Duitse legers te saboteren tijdens de invasie in Normandië. De film werd gemaakt als eerbetoon aan de dikwijls miskende heldendaden van de Franse para's in een beslissende eindfase van WO II. Het scenario van Bruno Tardon en Ertaud, naar een verhaal van Georges Caitucoli, is net iets te chauvinistisch en te Frans om internationaal aan te slaan. Een dergelijke hulde mag niet ontsporen in een verheerlijking. Fotografie van Jean-Claude Hugon.

Justinien trouvé, ou le bâtard de Dieu

Frankrijk 1993. Avonturenfilm van Christian Fechner. Met o.a. Pierre-Olivier Mornas, Ticky Holgado, Bernard-Pierre Donnadieu, Bernard Haller en Patrice Valota.

De tribulaties van een vondeling, die voor een kloosterpoort gevonden wordt tijdens een verschrikkelijk onweer. Het kind, dat opgroeit in een pleeggezin, blijkt achteraf na heel wat belevenissen (bij zigueners, in de gevangenis) van hoge komaf te zijn. Het verhaal van Cyrano-zonder-neus, want de schurk die hem te vondeling had gelegd had een stukje van zijn neus afgehaald om een geboortevlekje weg te werken. Donnadieu als Martin Coutouly en Mornas als Justinien doen goed hun best. De uitstekende beelden zijn van Claude Agostini en het spel is genietbaar. Michel Folco en regisseur Fechner bewerkten de roman Dieu et nous seuls pouvons tot scenario. Het was de bedoeling iets te brengen dat het midden zou houden tussen THE NAME OF THE ROSE en INDIANA JONES; aan de kijker te beoordelen of dat gelukt is. Gesitueerd rond 1700.

Goupi Mains-Rouges

Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Misdaad van Claude Goretta. Met o.a. Maurice Barrier, Jean-Philippe Écoffey, Séverine Vincent, Josiane Lévëque en Sylvie Herbert.

Na jarenlange afwezigheid keert Goupi (Ecoffey) terug naar zijn geboortedorp, waar zijn ouders hem willen koppelen aan een nicht, S[KA1]everine Vincent. Hij wordt uiterst koel ontvangen door zijn oom Mains-Rouges (Barrier), die duidelijk zijn neef uit Parijs op de proef wil stellen. De terugkeer van Goupi valt samen met de diefstal van een aanzienlijke som geld. Getrouwe remake van de klassieker uit 1942 van Jacques Becker. Goretta, die ook het scenario schreef dat gebaseerd is op de roman van Pierre Véry, slaagt er niet in dezelfde zwoele en verderfelijke sfeer te benaderen. Redelijk spel van de hoofdacteurs. Achter de camera stond Dominique Brenguier.

Shehaweh

Canada 1992. Western van Jean Beaudin. Met o.a. Marina Orsini, Monique Mercure, Louise Laparé, René-Daniel Dubois en Jean Marchand.

Rond 1675 wordt de oogverblindende Shehaweh (Orsini), een dertig-jarige squaw, uit haar vredige nederzetting geschaakt. Haar rauwe ontvoerders nemen haar mee naar een Frans kampement in de buurt van Ville Marie, het huidige Montreal. Daar wordt zij opgevangen door Jeanne Mance (Mercure), die haar Marie noemt en haar tegen haar wil laat dopen als rooms-katholieke gelovige. Shehaweh wordt ondanks haar afkeer van het katholicisme en de Europese cultuur naar het hof van de zonnekoning Lodewijk XIV in Frankrijk gestuurd om haar beschaving bij te brengen. Als zij een aantal jaren later terugkeert naar haar geboortedorp in de Franse kolonie (later Canada), blijkt dat met de grond gelijk gemaakt te zijn. Ontroerend, meeslepend eerbetoon aan de oorspronkelijke bewoners van het Noordamerikaanse continent, dat met het nodige respect is gemaakt. Een schitterende Orsini als heldin met een tragisch lot. Zou een tv-serie worden, maar het is bij een mini gebleven, die in twee of vier delen wordt uitgezonden. Het camerawerk is van Pierre Mignot.

Tango Bar

Frankrijk 1991. Misdaad van Philippe Setbon. Met o.a. Bruno Cremer, Corinne Touzet, André Araujo, Thierry Redler en Antonella Lualdi.

Een frisser scenario dan gebruikelijk, gemaakt door Tito Topin, meester in het schrijven van detectives. Het gaat om een politiecommissaris die zijn vriendin gewurgd aantreft in een hotelkamer. Hij wist vervolgens alle sporen uit, die tot haar identificatie zouden kunnen leiden, en gaat op onderzoek uit. Een regie die in niets eruit springt, ook niet ten nadele. Gedegen spel van Cremer in de rol van commissaris Ziani en geloofwaardige acteurs.

Le Pénitent

Frankrijk​/​​België 1990. Drama van Jean-Pierre Bastid. Met o.a. Maxime Leroux, Maurice Barrier, Martine Jonckheere, Benoît Girard en Doris Van Caneghem.

Het schrijnende verhaal van een gehoorzame boerenzoon, die priester had willen worden maar op vaders advies trouwt met de dochter van de naburige landbouwer. Zijn frigide vrouw wil haar huwelijksplicht niet vervullen en hij zoekt troost bij een aardig dorpskapsterje. Vol wroeging gaat hij biechten. Bah. Gesitueerd in België omstreeks 1935.

L'Enfant et les loups

Frankrijk 1990. Historische film van Philippe Monnier. Met o.a. Marisa Berenson, Marie-Christine Barrault, Caroline Silhol, Laure Marsac en Euzebio Lazaro.

Avonturen die zich afspelen in de lang vervlogen tijden van de Merovingers, en rond de figuur van koning Claudius, tegen het einde van zijn regeerperiode. Ontaardt meer in het Robinhood- genre dan dat sprake is van een nauwkeurige reconstructie van deze harde en wilde tijd. Alles bijeen prenten die het aanzien waard zijn, maar die van weinig originaliteit getuigen op het gebied van het scenario. Een onevenwichtige rolbezetting waar het talent van Barrier (Claudius) en Marsac (Vanda) duidelijk boven uitsteekt.

Prises d'otages

Frankrijk 1989. Misdaad van Hervé Palud. Met o.a. Johnny Hallyday, Jean-Marc Truong, Jean-Paul Pitolin, André Wilms en Maurice Barrier.

Een weinig orthodoxe politiecommissaris komt in aanraking met justitie: hij wordt ervan beschuldigd zijn bevoegdheden te hebben overschreden. Twee souteneurs, die een prostituée in een bar in Pigalle hadden mishandeld, hebben door zijn optreden verwondingen opgelopen. Johnny Hallyday doet er beter aan zich tot het zingen te beperken, dan onderuit te gaan in deze derderangsfilm. Ook bekend als DAVID LANSKY.

La vie et rien d'autre

Frankrijk 1989. Oorlogsfilm van Bertrand Tavernier. Met o.a. Philippe Noiret, Sabine Azéma, Pascale Vignal, Maurice Barrier en François Perrot.

Verdun 1920. De vermoeide majoor Dellaplane is belast met vermisteninventarisatie en het produceren van een soldatenlijk voor het symboolgraf onder de Arc de Triomphe. Hautaine bourgeoise Irène de Courtil speurt de dodenakkers af naar haar echtgenoot. Hun ontmoeting is het hart van deze bespiegeling over het hervinden van het leven. Azéma - in een intense rol, geschreven voor Fanny Ardant - speelt met groot esprit, Noiret is in zijn honderdste filmoptreden simpelweg monumentaal. Fantastische dialogen van Jean Cosmos en Bruno de Keyzers 'Scope-fotografie in monochroom grijs-sepiapalet vervolmaken Taverniers meesterwerk.

Des grives aux loups

Frankrijk 1989. Philippe Monnier. Met o.a. Bruno Devoldere en Maurice Barrier.

Gewetensvolle bewerking van de roman van Claude Michelet, die begint op kerstavond 1899 in het dorpje waar de tweede jeugdige helden wonen. De film geeft een betrouwbaar beeld van de streek en het tijdperk die beschreven zijn in het boek. De personages worden overtuigend neergezet en hoewel de film af en toe langdradig wordt, getuigt hij van meer inspiratie dan deze regisseur tot nu toe in zijn doorgaans middelmatige produkties heeft getoond.

David Lansky: Le gang des limousines

Frankrijk 1989. Misdaad van Hervé Palud. Met o.a. Johny Hallyday, Jean-Marc Truong, Jean-Paul Pitolin, André Wilms en Mouss.

Een trieste en onduidelijke geschiedenis over gestolen auto's en een uit de hand gelopen kidnapping, waaraan nota bene drie scenarioschrijvers hebben gewerkt. Het resultaat is wanstaltig, waarvan er duizenden in een dozijn gaan. Een brokkelige film, speciaal gemaakt voor Hallyday die zich poogt om te scholen tot tv-filmacteur. Hij heeft zich vergist in het beroep, want zijn spel stelt niets voor en hij zou zich tevreden moeten stellen met zingen. Kortom, niet de moeite waard.

David Lansky: L'enfant américain

Frankrijk 1989. Misdaad van Hervé Palud. Met o.a. Johnny Hallyday, Jean-Marc Truong, Jean-Paul Pitolin, André Willms en Maurice Barrier.

Om een fiks aantal jaren in de gevangenis te ontlopen verraadt een Newyorkse zwarte bookmaker de namen van zijn werkgevers, de mafia. Om hem en zijn familie voor represailles te beschermen zet men hen in alle stilte op het vliegtuig naar Parijs, maar daar worden ze toch door de moordenaars gevonden en allemaal om het leven gebracht, op het tienjarige zoontje na, dat erin slaagt zich te verstoppen. Het jongetje wordt aan de zorgen van commissaris Lansky (Hallyday) toevertrouwd, die ervoor moet zorgen dat hij naar een tante in de V.S. wordt gestuurd. Hallyday en het kind worden onderwijl dikke vrienden. De vader van de veroordeelde mafiabaas hoort dat het ventje nog steeds leeft en vertrekt naar Parijs om hem te vermoorden. Als Hallyday hem naar de V.S. wil begeleiden herkent het joch op weg naar het vliegveld zijn potenti[KA3]ele moordenaar. Vanwege de zelfopgelegde tv- censuur (als gevolg van de mediawet) slaagt hij daar natuurlijk niet in! In werkelijkheid is zo`n uitgangspunt allesbehalve waarschijnlijk. De (zeer matige) regisseur Palud maakt zich er met een Jantje van Leiden vanaf en zet vooral de schijnwerpers op Hallyday, die maar nauwelijks weet te overtuigen in de hoofdrol van Lansky. Het jochie wordt opnieuw bedreigd, maar de schurken gaan voor de bijl en zo is deze hele David Lansky-serie niet meer dan een mislukte 'come-back' van de zanger/filmster.

Le Fantôme de la Villette

Frankrijk 1988. Fantasy van Nicole M. André en Roger Pigaut. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Caroline Silhol, Marc Adjadj en Jacques Frantz.

De zoon van commissaris Belmont ziet hoe een jonge vrouw wordt vermoord in een park, maar als zijn moeder op de plaats van het misdrijf aankomt, zijn zowel het lijk als de moordenaar onvindbaar. Een bijzonder onderzoek begint. De film is niet geniaal, maar vakkundig gemaakt.

La valise en carton

Frankrijk 1988. Drama van Michel Wyn. Met o.a. Souad Amidou, Irene Papas, Maurice Barrier, Fabien Onteniente en Jacques Castelot.

Het melodramatische levensverhaal van de Portugees-Franse, populaire fadozangeres Linda de Suza, naar haar eigen, gelijknamige autobiografie. Onderhoudend wordt verteld hoe en waar zij in de grootste armoede in Portugal opgroeide, van huis wegliep, arbeidster werd in Lissabon, als tiener trouwde, een kind kreeg, illegaal in Frankrijk ging werken en na heel wat misère als zangeres ontdekt en beroemd werd. Amidou zet een leuk ogende de Suza neer en wereldster Papas is haar wat onverwachte, oerstrenge volkse moeder. Het kartonnen koffertje dat zij overal mee naartoe sleepte is het verbindings-sysmbool tussen de episoden.

Charlie Dingo

Frankrijk 1987. Misdaad van Gilles Béhat. Met o.a. Guy Marchand, Caroline Cellier, Laurent Malet, Niels Arestrup en Brigitte Rouan.

Sombere geschiedenis rond afrekening (co-scenarioschrijver: Jean Vautrin) die plaatsvindt in en om de havenstad Saint-Malo. Een matroos, zijn ex-vrouw, een omgekochte smeris en een paranoïede professor komen ten slotte op bloedige wijze met elkaar in botsing. Natuurlijk geeft deze geschiedenis geen revolutie binnen de 'detective' aan, maar er zit sfeer in, de acteurs tonen diepgang en onderscheiden zich in dubbelzinnigheden, terwijl het camerawerk van Pierre Lhomme heel goed de sfeer van een havenstad weergeeft: wat willen we nog meer?

Rue du départ

Frankrijk 1986. Drama van Tony Gatlif. Met o.a. François Cluzet, Christine Boisson, Ann-Gisel Glass, Jean-Pierre Bacri en Maurice Barrier.

Een intiem beeld van de gewone mensen in het armoedige milieu van de Parijse buitenwijken. Een erg precies uitgewerke regie maar met in een vreemde omgeving geplaatste decors, overdadige belichting en veel pittoreske beelden. Jammer genoeg is het een mooie film over vieze buurten en een brave film over randfiguren. Onsamenhangend scenario en onduidelijke personnages die nooit overtuigen, met uitzondering van Boisson. Na LES PRINCES een teleurstellende film van Gatlif.

Les fugitifs

Frankrijk 1986. Misdaad van Francis Veber. Met o.a. Pierre Richard, Gérard Depardieu, Jean Carmet, Anaïs Bret en Maurice Barrier.

Seriebankrover Jean Lucas (Depardieu), na een langer verblijf in het staatspension vastbesloten om eerlijk burger te blijven, wordt bij een bankbezoek zelf gijzelaar van stuntelende overvaller François Pignon (Richard). Tijdens het chaotische vluchttraject vat Lucas meer en meer sympathie op voor de amateurcrimineel. Pignon blijkt een berooide weduwnaar wiens dochtertje dermate is getraumatiseerd door het overlijden van haar moeder dat ze niet meer wil praten. Vermakelijke kaskraker van het succestrio Richard/Depardieu/Veber viert de empathie en het optimisme. Veber tekende in 1989 ook voor de zoutarme Amerikaanse remake Three Fugitives.

Une femme ou deux

Frankrijk 1985. Komedie van Daniel Vigne. Met o.a. Gérard Depardieu, Sigourney Weaver, Ruth Westheimer, Michel Aumont en Zabou Breitman.

Een paleontoloog reconstrueert liefdevol het skelet van de eerste Franse vrouw. Hij wordt daarbij te hulp gestaan door een vrouw die zich voordoet als Amerikaanse geleerde. De vonken spatten er vanaf maar zodra de echte geleerde haar intrede doet worden de grappen systematisch. Er blijven echter nog enkele smakelijke stukken over. Een frisse en amusante produktie verdient lof in een wat komedies betreft magere tijd. Scenario van regisseur Vigne en Elisabeth Rappeneau.

Scout toujours

Frankrijk 1985. Komedie van Gérard Jugnot. Met o.a. Gérard Jugnot, Jean-Claude Leguay, Jean Rougerie, Jean-Paul Comart en Agnès Blanchot.

Een groep idioten probeert hun tijdelijke hopman gek te maken. Het vindt immers plaats bij de padvinders (voor de ongelovigen zij gezegd dat de film nogal duistere bedoelingen heeft). Zulke padvinders zijn er gewoon niet in het echt. Er is niet eens sprake van subversie van de regisseur-schrijver- scenarioschrijver-vertolker omdat de film getuigt van een zeldzame poverheid op alle gebieden. Een waardeloze verzameling van grove, afgezaagde, duistere en vuile moppen. Scenario van regisseur Jugnot, Pierre Geller en Christian Biegalski. Camerawerk van Gérard De Battista.

Les spécialistes

Frankrijk 1985. Misdaad van Patrice Leconte. Met o.a. Jacques Nolot, Gérard Lanvin, Christiane Jean, Bernard Giraudeau en Daniel Jégou.

Het lukt Paul Brandon en St[KA1]ephane Carella om een spectaculaire slag te slaan. Zij doen een aanval op een casino aan de Rivi[KA2]era en stelen een fikse duit, die echter van de maffia blijkt te zijn. Vervolgens vluchten ze naar vriendelijker oorden. Het onderwerp is wat afgezaagd, maar er zijn ook een aantal vernieuwingen in deze komische gangsterfilm. Leconte maakt normaliter wat persoonlijker films (zoals LES BRONZÉS en VIENS CHEZ MOI) maar tracteert het publiek hier op pretentieloos entertainment. Scenario van Bruno Tardon. Het camerawerk is van Eduardo Serra.

Le Marginal

Frankrijk 1983. Actiefilm van Jacques Deray. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Henry Silva, Claude Brosset, Pierre Vernier en Roger Dumas.

Belmondo is 'Le Marginal', een randfiguur binnen het politieapparaat die zijn werk doet onder het motto: geen arrestatie, geen advocaat, geen proces. Met de gebeitelde glimlach in het vlezige gezicht en een gezonde dosis sarcasme baant hij zich een weg door de Franse onderwereld met een drugsdealer als doelwit en wraak als motivatie. Alleen de mening van God telt en die lijkt een hoop door de vingers te zien als Belmondo per vuurrode Talbot, Renault 18 GTL, opgefokte Ford Mustang én helikopter ten strijde trekt. Vlak als een remschijf maar uiterst vermakelijk.

Le retour de Martin Guerre

Frankrijk 1981. Drama van Daniel Vigne. Met o.a. Gérard Depardieu, Nathalie Baye, Roger Planchon, Maurice Barrier en Isabelle Sadoyan.

In de 16e eeuw zijn een jongen en een meisje aan elkaar uitgehuwelijkt door hun boerenfamilies. Het huwelijk is geen succes en de echtgenoot verdwijnt om acht jaar later als volwassene zijn erfdeel en gezin weer op te eisen. Ondanks de positieve verklaring van de vrouw ontstaat er twijfel aan zijn identiteit, die tijdens een rechtszaak bewezen moet worden. Dit vernuftig scenario en de overtuigende tijdsreconstructie kregen van de regisseur niet meer dan een bekwame filmvorm, maar het opmerkelijke spel - vooral van Baye en Planchon - houdt de aandacht vast. Het scenario is van regisseur Vigne en Jean-Claude Carrière. Het camerawerk is van André Neau.

Les nerfs à vif

Frankrijk 1977. Komedie van Yves Ciampi. Met o.a. Dany Carrel, Anne Turolla, Maurice Barrier, Pierre Santini en Daniel Lauclair.

L. Rognoni schreef het scenario van deze film over het gemeenschappelijke leven van een rokkenjagende snoever van een vertegenwoordiger en zijn zeer gereserveerde vrouw, die zich helemaal aan haar beroep als verpleegster wijdt. Totdat er op een dag een lachende derde opduikt. Banale en onbeholpen enscenering door een afvallige van het witte doek. Bovendien past de vrouwelijke hoofdrol niet bij een actrice als Carrel, die normaal zo gevat is.

Le Gang

Italië​/​​Frankrijk 1976. Misdaad van Jacques Deray. Met o.a. Alain Delon, Nicole Calfan, Laura Betti, Adalberto Maria Merli en Giampiere Albertini.

Vrienden van uiteenlopende herkomst sluiten zich na WO I aaneen tot een gangsterbende die aanvankelijk met succes opereert en aan de politie weet te ontkomen, totdat de aanvoerder bij de overval op een juwelier wordt neergeschoten. Film onderscheidt zich alleen uiterlijk van andere Delon-avonturen door een nostalgische verpakking en uiterlijke vermomming van de held (met krulhaar en brilletje). Pittoreske aanpak heeft nogal wat slordigheden - te moderne gebouwen waar oude autootjes langsjagen - maar laat ook enige welkome humor toe.

La victoire en chantant

Frankrijk​/​​Ivoorkust 1976. Oorlogsfilm van Jean-Jacques Annaud. Met o.a. Jean Carmet, Jacques Spiesser, Jacques Dufilho, Catherine Rouvel en Dora Doll.

Kleine groepjes Franse en Duitse kolonialisten in de omgeving van Kameroen horen met maanden vertraging over het uitbreken van WO I en beginnen onhandige pogingen om die strijd - met hun 'eigen' niet begrijpende en spottend reagerende allochtonen - op koloniaal terrein ook uit te vechten. Deze scherpe satire heeft vooral een goed scenario van Georges Conchon en regisseur Annaud, en dito spelprestaties, maar de regie van deze debutant kon minder vlak. Camearwerk van Claude Agostini. Won de Oscar voor de Beste Buitenlandse Film. Er bestaan kopieën die 100m lang zijn. Ook bekend als BLACK AND WHITE IN COLOR.

Le Gitan

Frankrijk​/​​Italië 1975. Drama van José Giovanni. Met o.a. Alain Delon, Annie Girardot, Paul Meurisse, Marcel Bozzuffi en Renato Salvatori.

Een jonge zigeuner is uit verzet tegen de maatschappelijke achterstelling van zijn volk in de gevangenis beland, maar hij weet te ontsnappen. Zijn vluchtweg kruist zich toevallig bij herhaling met een ex-gangster, die ten onrechte verdacht wordt van de moord op zijn vrouw, zodat een van beiden altijd wel politie aantrekt. Dit pleidooi tegen de discriminatie van zigeuners werd in een al te onwaarschijnlijk verhaal gevat, hoewel Delon fysiek een overtuigende en broeierige zigeuner blijkt.

Flic story

Frankrijk​/​​Italië 1975. Misdaad van Jacques Deray. Met o.a. Alain Delon, Jean-Louis Trintignant, Claudine Auger, Renato Salvatori en Maurice Barrier.

Inspecteur Roger Borniche (Delon) slaagt er maar niet in de uit de psychiatrische afdeling van de gevangenis ontsnapte misdadiger Emile Buisson (Trintignant) te vangen, tot chagrijn van zijn chef. Na de zoveelste moord komt hij hem weer op het spoor en zet een ingenieuze val voor hem op. Spannende en efficiënt gemaakte politiefilm - naar de memoires van de echte inspecteur Borniche - met mooie, ingehouden dreiging in het spel van Trintignant. Delon, die de film ook produceerde, is zoals gebruikelijk bijzonder cool.

La prise du pouvoir par Louis XIV

Frankrijk​/​​Italië 1966. Biografie van Roberto Rossellini. Met o.a. Jean-Marie Patte, Raymond Jourdan, Giulio Cesare Silvagni, Katharina Renn en Dominique Vincent.

De jonge koning Lodewijk XIV blijkt na de dood van kardinaal Mazarin veel meer ter zake kundig dan de ministerraad die al een intrige om de strijd om macht had verwacht. Hij zet een politiek programma op waarbij het industrialiseringsproces gestimuleerd moet worden en de belangen van adel en bourgeoisie strikt gescheiden blijven. Onopgesmukte historische reconstructie van een tijdperk en personages die van romantisering (in talloze andere films en boeken) is ontdaan, maar niettemin spannend is als avonturenverhaal. Eerste en beste van Rossellini's didactische historische films, waarmee hij zich tot aan zijn dood in 1977 heeft beziggehouden.