Billy Beck

Poodle Springs

Verenigde Staten 1998. Misdaad van Bob Rafelson. Met o.a. James Caan, Dina Meyer, David Keith, Joe Don Baker en Tom Bower.

Leprechaun 2

Verenigde Staten 1994. Horror van Rodman Fender. Met o.a. Warwick Davis, Charlie Heath, Shevonne Durkin, Sandy Baron en Adam Biesk.

Ierland in de 10e eeuw. Door een list kan William O`Day (Lancaster) verhinderen dat zijn dochter (Durkin) de bruid wordt van de Leprechaun (Davis). Deze vervloekt O`Days geslacht en zweert dat hij binnen duizend jaar, op St. Patricksday, een nakomeling van hem ervoor zal laten boeten. Nu is het zo ver. De betroffen afstammeling is de mooie Bridget (nogmaals Durkin). Het meisje wordt door de Leprechaun ontvoerd, maar in de strijd verliest hij een gouden shilling die in het bezit komt van Cody (Heath), Bridgets vriendje. Samen met zijn lugubere vriend Morty (Baron) bindt hij de strijd aan tegen de kobold. Een op zichzelf staande sequel die op bepaalde momenten een geslaagde, verderfelijke sfeer bevat om in een volgend fragment weer te vervallen in de oppervlakkigheid van de typische tiener- griezelfilm met veel gratuit bloed. Davis blijft in elk geval leuk om aan het werk te zien. Turi Meyer en Al Septien schreven het scenario. Jane Castle deed de fotografie. Er volgde nog een derde deel. Ultra Stereo.

Brain Donors

Verenigde Staten 1992. Komedie van Dennis Dugan. Met o.a. John Turturro, Mel Smith, George De La Pena, John Savident en Nancy Marchand.

De rijke echtgenoot van Marchand is overleden. Zijn testament wordt voorgelezen. Marchand wil niet dat begonnen wordt voordat haar advocaat Turturro aanwezig is. Dit alles tot groot ongenoegen van de advocaat van haar overleden man, Savident. Turturro arriveert, samen met de stomme Nelson en de praatzieke Smith. Marchand krijgt het hele fortuin, op voorwaarde dat ze de helft ervan gebruikt om een balletgroep op te richten. Turturro is meteen bereid dit te organiseren, waardoor hij Savident op tenen trapt. Ongeïnspireerde remake van A NIGHT AT THE OPERA, met Turturro, Nelson en Smith die krampachtige pogingen doen om respectievelijk Groucho, Harpo en Chico Marx te immiteren. De enige die in de opzet slaagt, is Marchand in de rol van Margaret Dumont. Gewoon zielig. Pat Proft schreef het onbenullige scenario en David M. Walsh fotografeerde. Het enige geslaagde aan de film is de aftiteling in animatie-vorm van Will Vinton. Uitvoerende producenten waren Jerry en David Zucker. Absoluut te mijden door fans van The Marx Brothers.

The Dark Wind

Verenigde Staten 1991. Misdaad van Errol Morris. Met o.a. Fred Ward, Lou Diamond Phillips, Gary Farmer, John Karlen en Lance Baker.

Nadat Indiaanse politieman Jim Chee (Phillips) in het Hopi- reservaat in Arizona het lijk van een man gevonden heeft, waarvan de handen en voeten gevild waren, treft hij bij een watermolen een neergestort vliegtuigje aan met daarin de levenloze lichamen van een tweetal coca[KA3]ine smokkelaars. Hoewel deze gebeurtenissen in een Navajo reservaat hebben plaatsgevonden, bemoeit de FBI in de persoon van de racistische agent Johnson (Boyd) zich met het geval omdat het om drugs gaat. Smeris Chee krijgt daarop van zijn baas Lieutenant Joe Leaphorn (Ward) consignes om zich niet verder met de zaak bezig te houden. Als Gail Pauling (Loranger), de jonge, attractieve weduwe van een der criminelen op de proppen komt, is de situatie voor Phillips onweerstaanbaar. Klassiek getint verhaal - al duurt het wat lang, voordat het op gang komt - in exotische omgeving met een prima rol van Phillips en de goede ondersteuning van de bijrolspelers. Deze indrukwekkende misdaadfilm geeft tegelijkertijd inzicht in het leven, gewoontes en riten van een Indiaanse gemeenschap in hedendaags Amerika (regisseur Morris is trouwens vooral bekend als maker van documentaraires). Mooi camerawerk van Stefan Czapsky en sfeervolle muziek van Michel Colombier. Het scenario is van Eric Bergen, Neal Jimenez, Mark Horowitz naar een roman van Tony Hillerman. Robert Redford was een der uitvoerende producenten. Technicolor, Dolby, Dolby SR en Dolby Stereo/THX Digital.

Another You

Verenigde Staten 1991. Komedie van Maurice Phillips en Maurice Philips. Met o.a. Gene Wilder, Richard Pryor, Mercedes Ruehl, Stephen Lang en Phil Rubenstein.

Vierde film waarin Wilder en Pryor als komisch duo samenwerken. Pryor is de kleine boef Eddie, die veroordeeld werd om sociaal werk te doen, en moet in dit geval de pathologische leugenaar George (Wilder) in de gaten houden voor de reclassering. Zo raken ze allebei betrokken bij een ingewikkelde zwendelzaak rond verkeerde identiteiten. Een bloedeloze komedie, waar twee behoorlijke sterren opgezadeld zijn met derderangs materiaal. Op Pryors gezicht vallen helaas de gezondheidsproblemen, waarmee hij in werkelijkheid worstelt, maar al te duidelijk af te lezen. Vooral voor wie houdt van de komische schelmen-films met Wilder-Pryor.

The Blob

Verenigde Staten 1988. Horror van Chuck Russell. Met o.a. Shawnee Smith, Kevin Dillon, Donovan Leitch, Jeffrey DeMunn en Candy Clark.

In 1958 zag The blob het licht. Een film over vraatzuchtige ruimte-gelatine die dreigde een stadje op te eten. The blob paste in de stroom krankzinnige sf-titels die de jaren vijftig voortbracht. De blob van Chuck Russel (The mask) past in de reeks 'fifties remakes' die in de jaren tachtig verschenen. De speciale effecten van Dream Quest Images en de fancy beelden van Mark Irwin (die ook de remake van The fly deed) moeten visueel maken wat het origineel slechts kon suggereren. Dat lukt redelijk, maar het verhaal over een outsider (Dillon) die met een grietje (Smith) tegen de alsmaar groeiende kwaadaardige tumor uit de ruimte vecht, lijkt soms storend moeilijk te kunnen kiezen tussen parodie, spanning en horror. (IdH/VPRO Gids)

Amazing Stories: Mummy, Daddy

Verenigde Staten 1986. Horror van William Dear. Met o.a. Tom Harrison, Bronson Pinchot, Brion James, Tracey Walters en Larry Hankin.

Harrison is acteur in een griezelfilm, die wordt opgenomen in de moerassen waar rond de eeuwwisseling een mummie voor paniek zorgde. Wanneer er bericht komt dat zijn zwangere vrouw in een naburig hospitaal gaat bevallen, neemt hij niet de moeite om zich van zijn mummie-schmink te ontdoen, wat de te verwachten paniek als gevolg heeft. En tot overmaat van ramp komt ook nog de echte mummie op de proppen. Leuk uitgewerkte griezelfilm, geschikt voor elk publiek. Genre-freaks zullen ook veel plezier beleven aan de knipoogjes die Dear in zijn film verwerkte. De grap werd bedacht door Spielberg, die het verhaal door Earl Pomerantz in scenariovorm liet gieten. Voor de fotografie tekende Robert Stevens.

Amazing Stories: Go To The Head Of The Class

Verenigde Staten 1986. Horror van Robert Zemeckis. Met o.a. Christopher Lloyd, Scott Coffey, Mary Stuart Masterson, Tom Breznahan en Billy Beck.

Masterson en Coffey zijn de tirannie en de vernederingen van leraar Lloyd meer dan beu. Ze besluiten hem te straffen met behulp van zwarte magie, waar Masterson wel wat van weet. Maar hun vloek is te sterk en Lloyd sterft. Masterson bedenkt een tegenvloek die Lloyd weer tot leven moet brengen, maar tijdens de uitvoering daarvan verscheurt Coffey per ongeluk Lloyds foto. Een schitterende Lloyd maakt van deze griezelplot een pareltje van zwarte humor, luguber geholpen door effects-man Stan Winston. Mick Garris bedacht het verhaal en schreef het samen met Tom McLoughlin en Bob Gale uit tot een scenario met vinnige dialogen en niet al te fijnzinnige humor. Achter de camera stond John McPherson.