Nadine Spinoza

Une femme d'honneur : Double détente

Frankrijk 1998. Misdaad van Marion Sarraut. Met o.a. Corinne Touzet, Nadine Spinoza, Romaric Perche, Yves Beneyton en Pierre-Marie Escourrou.

Mer calme... mort agitée

Frankrijk 1997. Mysterie van Charles Nemes. Met o.a. Patrick Fierry, Nadine Spinoza, Cachou, Paul Barge en Jean-Pierre Bagot.

Louis la brocante : Louis et les mômes

Frankrijk 1997. Thriller van Pierre Sisser. Met o.a. Victor Lanoux, Evelyne Buyle, Betty Bomonde, Yoann Denaive en Rainer Guldener.

Joséphine, profession ange gardien : L'enfant oublié

Frankrijk 1997. Drama van Alain Bonnot. Met o.a. Mimie Mathy, Patrick Fierry, Jessica Lecucq, Nadine Spinoza en Paul Guers.

Heureusement qu'on s'aime

Frankrijk 1997. Komedie van David Delrieux. Met o.a. Bernadette Lafont, Andréa Ferréol, Jordan Santoul, Nadine Spinoza en Marc Samuel.

Mon Amour

Frankrijk​/​​België 1996. Thriller van Pierre Joassin. Met o.a. Florence Pernel, Robin Renucci, Patrick Catalifo, Nadine Spinoza en Nadia Barentin.

Na drie jaar huwelijk voelt de jonge lerares Marion zich niet meer prettig bij haar bezitterige, jaloerse echtgenoot Richard. Ze verlaat hem en krijgt onderdak bij Antoine, de broer van haar beste vriendin. Buiten zichzelf van jaloezie brengt Richard zijn vrouw bijna om het leven en zij belandt in het ziekenhuis. Iedereen denkt dat Marion een zelfmoordpoging gedaan heeft, behalve Antoine

Les Cordier, juge et flic : Bébé en cavale

België​/​​Frankrijk 1995. Drama van Pierre Joassin. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Antonella Lualdi en Tansou.

Muriel Kermen (Spinoza), veroordeeld voor moord op haar vader, wordt met ziekenwagen naar gevangenis overgebracht. In haar armen draagt zij haar pasgeboren baby. Plots trekt zij een wapen, maakt zich meester van de ziekenwagen, vastbesloten zich te wreken op Wagner (Sergue), de politiecommissaris die haar twee jaar eerder tot schuldbekentenis dwong. Commissaire Charles Cordier (Mondy) leidt het onderzoek terwijl zijn zoon onderzoeksrechter Bruno Cordier (Madinier), die de zaak destijds inleidde, zich bedreigd voelt. Hoewel suspense meestal aanwezig blijft, slagen vader en zoon Cordier er niet in een aantal incoherenties van verhaal, geschreven door Effem en G[KA1]erard Sergue (die Wagner speelt), te verbergen.

Julie Lescaut : Rumeurs

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Misdaad van Marion Sarraut. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Jennifer Lauret en Joséphine Serre.

In de stad doet het gerucht de ronde dat een maniak drie slachtoffers gemaakt heeft. Een achttien-jarige halfbloed wordt aangewezen als de dader. Commissaris Julie Lescaut (Genest) tracht de gemoederen tot bedaren te brengen door het publiek ervan te overtuigen dat alles slechts op geruchten gebaseerd is. De volgende dag echter wordt het lijk van een verminkt meisje gevonden in het gemeentezwembad. Julie Lescaut heeft ditmaal een ongewone tegenstander: geruchten die de ronde doen bij de bevolking. Dit gegeven werd boeiend uitgewerkt door in het scenario van Thomas Saez, die van deze 'vermoedens' een sterke vijand maakt. Het spel staat op redelijk peil. Het camerawerk is van Jean-Pierre Aliphat. Aflevering 2 van het vierde seizoen, nummer 12 van 72. Stereo.

Maigret et le fantôme

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​België​/​​Finland 1994. Mysterie van Hannu Kahakorpi. Met o.a. Bruno Cremer, Heinz Bennent, Elisabeth Bourgine, Timo Torikka en Nadine Spinoza.

Maigret (Cremer) vliegt naar Finland om er het onderzoek te leiden na een moordpoging op inspecteur Lognon (gespeeld door de Finse acteur Esko Pesonen!). Maigret belandt bij Marinette (Spinoza), bij wie Lognon onderdak vond, maar die sindsdien spoorloos verdween. Aan de overkant logeren in een hotelletje een vreemd koppel en een jonge Russische schilder en die hebben uiteraard allemaal iets met de aanslag te maken. Ongewoon, in Finland door Fins regisseur Kahakorpi gedraaid Maigret-verhaal waarvan het meubilair slechts door Cremer kan gered worden. Het gelijknamige boek, geen hoogvlieger, dateert van 1963, een slecht Simenon-jaar, waarin hij slechts drie boeken produceerde, omdat hij door gezinsperikelen te veel afgeleid werd.

La peau du chat

Frankrijk 1994. Komedie van Jacques Otmezguine. Met o.a. Pierre Arditi, Anne Canovas, Roger Mirmont, Bernard Pinet en Bernard Ballet.

Georges (Arditi) is een acteur die zowat alles aanneemt wat hem aangeboden wordt. Tussen de kleine jobs in en de lange periodes van werkloosheid heeft hij een pracht van een snor laten groeien. Op de vooravond van de vakanties wordt hem een rol aangeboden: deze van een kat in een provincie-theater. Ondanks het protest van zijn familie aanvaardt hij de rol en terwijl hij het masker van de kat op zet moeten zijn vrouw en kinderen zonder hem op reis. Een acteur moet kiezen tussen werk en gezin. Een alledaags probleem dat hier zonder veel enthousiasme uitgewerkt werd tot een doordeweekse dramatische komedie zonder veel diepgang. Jean-Claude Grumberg en Otmezguine baseerden het scenario op de roman La nuit tous les chats sont gris van Grumberg. Jean-Claude Aumont stond aan de camera.

La couleur du mensonge

Frankrijk 1994. Drama van Hugues De Laugardière. Met o.a. Marie-France Pisier, Pascale Rocard, François Bernheim, Jean-Pierre Chevallier en Arlette Thomas.

Rocard is een levenslustige jongedame die schilderijen restaureert en er ook af en toe zelf een maakt, hierin aangemoedigd door haar vriend Bernheim, docent aan de kunstacademie. Op een dag brengt ze het zoontje van Bernheim naar het station. Het jongetje komt om bij een ongeval. Rocard, die zichzelf verantwoordelijk acht, vlucht naar het platteland en duikt onder bij haar zus Pisier. Ze is alle levenslust kwijt. Drama over een vrouw die bijna ten onder gaat aan schuldgevoel. Beide hoofdactrices leveren een uitstekende prestatie, maar het scenario van de Laugardiëre en Thierry Leger helt toch wat teveel naar de goedkoop sentimentele kant. Mooie stylistische fotografie.

Un enfant tant désiré

Frankrijk 1992. Drama van Pierre Joassin. Met o.a. Nadine Spinoza, Hervé Laudière, Yves Beneyton, Valérie Leboutte en Chantal Banlier.

Na heel wat moeilijkheden, te wijten aan de onvruchtbaarheid van haar man, is Spinoza eindelijk zwanger. Iedereen is gelukkig, tot ze enkele dagen later een berichtje krijgen van de gynaecoloog die hen vraagt dringend contact met hem op te nemen. Met angst in het hart gaan ze naar hem toe en het oordeel is inderdaad uiterst zwaar: Spinoza is seropositief en haar kind zal het waarschijnlijk ook zijn. Waargebeurd melodrama over een medische dwaling die heel wat dramatische gevolgen heeft voor de betrokkenen. Acteursprestaties zijn niet van hoogstaande kwaliteit. Er werd geopteerd voor onbekenden in de hoofdrollen, die diepgaande gevoelens niet realistisch kunnen uitbeelden. Huguette Debaisieux baseerde haar scenario op een onderzoek van Michèle Leloup. Roland Dantigny was verantwoordelijk voor de fotografie.

La part de l'ombre: nuit du 31 mai au 1er juin - nuit du 1er juin au 2 juin 1793

Frankrijk 1989. Historische film van Charles Brabant. Met o.a. Michel Aumont, Bernard Fresson, Michel Bouquet, Jean-Pierre Sentier en María Casares.

Geschreven en gefilmd naar het werk van Nicolas Restif de la Bretonne die de figuur van 'Hibou' speelt maar met ook een verrassende Sentier en Choderlos de Laclos. Twee cruciale nachten in de geschiedenis van de Franse Revolutie. Een meesterlijk uitgevoerde, weelderige regie en een krachtige vertolking. Tamelijk meeslepend.