Stellan Olsson

En loppe kan ogsȧ gø

Denemarken 1996. Komedie van Stellan Olsson. Met o.a. Christina Brix Christensen, Niels Hausgaard, Erik Clausen, Leif Sylvester en Anne Margrethe Dahl.

Den Store Badedag

Zweden​/​​Denemarken 1991. Familiefilm van Stellan Olsson en Stellan Olson. Met o.a. Erik Clausen, Nina Gunke, Benjamin Tothenborg Vibe, Hasse Alfredsson en Liselotte Lohmann.

Een buitengewoon aardige bekroonde film, gezien door de ogen van een zes-jarig kind, maar buiten het beeld verteld door het 'kind' dat inmiddels volwassen is, over een dagje aan het strand met zijn ouders en de buren. Aan de hand van allerlei flash-backs wordt het geheel ingevuld: pa, een eenvoudige metaalarbeider uit Kopenhagen, die opsnijdt over zijn verzonnen jeugdervaringen in de pampa's van Argentinië; ma, een goedige huissloof van Zweedse komaf en de buren, waartegen vader nog nimmer gesproken heeft. Gesitueerd rond 1936 ten tijde van de Grote Depressie. Een blijvertje, net zoals de liedjes van Louis Davids.

Den enes dod

Zweden 1980. Misdaad van Stellan Olsson. Met o.a. Jan Waldekranz, Agnetha Ekmanner, Christer Boustedt, Gunnar Ohlund en Roland Hedlund.

Een bankrover, die gepakt wordt, verschijnt in een plaatsje zonder het gestolen geld. Hij zint op wraak, hetgeen zowel tot geweld als tot een onverwachte liefde leidt. Een afgezaagde film. Ook bekend als ONE MAN'S LOSS.

Sven Klangs Kvintett

Zweden 1976. Drama van Stellan Olsson. Met o.a. Anders Granström, Christer Boustedt, Henric Holmberg, Eva Remaus en Jan Lidell.

De komst van een nieuwe saxofonist zorgt voor conflicten binnen een vooral op vermaak en dansmuziek gericht jazz-kwintet. De leider blijkt ook in andere opzichten een autoritaire opportunist. De film reconstrueert in aankleding en zwartwit fotografie de late jaren vijftig, maar blijft aan de oppervlakte. Muzikaal jeugdsentiment heeft charme voor de liefhebbers, maar de film verraadt zijn oorsprong als toneelstuk.