De mens is een product van een lange evolutie en heeft zijn vorm gekregen door mutatie, overerving en natuurlijke selectie. Een individu dat beter is aangepast aan zijn omgeving geeft zijn eigenschappen vaker door op de volgende generatie. Aan de Vrije Universiteit in Amsterdam onderzoekt Eiben de mogelijkheid om dit proces van evolutie toe te passen bij machines. Eiben hoopt een groot experiment op te zetten waarbij robots zich fysiek gaan voortplanten. 

 

De robots krijgen als enige input een set van taken en eigenschappen mee. Robots die elkaar tegenkomen wisselen gegevens uit over hun volbrachte prestaties. Robots die allebei goede resultaten hebben geboekt, zien elkaar als een goede match en planten zich voort door hun gezamenlijke informatie – hun ’DNA’ – door te sturen naar de ‘kraamkamer’. Daar wordt op basis van de gecombineerde gegevens een nieuwe robot gecreëerd met behulp van een computer met 3D-printer. De nieuwe robot die zo ontstaat, wordt vervolgens losgelaten in de ‘crèche’ waar hij door zijn zelflerende vermogen leert functioneren. Robots die niet goed functioneren, vallen af en worden gerecycled. Robots die wel succesvol zijn, kunnen uit de crèche ontsnappen en gaan de echte wereld in waar ze hun taken kunnen uitvoeren en zich weer kunnen ‘voortplanten’. Alleen als een mens op de ‘stopknop’ drukt, wordt de kraamkamer en daarmee de robotevolutie stopgezet.