Vijftig jaar, verdeeld over 34 seizoenen, dat is een indrukwekkende levensduur voor een serie. En dan te bedenken dat het gaat om zaterdagmiddagvermaak voor het hele gezin. Eigenlijk is het best vreemd dat Doctor Who zo'n cultstatus heeft weten te bereiken.
Een reden daarvoor heeft te maken met de lange levensduur. Veel kijkers zijn ermee opgegroeid, ook uw Bankzitter. De vroege seizoenen van de serie werden gemaakt in de tijd dat de BBC nog met kop en schouders boven de meeste Europese concurrenten uitstak. In vergelijking met de Amerikaanse grote networks hadden de BBC-producties weliswaar iets lagere budgetten, maar die werden gecompenseerd door de kwaliteit van de plots en dialogen. Dat leverde in het geval van Doctor Who veel trouwe fans op, die uit nostalgische overwegingen weer aanhaakten toen de serie onder leiding van showrunner Russell T. Davis in 2005 nieuw leven werd ingeblazen.
En de hernieuwde kennismaking viel niet tegen. Terwijl de allereerste afleveringen nog wel eens een tikje knullig waren, bevatte het eerste nieuwe seizoen 2005-2006 ook een ruim aantal klassieke afleveringen. De dubbele aflevering The Empty Child / The Doctor Dances, bijvoorbeeld, bevat zeer griezelige beelden van een jongetje met een gasmasker als gezicht, dat steeds vraagt: 'Are you my mummy?' Dat een dergelijk onschuldig zinnetje in de context van die aflevering doodeng is, kwam door het inventieve scenario van Steven Moffat, de scenarist die ook meeschreef aan het script van Spielbergs Kuifje-film en aan de uitstekende serie Sherlock. Moffat zou later ook showrunner worden.
Sommige geeks op internet verkneukelen zich al maanden: dit weekend wordt ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan een speciale aflevering van Doctor Who uitgezonden.
Een van de geeks die ongetwijfeld aan de buis gekluisterd zal zijn...
Er zijn meer erg goede afleveringen gemaakt vanaf 2005. In Blink (2007) worden de Weeping Angels geïntroduceerd, standbeelden die, als je even niet kijkt, razendsnel op je afkomen. Krijgen ze je te pakken, dan zijn de gevolgen niet fijn. Dat ontdekt ook de heldin van die aflevering, Sally Sparrow, als ze in een verlaten villa foto's neemt en een boodschap voor zichzelf ontdekt als ze behang van de muur trekt. De aflevering is niet alleen sterk door het ingenieuze plot - waarin fraai door tijd en ruimte, oorzaak en gevolg wordt gesprongen - en door de bijzonder griezelige Angels, maar ook omdat Sally wordt gespeeld door Carey Mulligan, die zoals meestal geweldig is.
Er zijn meer leuke en gerenommeerde acteurs die meewerkten aan de serie. John Cleese, Simon Pegg, Derek Jacobi, Sophia Myles, John Hurt, Toby Jones, Ian McKellen, Bill Nighy, en Imelda Staunton speelden allemaal rollen in afleveringen. Peter Capaldi was ook al te zien, en wordt nu de nieuwe Doctor, als opvolger van onder andere David Tennant en Christopher Eccleston.
De keuze voor goede acteurs en geestige en slimme scenaristen biedt perspectief. Op naar de volgende vijftig jaar!
De Doctor Who 50th anniversary special is zaterdag 23 november vanaf 20.50 uur te zien op BBC 1
Meer columns van De Bankzitter over (normaal gesproken) het filmaanbod op tv.