Donderdag 18 december 2014

Terwijl je weet dat het gebeuren gaat, ben je verbaasd als het gebeurt. Ik kijk met mijn oudste zoon naar een Amerikaanse film op de televisie.

We kennen de film niet, maar hij doet steeds de juiste voorspellingen.

Terwijl je weet dat het gebeuren gaat, ben je verbaasd als het gebeurt. Ik kijk met mijn oudste zoon naar een Amerikaanse film op de televisie.

We kennen de film niet, maar hij doet steeds de juiste voorspellingen. Ik zeg dat ik nooit iets gemerkt heb van zijn profetische gaven. Hij vertelt dat bepaalde films bepaalde patronen volgen.

Luis Buñuel had in Amerika schema’s gemaakt waarmee hij de hoofdlijn van een film te weten kon komen. Toen hij met de producent van Dishonored over deze film sprak, was hij niet tevreden over Josef von Sternberg, de regisseur. Hij vond dat hij afgezaagde dingen deed. De producent was geschokt door het woord afgezaagd. ‘Von Sternberg laat Marlene Dietrich aan het einde van de film fusilleren! Dat is nog nooit vertoond, hij is een genie.’ Buñuel zegt: ‘Toen de film vijf minuten bezig was, wist ik al dat ze gefusilleerd zou worden.’ Hij haalt er een vriend bij, hij somt op: ‘Een film, Weense ambiance, Eerste Wereldoorlog, een hoer klampt een officier op straat aan.’ De vriend zegt: ‘Hou maar op, ze wordt gefusilleerd.’

De producent is verbaasd en onder de indruk. Net als ik, mijn zoon ziet de slotscène foutloos in zijn glazen bol.