Ze wacht op de aankomst van haar ex-man, een bon-vivant, een losbol, een vrolijke Frans, een rokkenjager. Geen saaie piet, er is altijd wat om hem te doen. Maar ook deze emmer heeft zijn onvermijdelijke druppel, er volgt een scheiding. Dat is allemaal 25 jaar geleden en nu staat ze op Schiphol om hem te begroeten en mij haar verhaal via de televisie te vertellen. Ze heeft altijd contact met hem gehouden, zij bleef ‘de enige vrouw in zijn leven’. Nu komt hij uit een buitenland, de wereld is zijn jachtgebied, hij komt een tijdje bij haar logeren.
Naast haar staat haar nieuwe man, hij vindt het allemaal goed, een ruime geest. Ik overweeg een andere zender, maar ik doe het niet, ik wil weten hoe het afloopt, hoe de klootzak in de camera kijkt en de enige vrouw in zijn leven kust. Ik verlang een teken. Dat valt tegen, de reiziger is een gewone man, een elckerlyc.
Als ze met z’n drieën naar de uitgang lopen, draagt de nieuwe man de koffer van de reiziger. Hij glimlacht, hij is tevreden met z’n rol.
Het huwelijk van de vrouw op Schiphol heeft nog behoorlijk lang geduurd, meer dan tien jaar.