Een kleine verhandeling over verontwaardiging.

  1. Je bent verontwaardigd over dingen die je niet al te persoonlijk raken. Het zou raar zijn om te zeggen: ‘Mijn halve familie is uitgemoord door een seriemoordenaar met een kettingzaag, daar ben ik zeer verontwaardigd over.’ Je kunt hooguit zeggen als er een paar straten verderop een familie is uitgemoord: ‘Ik ben verontwaardigd dat de overheid zo weinig doet tegen seriemoordenaars met kettingzagen.’
     
  2. Verontwaardiging is een afgeleide van een emotie. Men voelt dat er geen echte emotie is en om die leegte op te vullen is men verontwaardigd. Het equivalent van verontwaardiging is de uitdrukking ‘geen woorden’, hoewel zij ook kan duiden op medeleven of een poging daartoe. Je weet niet wat je moet zeggen, omdat je niet weet wat je moet voelen of omdat wat je voelt bedreigend zou kunnen zijn. Je staat jezelf bepaalde emoties niet toe. Het leven dient immers verder te gaan.
     
  3. Wim Kan schreef in een Boekenweekgeschenk dat hij brieven kreeg van kijkers die zich geërgerd hadden. Steevast voegden ze daaraan toe: ‘En velen met mij.’ Men wil niet alleen zijn in de verontwaardiging.
     
  4. Het menselijk tekort is altijd het tekort van anderen; verontwaardiging is een teken van de eigen goedheid.
     
  5. Verontwaardiging is vaak onmacht. Men is verontwaardigd, omdat men niet zo snel iets aan het noodlot, ongeacht of dat noodlot mensenwerk, natuurgeweld of ziekte is, kan veranderen. Verontwaardiging is symbolisch verzet. Vroeger schreef men een brief aan de krant, tegenwoordig kan men dit symbolische verzet ook via sociale media uiten. De consument kan tevens overgaan tot boycot van een bepaald product of een winkelketen. Als veel consumenten dit doen, is de verontwaardiging meer dan alleen symbolisch.
     
  6. Verontwaardiging – daarin zit een overeenkomst met moraal – komt voort uit het gat tussen hoe het is en hoe het zou moeten zijn: waarom is het zus en niet zo? Het had zo veel beter kunnen zijn. Verontwaardiging is een milde vorm van woede die zich voordoet als moraal. Kan woede moraal in uitvoering zijn?