Vrijdag 20 maart 2015

Als ik iets betaal met mijn bankpasje, wil er wel eens op het scherm van het pinapparaat verschijnen dat mijn betaling succesvol is verlopen. Het woord succes treft me altijd weer, zeker als ik meer geld uitgeef dan verstandig is, maar goed, het apparaat heeft gelijk, het is me weer gelukt.

Als ik iets betaal met mijn bankpasje, wil er wel eens op het scherm van het pinapparaat verschijnen dat mijn betaling succesvol is verlopen. Het woord succes treft me altijd weer, zeker als ik meer geld uitgeef dan verstandig is, maar goed, het apparaat heeft gelijk, het is me weer gelukt.
En als ik bij Bol iets bestel, krijg ik altijd zo’n bericht dat verrassing suggereert: ‘Fijn dat je weer voor ons gekozen hebt,’ zelfs als ik er die week al vijf keer ben geweest. Ze blijven bang om me te verliezen. Er was een tijd waarin ik nog geen NEE NEE-sticker op mijn brievenbus had en reclamefolders las. Ik fantaseerde over een leven waarin ik alle tekst die aan mij gericht werd serieus zou nemen. Ik las de brieven van de loterij, de aanbiedingen van de supermarkt en de kleine gekopieerde briefjes van wonderdokters, schoorsteenvegers en stoelenmatters. Ik weet ook niet waar ik de tijd vandaan haalde, maar ik las ze en ik wilde weten wat er gebeurde als ik alles geloofde.
Zo heb ik zelfs ooit een Felicitas-dame op bezoek laten komen, omdat ik net was verhuisd. Ik nam haar aanbod serieus om mij welkom te heten in mijn nieuwe buurt, met verrassingen, welkomstpakketten en aanbiedingen. Een nieuwe vriendin. Ik hoef denk ik niemand uit te leggen dat de vriendschap tegenviel. Ik schreef daar dan later iets over, zodat het research was, en niet gewoon een slecht idee.
Het kwam allemaal voort uit een verlangen naar een helderder wereld, het verlangen dat ik niet zelf iedere dag zou hoeven zuiveren: dit is onzin, dit niet. Dit moet je niet serieus nemen, dit wel.
Ik lees al jaren geen reclamefolders meer, en ik maak elke dag honderd keuzes: dit wel, dit niet... En toch... hoe drukker het wordt en hoe belangrijker het wordt de onbelangrijke zaken te negeren... juist als ik de tijd voel krimpen, nemen de momenten toe waarop ik te lang staar naar een bericht van de webwinkel die het zo fijn vind dat ik weer voor hem gekozen heb, en loop ik na het geld pinnen niet meteen weg om tijd te winnen, maar blijf rustig staan wachten op de tekst: ‘Bedankt voor uw bezoek.’