Ik kwam een redactrice van een uitgeverij tegen naar wie ik graag luister. Ze heeft verstand van boeken. We kwamen te spreken over het laatste boek van Paul Auster en over het stuk dat James Wood over hem schreef in The New Yorker. Vernietigend. Ik herinner me dat ik het las en naar dekking zocht. De redactrice was het ook zo vergaan.
En wat ze toen zei kan ik eigenlijk alleen maar beamen: dat ze het graag met Wood oneens was geweest maar dat het nooit meer helemaal goed was gekomen tussen Auster en haar. Ik kwam het stuk weer tegen in een lijst van Dwight Garner, een criticus die ik evenals Wood met plezier volg. Leuke vraag trouwens: hoe komt het dat Auster in Nederland en Frankrijk veel meer wordt gewaardeerd dan in zijn vaderland?
Overigens verschijnt bij uitgeverij Querido binnenkort een vertaling van het boek van James Wood over fictie. Het wordt vertaald door Arie Storm die onlangs Auster interviewde voor Het Parool.
Leuke vraag trouwens: hoe komt het dat Auster in Nederland en Frankrijk veel meer wordt gewaardeerd dan in zijn vaderland?