Op straat werd ik gegroet door een bekende. Zijn groet hield het midden tussen liefdevol gejoel en een drieste aanvalskreet. Ik vroeg me af hoe Anton Valens zou hebben gereageerd.

Op straat werd ik gegroet door een bekende. Zijn groet hield het midden tussen liefdevol gejoel en een drieste aanvalskreet. Ik vroeg me af hoe Anton Valens zou hebben gereageerd. Anton Valens is de schrijver van het beklemmend mooie Het boek Ont, waarin verdiende aandacht voor het probleem dat groeten kan zijn. Anton vertelde me onlangs dat hij veel denkwerk aan de groet heeft besteed. Wanneer maak je een praatje, wanneer knik je alleen maar... Opeens tuimelde de man die op veel foto’s met hoogwaardigheidsbekleders stond uit mijn geheugen. Kent u hem nog? Hij was een niemand die zich behen dig wist te positioneren zonder in zijn kladden te worden gegrepen door veiligheidsbeambten. Wat dreef hem? Ik weet het niet, nooit meer iets over hem gelezen. Ik wist opeens wel wie hij was. De groet.