Holland Doc: Alles voor een lach
Nederland 2, 22.45-23.25 uur
Rob van Liempt. Zijn naam zingt nog altijd rond in stand-upkringen. Begin jaren negentig was hij dé publiekstrekker van de Comedytrain. Maar zo plotseling als zijn ster rees, zo fluks viel die weer. Merijn Scholten en Thomas Gast besloten in 2012 een documentaire aan dit talent te wijden, met als centrale vraag: Wie was Rob van Liempt en waarom ging het mis?
Vier citaten illustreren de impact die Van Liempt had op zijn collega’s: ‘Bij alles wat je doet, denk je: wat zou Rob hiervan gevonden hebben?’ (Owen Schumacher)
‘Ik denk dat ik een andere comedian was geweest, als ik hem niet had meegemaakt.’ (Theo Maassen)
‘Hij was geniaal op een manier die wij eigenlijk niet kennen. Wat hij deed, bestaat niet.’ (Raoul Heertje)
‘In zijn voetsporen is niemand meer getreden. Godzijdank, hoor. Als de Comedytrain in zijn voetsporen was getreden, was het nu een soort Waffen ss. En dat kan nooit de bedoeling zijn van kleinkunst.’ (Hans Teeuwen)
De Comedytrain begint te rijden in de jaren negentig. De wat schuchtere, sociaal onhandige Rob van Liempt ontpopt zich tot een podiumgrootmeester. Raoul Heertje ziet het talent van deze man, die avond aan avond publiek en collega’s overrompelt met zijn persoonlijkheid. Zijn sketch ‘De kapotte videorecorder’ schrijft geschiedenis en steeds vaker zoekt hij de grenzen van de humor op. Zijn show neemt bizarre vormen aan. Hij stuurt uiteindelijk zelfs zijn eigen publiek de zaal uit als zij zijn humor niet lijken te begrijpen, maar ze blijven hem adoreren. De mensen komen, tot ergernis en teleurstelling van zijn collega’s, niet langer meer voor de andere artiesten van de Comedytrain. Ze willen Rob van Liempt. In 1994, vlak voordat hij klaar lijkt te zijn voor zijn landelijke doorbraak, besluit hij echter de luwte op te zoeken. Hij gaat optredens verzorgen in het Sofia Kinderziekenhuis in Rotterdam. Daar kan hij ‘echt wat betekenen voor de mensen’. Tijdens een act slaat het noodlot toe.
Thomas Gast en Merijn Scholten schetsen met deze documentaire een mooi en eerlijk portret van een raadselachtige man. Uiteraard hebben ze hem geprobeerd te traceren, maar ‘het was vrij snel duidelijk dat we van Robs familie en/of vrienden niet veel medewerking konden verwachten. Rob zelf hebben we nooit kunnen bereiken. Daarom besloten we ons vooral te richten op zijn comedy en de ervaringen van de collega’s die met hem hebben opgetreden en die door hem zijn beïnvloed.’
De film, die te zien was tijdens het Nederlands Film Festival 2012, lokte uiteenlopende reacties uit. Sommige mensen raakten (alsnog) geïnspireerd door het verhaal van Van Liempt, anderen waren ronduit verontwaardigd over dit eerbetoon. Waar iedereen het over eens zal zijn: de speurtocht van Gast en Scholten verdient lof, evenals de acteerkwaliteiten van de comedians.