Wereldwijd werd Kathleen Ferrier bewonderd om haar zangprestaties. Een schitterende documentaire openbaart haar persoonlijkheid.

NTR Podium: Kathleen Ferrier
Nederland 2, 13.00-14.00 uur

De fenomenale alt Kathleen Ferrier overleed in 1953 aan kanker, 41 jaar oud. Uit haar naaste omgeving is bijna niemand meer in leven. Van Ferrier bestaan nauwelijks filmopnames. Toch lukte het de Belgische Diane Perelsztejn om een voortreffelijk filmportret van haar te maken. Perelsztejn putte uit het Ferrier-archief van foto’s, brieven, dagboeken en radio-interviews, plus gefilmde interviews met een fascinerend gezelschap verwanten.
‘Op school werd ze in het koor aarzelend toegelaten vanwege haar “slechte stem”,’ vertelt zusje Winifred, ‘mits ze niet te luid zou zingen.’ Tegen een achtergrond van de beeldschone zwart-witkiekjes, langspeelplaathoezen, affiches, partituren, geannoteerde hotelrekeningen en Ferriers schilderijen horen we de stem die je herkent uit duizenden: roodbruin en gloedvol in nostalgische opnames van Bach, Brahms, Mahler, Händel en Gluck.
‘Pas toen ik met haar ging eten, ontdekte ik hoe ze werkelijk was: een Kathleen vol levenslust en plezier,’ memoreert haar leraar Roy Henderson. In een uniek filmpje zien we Ferrier inderdaad een clowneske voorstelling geven, waarvan ze met haar publiek hartstochtelijk geniet. Op verschillende foto’s lacht Ferrier uitbundig, soms met een sigaretje en een glaasje bier, uitzonderlijk voor een vrouw in die tijd. Het zijn onthullende beelden van de zangeres die meestal wat braafjes werd afgebeeld.

Michael Jacobson, zoon van Ferriers pianist Maurice, vertelt hoe het duo bij het uitbreken van de oorlog concerten gaf in schuilkelders, verwoeste kerken en fabriekshallen. Benjamin Britten herinnert zich Ferriers titelrol in The Rape of Lucretia als ‘het beste wat hij ooit hoorde’.
Dirigent Bruno Walter looft ‘de zeldzame schoonheid van haar expressie, stem en persoonlijkheid.’ Aan zijn ogen zie je dat hij het meent.
Fascinerend zijn de beelden van Ferrier met de kopstukken uit het toenmalige muziekleven: Metropolitan Opera-directeur Rudolf Bing, Holland Festival-directeur Peter Diamand of dirigent Sir John Barbirolli, liefdevol becommentarieerd door de vele biografen.
Ferrier werd door generaties bewonderd om haar wonderschone zingen. Over haar persoonlijkheid was minder bekend. Perelsztejn brengt daarin verandering. Ze maakte een prachtige film over een prachtige vrouw.